24 ώρες γαλήνης
Απεργούν οι Ενώσεις Συντακτών επειδή τους φάγανε τα λεφτά από το ΤΣΠΕΑΘ. Η σχετική ανακοίνωση αναφέρει ότι «οι δημοσιογράφοι καταγγέλλουν ότι η προκλητική και ευθεία υπονόμευση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων στον κλάδο και των πόρων των Ταμείων αποτελεί casus belli για τους εργαζόμενους στον Τύπο και τα ΜΜΕ, γιατί εκτός των άλλων, οδηγεί και σε βάναυση χειραγώγηση της ενημέρωσης».
Η υπονόμευση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων και των πόρων των ταμείων οδηγεί σε βάναυση χειραγώγηση της ενημέρωσης... Νοηματικά είναι ό,τι πιο αόριστο θα μπορούσε να γραφτεί. Δηλαδή οι εκδότες απειλούν με απόλυση όσους δημοσιογράφους διεκδικούν τα δικαιώματά τους; Ποιοί εκδότες; Ποιούς δημοσιογράφους; Μήπως όλους αυτούς τους νέους που πρέπει να είναι εκτός μισθολογίου μέχρι να αποδείξουν ότι αξίζουν να βάζουν τη τζίφρα τους, αλλά κατά τ'άλλα να είναι σε διαθεσιμότητα 24 ώρες το 24ωρο; Τα εκατοντάδες φυντανάκια που γίνονται αντικείμενο εργασιακής (και όχι μόνο) εκμετάλλευσης από τους εκδότες και τους διευθυντές τους;
Κουβέντα δεν γίνεται φυσικά για τις μαζικές απολύσεις των δημοσιογράφων που προηγήθηκαν πριν μερικές εβδομάδες. Δεν τολμούν να ονοματίσουν τους απολυμένους ούτε τους υπεύθυνους της απόλυσής τους, υιοθετώντας έναν λόγο πολιτικότερο του πολιτικού, δηλαδή εντελώς αόριστο.
Δεν αναφέρεται πουθενά ο βίαιος ευνουχισμός που υφίσταται το έργο των συντακτών, όταν αυτό δημοσιεύται σε εφημερίδες οι οποίες μαζί με την ενημέρωση προσφέρουν στον αναγνώστη 4 ντιβιντιά και ένα σετ μαχαιροπήρουνα ως κίνητρο αγοράς.
Το ότι η τηλεόραση έχει καταντήσει την ενημέρωση ένα κουτί με τσόντες, σαπουνόπερες και κενοφανείς αγράμματους φωνακλάδες ομιλητές, αυτό δεν απασχολεί ιδιαίτερα τους συντάκτες.
Η απεργία γίνεται επειδή διακυβεύονται τα επαγγελματικά και δη οικονομικά συμφέροντα των συντακτών. Θα έπρεπε όμως να γίνεται κυρίως για το είδος της ενημέρωσης που προσφέρουν στα δεδομένα πλαίσια. Δεν βλέπουν ότι η ελευθερία του λόγου έχει βαρύνει από τις αλυσίδες. Δεν διακρίνουν τα μηχανάκια της αϊτζιμπί που τους έχουν περάσει στο λαιμό. Δεν έχουν αντιληφθεί ότι έχουν γίνει γρανάζια στη χειρότερη μηχανή που έχει επινοήσει ο άνθρωπος -την Μαζική Ενημέρωση (ή να πω καλύτερα "Μαζική Εξημέρωση"). Εντέλει, δεν έχουν καταλάβει ακόμα ότι έχουν γίνει τόσο αναλώσιμοι όσο οι καθημερινές μικρές ασήμαντες ειδήσεις που παρουσιάζουν.
Είναι εργαζόμενοι, ως εκ τούτου έχουν την αγωνία του μεροκάματου όπως όλοι μας. Οι δημοσιογράφοι όμως έχουν έναν υπεύθυνο ρόλο και ένα καθήκον απέναντι στους πολίτες: την αλήθεια. Πότε θα ασχοληθούν με αυτή άραγε;
Μαζί με τα ξερά πάντα καίγονται και τα χλωρά δυστυχώς, αλλά τι να το κάνεις... υπάρχουν πολλοί αξιόλογοι δημοσιογράφοι οι οποίοι με ήθος και συνέπεια εξυπηρετούν τον πολίτη (όχι το Μέσο). Δεν θα ήθελα να είμαι στη θέση τους, επειδή κάθε μέρα πρέπει να φυλάνε τα νώτα τους. Αλλά αν δεν ήταν επικίνδυνοι για το καθεστός, πως θα φαινόταν η αξία τους; Αυτούς οφείλουμε εμείς οι πολίτες να προστατέψουμε.
Ευτυχώς σήμερα δεν θα έχουμε ενημέρωση. Αυτή την ενημέρωση έτσι όπως την σερβίρουν δεν την έχω ανάγκη. Προτιμώ να ενημερώνομαι από τα παιδιά του διαδικτύου και επί την ευκαιρία να ευχαριστήσω τον Allu Fun Marx, τον Δε Μασάμε Ρε, τον πιτσιρίκο, την Λαπούτα, τα παιδιά στο Arxedia Media, τα παιδιά στο e-rooster, τον δείμο του πολίτη, το Μαύρο Γάτο και όλους αυτούς που με τίμημα τον χρόνο και τα νεύρα τους μου προσφέρουν όσα θα ήθελα να γνωρίζω μέσα από τα blog τους.
