Εμείς απεργούμε ρε! Όχι εσείς!

Η 24ωρη απεργία των δημοσιογράφων ολοκληρώθηκε. Ίδρωσε το αυτί των εκδοτών. Μετά ίδρωσε και το αυτί της κυβέρνησης. Εδώ που τα λέμε, κι εγώ νιώθω τον ιδρώτα να βουλώνει τ' αυτία μου. Όχι κύριοι δημοσιογράφοι, δεν ενδιαφέρομαι ν' ακούσω τις άναρθρες κραυγές σας. Αντ' αυτού θα έπρεπε να κάνετε τούτο (παραφράζοντας τον Κώστα Βάρναλη) «Nα σηκώσετε μονάχα τα κοντύλια, τους φακούς, τα μαρκούτσια, τα μελάνια σας και να γίνει κουρνιαχτός ολάκερ' η δημοκρατία των αρίστων».

Ο έλεγχος της εξουσίας είναι δικό σας μέλημα κύριοι δημοσιογράφοι. Από την άλλη, πρέπει να έχετε στο μυαλό σας πάντα ότι εσάς σας ελέγχουν οι πολίτες και όχι οι εκδότες, οι διαφημιστές και τα κέντρα εξουσίας. Όμως για να λέει κάποιος την αλήθεια θα πρέπει να έχει ελεύθερο το στόμα και τα άκρα του. Προς το παρόν, they say jump, you say how high. Όσα νούμερα κι αν κάνετε, οι πολίτες θα συνεχίσουν να σας αντιμετωπίζουν ως "μια από τα ίδια", αφού στο χορό της εξουσίας βαράτε παλαμάκια γονατιστοί. Αυτό θα πει υποταγή και υποχώρηση. Γιατι η δική σας δημοσιογραφία, για της οποίας την ελευθερία κόπτεσθε, αν μπορούσε να ανοίξει τα μάτια των πολιτών, θα ήταν παράνομη. Αλλά, έτσι όπως την καταντήσατε με την ανοχή σας, απλώς θωπεύει την κάθε λογής εξουσία.

Οι πολίτες θα ήταν στο πλάι σας αν πρώτοι εσείς τον προστατεύατε ως οφείλετε. Η χθεσινή σας απουσία άφησε αδιάφορη την συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου, επειδή για εμάς δεν είστε υπαρκτά πρόσωπα αλλά επαναλαμβανόμενες μονότονες και γκρίζες υπογραφές, φωνές και εικόνες στο γυαλί. Έτσι καταντήσατε. Αν έκανε απεργία η Μαρία η άσχημη, ο αντίκτυπος στην κοινωνία θα ήταν πολύ μεγαλύτερος. Ο πολίτης τη Μαρία τη νιώθει πιο κοντά του από ότι εσάς. Πλέον στα μάτια των πολιτών δεν είστε τίποτα άλλο παρά συνένοχοι στο διασυρμό τους. Όμως ακόμα χειρότερο είναι το ότι θεωρεί τη Μαρία σύμμαχο και συνοδοιπόρο του.

Εσείς που δε λέτε τίποτα, δεν ακούτε τίποτα και δεν βλέπετε τίποτα, είστε το ίδιο ένοχοι με αυτούς που κάθε μέρα εγκληματικά μας ταπεινώνουν. Οι δικτατορίες, λένε, δεν οφείλονται στη δύναμη των λίγων αλλά στην αδιαφορία των πολλών. Έτσι είναι και αυτό ζούμε σήμερα. Μια δημοσιογραφούμενη δικτατορία που αντλεί τη δύναμή της από τα Μέσα Μαζικής Εξημέρωσης.

Γι' αυτό κι εγώ δεν σας ακούω, δεν σας διαβάζω και δεν σας βλέπω. Είμαι ελεύθερος να απεργώ εις βάρος σας.