Αγωνία

Η λέξη που βρίσκεται στο μυαλό όλων είναι "αγωνία". Αγωνία για το μέλλον μας, για το μέλλον των παιδιών μας και τις χώρας μας. Δεν είναι λυσσασμένα σκυλιά της αλλοδαπής που έπεσαν να μας φάνε. Είναι η εξιδανίκευση του ατομικισμού που μας έφερε σ' αυτή τη θέση. Δεν αντιληφθήκαμε ότι το βόλεμα του ενός συνεπάγετο την αναξιοπάθεια του άλλου. Δεν μας ένοιαζε αν η άνοδός μας προς την κορυφή γινόταν με ανθρωπόμορφη σκάλα. Ο λαός που τοποθετούσε στην εξουσία επί 4 δεκαετίες τους νονούς και τις νεράιδες που εκπλήρωναν με δανεικά λεφτά τα πιο τρελά του όνειρα, σήμερα ο ίδιος λαός απορεί δήθεν "για την κατάντια του πολιτικού συστήματος". Καθρέπτη, καθρεπτάκι μου να λες...

Όχι, δεν υπάρχει σωτηρία. Δεν υπάρχει φως στο τούνελ, μην παραμυθιάζεστε. Δεν θα μας σώσει καμια Αριστερά και καμια Δεξιά. Ως πιστοί Χριστιανοί, στρέφεστε μια Δεξιά και μια Αριστερά για να φάτε τη φάπα σας, άξιοι της μοίρας σας. Η σύγχρονη πολιτική ιστορία του τόπου μας βρίθει στρατηγικών αστοχιών, πολιτικής ατιμωρησίας και λαϊκής αδιαφορίας. Η Ελλάδα δεν έχει σχέδιο, για τίποτα. Μοναδικό σχέδιο της πολιτικοοικονομικής ηγεσίας είναι η διατήρηση του πολιτικού χάους, η δύναμη να ασελγούν στο λαό κατά το δοκούν, η δύναμη να επιβάλλουν ψευδές ελπίδες στο λαό για δήθεν καλύτερες ημέρες δια του φόβου και της απειλής.

Ο μόνος που μπορει να επιφέρει την αλλαγή είναι ο λαός, αυτός όμως ακόμα κοιμάται με την ελπίδα ότι θα ξυπνήσει από τον εφιάλτη και θα βρεθεί στην εποχή "Athens 2004"... ως πότε;