Το άβατον του Ηρωδείου
Το Ηρώδειο είναι ένας εμπορευματοποιημένος πολιτισμικός χώρος. Και οι πέτρες του το ξέρουν.
Το Ωδείο Ηρώδου Αττικού χρησιμοποιείται μεν ως συναυλιακός χώρος, παραμένει δε μνημείο πολιτισμού, ένας αρχαιολογικός χώρος με πολιτισμικές ιδιαιτερότητες. Αυτές τις ιδιαιτερότητες πρέπει να σεβόμαστε τόσο εμείς οι επισκέπτες όσο και οι πολιτισμικοί φορείς που δραστηριοποιούνται εκεί.
Υπεύθυνος φορέας για την αδειοδότηση των εκδηλώσεων που γίνονται στο Ηρώδειο είναι το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (η αλλιώς ΚΑΣ - Σημείωση: προσέξτε την υπογραφή στο τέλος του κειμένου! Σας θυμίζει κάτι;), το οποίο είναι υπερκομματικό όργανο που έχει συσταθεί για την προστασία και την ανάδειξη των αρχαιοτήτων.
Κύριοι στόχοι του Συμβουλίου υπήρξαν διαχρονικά η διάσωση και ανάδειξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, η χάραξη μακροπρόθεσμης αλλά και η έγκριση μιας βραχυπρόθεσμης πολιτιστικής πολιτικής και όλα αυτά συνδυασμένα με την εξασφάλιση της αειφόρου ανάπτυξης της Ελλάδος.
Το ΚΑΣ λοιπόν αρνήθηκε για φέτος το καλοκαίρι να παραδώσει τον χώρο σε τέσσερους καλλιτέχνες (Βίσση, Χατζής, Μητροπάνος, Πάριος) "για να μην μετατραπεί το Ηρώδειο σε σκυλάδικο". Σαν πρώτη ανάγνωση δεν μπορεί κανείς παρά να επικροτήσει αυτή την απόφαση, διότι το Ηρώδειο όπως είπαμε εκτός από συναυλιακός χώρος είναι και αρχαιολογικός χώρος με μεγάλη πολιτισμική βαρύτητα. Το να επιτρέπεις στη Βίσση να τραγουδήσει στο Ηρώδειο ισοδυναμεί με το να επιτρέπεις στην Ντενίση να παίξει στην Επίδαυρο. Πως να το κάνουμε δηλαδή, κάποιοι χώροι είναι πολύ σοβαροί και πρέπει να παραμείνουν σοβαροί, υπέρ του πολιτισμού.
Όπως δεν θα πήγαινε να τραγουδήσει π.χ. η Αλίκη Καγιαλόγλου σε μαγαζί της παραλιακής, έτσι και η Άννα Βίσση θα πρέπει να περιοριστεί στους χώρους που της ταιριάζουν. Κακά τα ψέμματα Άννα μου, το αρχαίο δεν σου πάει.
Το χειμώνα αυτοί οι καλλιτέχνες τραγουδούν στις γνωστές αθηναϊκές πίστες. Εκεί που οι Αθηναίοι χορεύουν ανεβασμένοι στα τραπέζια και επιδίδονται σε λουλουδοπόλεμο. Το καλοκαίρι όμως που κλείνουν οι πίστες και έρχονται οι αναδουλειές, κάπως πρέπει να βγει το μεροκάματο. Ομοίως έχουν πράξει στο παρελθόν και καλλιτέχνες όπως ο Νταλάρας, ο Πορτοκάλογλου, ο Μητσιάς, η Ολυμπίου και άλλοι.
Όμως ποιά είναι τελικά τα κριτήρια επιλογής των καλλιτεχνών που θα εμφανιστούν στο Ηρώδειο; Υπενθυμίζω, την επιλογή κάνει το ΚΑΣ (Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο), πρόεδρος του οποίου υπήρξε ο Χρήστος Ζαχόπουλος.
Πάντως δεν είναι το ρεπερτόριο, αφού ο Νταλάρας δεν έχει διαφορετικό ρεπερτόριο από τον Μητροπάνο. Ούτε η ποιότητα της μουσικής, αφού στο Ηρώδειο έχει ακουστεί τόσο ο λαϊκός Κουγιουμτζής όσο και ο συμφωνικός Τσαϊκόφσκι.
Αυτή η ανισονομία, που προκύπτει από την έλλειψη σαφών κριτηρίων επιλογής με κύριο γνώμονα την αξία και τη σημασία του αρχαίου αυτού μνημείου για τον ελληνικό πολιτισμό, συνηγορεί στην βάναυση εμπορευματοποίηση και στην πολιτιστική απαξίωσή του. Ας μην τα ισοπεδώνουμε όλα.