Η γραφή της αγάπης

Σου γράφω επειδή σ' αγαπώ.
Μα λέξεις δεν υπάρχουν στη γραφή.
Κάποιες χρωματιστές έσβησαν από ζήλια
όταν άνοιξες τα μάτια σου το πρωί,
Άλλες λευκές θαμπώθηκαν από τη λάμψη σου
όταν χαμογέλασες ανέμελα,
ενώ οι μαύρες χάθηκαν στην ίδια την ηχώ τους,
σαν να μην ειπώθηκαν ποτέ.
Κενές είν' οι γραμμές της γραφής μου, κι όμως γεμάτες.
Τόσες στιγμές, τόσες ώρες, τόσος χρόνος,
ο χρόνος, που κυλά στα δάχτυλά σου σαν δροσερό νερό,
ο χρόνος, που ανεμίζει στα μαλλιά σου σαν ανοιξιάτικο αεράκι,
ο χρόνος, που μακριά σου σταματά και κοντά σου τρέχει.
Η γραφή της αγάπης είναι κενή,
επειδή οι λέξεις στην ουσία δεν υπάρχουν,
και μόνο ο χρόνος μπορεί να τη γεμίσει.