Ομπάμα ίσον Ελπίδα

Η εκκωφαντική νίκη του Μπάρακ Ομπάμα αναγκάζει ακόμα και τον πιο απαισιόδοξο σκεπτικιστή να ελπίζει ότι κατά τη διάρκεια της προεδρείας του νέου αμερικανού ηγέτη θα βιώσουμε την πιο προοδευτική -και ίσως ριζοσπαστική- διακυβέρνηση των ΗΠΑ.

Αυτή η ελπίδα -με τον αφελή τρόπο που διατυπώνεται- πηγάζει από την προσωπική ιστορία του Ομπάμα: μεγαλωμένος στη φτωχή Ινδονησία και την παραμελημένη Χαβάη, είναι ο νέος ηγέτης μιας έντονα ρατσιστικής κοινωνίας. Με μια μικρή λεπτομέρεια: είναι μαύρος και αριστερός.

Ήδη από τις αρχές των '80s, όπου φοιτούσε στο ξακουστό Occidental College του Λος Άντζελες, ο Ομπάμα είχε δραστηριοποιηθεί στο κίνημα κατά του Απαρτχάιντ. Η πρώτη δημόσια ομιλία του έγινε σε μια εκδήλωση υπό την αιγίδα της οργάνωσης "Μαθητές για μια Οικονομική Δημοκρατία" που είχε ιδρυθεί από τον προοδευτικό ακτιβιστή και πρώην κυβερνήτη της Καλιφόρνια Tom Hayden, σε μια εποχή όπου κυριαρχούσαν οι Ρεπουμπλικάνοι και το να βροντοφωνάζεις ότι είσαι αριστερός στις ΗΠΑ δεν ήταν ακριβώς trendy.

Όταν αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο της Columbia, και καθώς οι περισσότεροι συμφοιτητές του αναζητούσαν παχυλούς μισθούς και καριέρες, ο Ομπάμα ξεκίνησε να εργάζεται σε μια εργατική συνοικία στο Νότιο Σικάγο ως οργανωτής στο σχέδιο ανάπτυξης της τοπικής κοινότητας, που είχε καταστραφεί οικονομικά από την κατάρρευση της βιομηχανίας ατσαλιού. Ο μισθός του ήταν 13.000 δολάρια το χρόνο, συν 2.000 δολάρια που του χορηγήθηκαν για την αγορά αυτοκινήτου -ένα χιλιοχτυπημένο Honda Civic. "Υπήρχε κάτι περισσότερο από τα χρήματα και τα φανταχτερά πτυχία" εξομολογήθηκε αργότερα ο Ομπάμα αναφερόμενος σ' εκείνη την εποχή.

Απορρίπτοντας την εύκολη μέθοδο επίλυσης των προβλημάτων μέσω προσωπικών διασυνδέσεων με τοπικούς εκλεγμένους άρχοντες, ο Ομπάμα ακολουθόντας τα χνάρια του Saul Alinsky και άλλων ακτιβιστών της κοινότητας, απαιτούσε κοινωνική δικαιοσύνη αντιμετωπίζοντας της Αρχές δυναμικά -όχι υποτακτικά.

Αργότερα, κι ενώ ήταν ο πρώτος μαύρος πρόεδρος της Νομικής Επιθεώρησης του Harvard, ο Ομπάμα έγινε περιζήτητος από τις κορυφαίες νομικές φίρμες των ΗΠΑ, οι οποίες των πλησίασαν με δελεαστικές προτάσεις για να δουλέψει μαζί τους, όμως αυτός προτίμησε να επιστρέψει στο Νότιο Σικάγο με σκοπό να ενισχύσει όσους φτωχούς ήθελαν να παλέψουν το σύστημα (Σε αντίθεση, η συμφοιτήτριά του Hillary Clinton την ίδια εποχή ήταν στο Αρκάνσας υπηρετόντας τα νομικά συμφέροντα της Wal-Mart).

Κατά την προεκλογική εκστρατεία των προεδρικών εκλογών του 1992, ο Ομπάμα ήταν διευθυντής του προγράμματος "Vote!". Σε αντίθεση με την κεντρική γραμμή του Δημοκρατικού κόμματος, αντί να δώσει έμφαση στην θήρευση των αναποφάσιστων, εργάστηκε ώστε να διευρυνθεί η βάση οργανώνοντας στο κόμμα φτωχούς και άτομα μειονοτήτων. Το αποτέλεσμα ήταν μια τόσο απροσδόκητη όσο και μεγάλη νίκη των Δημοκρατικών στο Ιλινόις.

Η προσωπική ιστορία του Μπάρακ Ομπάμα σκιαγραφεί έναν άνθρωπο χαμηλών τόνων με τεράστια εμπιστοσύνη στον σκοπό του. Καταλαβαίνει μεν το αντίκτυπο που έχουν οι κυβερνητικές πολιτικές πάνω στους μη προνομιούχους, αναγνωρίζει δε ότι η δύναμη έρχεται από τα κάτω.

Change can happen.