ΟΧΙ στην βανδαλοκρατία

Αυτοί που ενορχήστρωσαν και εκτέλεσαν αυτή την επιδρομή των βανδάλων στο ΑΤ Αγίας Παρασκευής και ύπουλα χτύπησαν τους αστυνομικούς, είναι οι ίδιοι που με αφορμή την επέτειο του Πολυτεχνείου και το μνημόσυνο του Αλέξη Γρηγορόπουλου θα κάψουν την Αθήνα για άλλη μια φορά.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να διαμαρτυρηθεί κάποιος που νιώθει αδικημένος από το σύστημα. Για να το πω αλλιώς: είναι δικαίωμα και υποχρέωση του αδικημένου να διαμαρτύρεται υπέρ της δικαιοσύνης.

Η τυφλή βία ασφαλώς δεν είναι ένας από τους τρόπους. Η βία ευνοεί την αστυνομοκρατία και αποστρέφει το κοινό λαϊκό αίσθημα. Η βία πετυχαίνει ακριβώς το αντίθετο από αυτό που επιδιώκει. Γι' αυτό η βία όπως εκφράζεται μέσω της βανδαλοκρατίας και της τρομοκρατίας είναι μάλλον προβοκατόρικη.

Η βία δεν είναι λύση, είναι το ίδιο το πρόβλημα. Όσα μπορεί να πετύχει μια ειρηνική επανάσταση δεν μπορούν να πετύχουν χίλιες βίαιες εξεγέρσεις. Η ιστορία διδάσκει, δυστυχώς μόνο ορισμένους, αυτούς που έχουν διάθεση να διδαχτούν και δεν διαβάζουν τον Μαρξ, τον Μπακούνιν, τον Κροπότκιν, τους Διαφωτιστές -και δεν ξέρω ποιόν άλλο- μονόπλευρα.

Στο κάτω-κάτω, όταν ο αδικημένος εξαντλεί την οργή του στον μπάτσο, τότε δεν του μένει δύναμη ούτε δίκιο για να αντιμετωπίσει τους πραγματικούς υπεύθυνους της κατάντιας του. Ούτε έχει πρόσωπο για να αντικρίσει τον απλό πολίτη -ντροπιασμένος εκ των προτέρων για τις αταίριαστες πράξεις του, κρύβει το πρόσωπό του με την κουκούλα.

Όμως...

Οι αληθινοί επαναστάτες ποτέ δεν έκρυψαν τα πρόσωπά τους.

Μαχάτμα Γκάντι, Τσε Γκεβάρα, Φιντέλ Κάστρο, Εμιλιάνο Ζαπάτα, Βλαντιμίρ Λένιν, Ρόζα Λούξεμπουργκ, Σιμόν Μπολιβάρ, Μάο Τσε Τουνγκ, Σεντ Ζιστ, Ροβεσπιέρος, Ρομπέρ Λεντέ, Ζαν Πολ Μαρά και οι δικοί μας Βελουχιώτης, Παναγούλης, Κολοκοτρώνης, Παπαφλέσσας, Μπότσαρης, Μιαούλης και εκατομμύρια άλλοι πολεμιστές της ελευθερίας που ουδέποτε έκρυψαν τα πρόσωπά τους διότι ουδέποτε ντράπηκαν για τις πράξεις τους. Γι' αυτό οι μορφές τους έγιναν είδωλα για τις μελλοντικές γενιές των αληθινών επαναστατών.

Επιτέλους μια συγνώμη!

Σπάνιο φαινόμενο να ζητά συγνώμη ένας εν ενεργεία υπουργός για λάθος χειρισμό του.
Ναι, έγινε λάθος. Η αστυνομία ενήργησε παρανόμως και χωρίς σεβασμό στην αξιοπρέπεια των πολιτών.
Αυτό έχει ξαναγίνει, θα πει κάποιος. Όμως για πρώτη φορά υπάρχει εξιλέωση και συγνώμη!
Ο Χρυσοχοΐδης με αυτή την κίνηση απέδειξε ότι έχει υψηλό αίσθημα δικαιοσύνης.
Δεν δίστασε να σχολάσει τον αρχηγό της ελληνικής αστυνομίας, ως όφειλε.
Κάποιοι άλλοι δεν τόλμησαν να πράξουν τα δέοντα όταν έπρεπε, γι' αυτό έχασαν τις εκλογές.
Όμως, μια παραίτηση δεν είναι αρκετή. Θα πρέπει να γίνουν ριζικές αλλαγές ώστε να γίνει επιτέλους η αστυνομία προστάτης των πολιτών. Κατά πως φαίνεται, είμαστε στη σωστή κατεύθυνση. Έτσι πρέπει να συνεχίσουμε.
Ένα ακόμα συν καταλογίζεται στην νεοσύστατη κυβέρνηση...

Άραγε ο νομάρχης δεν ήξερε;

Η κατάντια των ελληνικών ειδησεογραφικών μίντια είναι γεγονός. Αλλά μην πυροβολείτε όλοι μόνο τον Αυτιά. Ο Ψωμιάδης άραγε δεν γνώριζε το στήσιμο με τα βίντεο; Δεν συναίνεσε στο κόλπο;

Ο Καραμανλής ΘΕΛΕΙ να χάσει τις εκλογές

Λοιπόν, όπως είπα, ο Καραμανλής θέλει να χάσει τις εκλογές. Το επιδιώκει. Ο λόγος είναι απλός και όλα τα σημάδια οδηγούν σ' αυτό το συμπέρασμα.

Δεν θα χάσει επειδή έχει κάποια μυστική συμφωνία με τον Παπανδρέου. Η δήθεν μοιρασιά που ισχυρίζεται ο Καρατζαφέρης, ότι ο Καραμανλής προορίζεται για Πρόεδρος της Δημοκρατίας, είναι ανυπόστατη. Ο Καραμανλής επίσης δεν κουράστηκε -αυτή ήταν μια φήμη που ο ίδιος τροφοδότησε. Δεν διαπράττει πολιτική αυτοκτονία με την συνηθισμένη έννοια, αλλά προσπαθεί με πλάγιους τρόπους να ξεφορτωθεί την "καυτή πατάτα" όσο πιο αναίμακτα μπορεί, υφιστάμενος μια διαχειρίσιμη ήττα. Στην ουσία ο Καραμανλής επιδιώκει ένα "πολιτικό χαρακίρι", να πέσει δήθεν ως τιμητής των αξιών που υπηρέτησε. Αυτό προσπάθησε να δείξει και με την κατάρτηση των ψηφοδελτίων. Για να ενισχύσω την άποψη ότι ο Καραμανλής θέλει να χάσει, παραθέτω άλλα δυο επιχειρήματα:
Πρώτον, ο πλέον βέβαιος τρόπος, όπως είναι ιστορικά αποδεδειγμένο, για να χάσει κάποιος στις εκλογές, είναι να εξαγγείλει σκληρά μέτρα κατά των μικρομεσαίων.
Δεύτερον, καθώς τα κύματα των ψηφοφόρων θα φεύγουν από τα μεγάλα αστικά κέντρα προς τις εκλογικές τους περιφέρειες για να ψηφίσουν, θα πρέπει να πληρώσουν το πολύ βαρύ και προσφάτως αυξημένο τίμημα στα διόδια. Το τελικό χτύπημα!
Με άλλα λόγια, ο αναποφάσιστος ψηφοφόρος, που αυτή τη στιγμή έχει να διαλέξει ανάμεσα στη σκληρή γραμμή Καραμανλή και την αισιόδοξη στροφή Παπανδρέου, φτάνοντας στα διόδια λύνει αυτό το δίλημμα οριστικά.
Επομένως το ερώτημα είναι "Γιατί θέλει να χάσει στις εκλογές ο Καραμανλής;"

Ποιά είναι αυτή η "καυτή πατάτα" που θέλει να ξεφορτωθεί ο Καραμανλής; Μα η καταρρέουσα ελληνική οικονομία! Τα κρατικά ταμεία είναι άδεια. Το κράτος δεν μπορεί να καλύψει πλέον ούτε τις τρέχουσες υποχρεώσεις του, όπως οι συντάξεις, το εφάπαξ και τα ληξιπρόθεσμα τιμολόγια. Οι περισσότερες δημόσιες υπηρεσίες και οργανισμοί έχουν συσσωρευμένα ανεξόφλητα τιμολόγια από το 2007. Η χώρα είναι ήδη υπό πτώχευση και το 2010 θα μπεί και τυπικά σε καθεστός επιτήρησης από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Το δημόσιο χρέος είναι μια βόμβα έτοιμη να σκάσει. Ο Καραμανλής δεν θέλει αυτή τη βόμβα στα χέρια του, γι' αυτό πρόθυμα την παραχωρεί στον ανυποψίαστο και διψασμένο για εξουσία Παπανδρέου. Κι όταν σκάσει ο βόμβα, τότε ο Καραμανλής θα επιστρέψει ως σωτήρας.

Πριν λίγους μήνες ο Παπανδρέου κρινόταν στις δημοσκοπήσεις ως ακατάλληλος για την Πρωθυπουργία. Ο Καραμανλής, εξπέρ στο επικοινωνιακό παιχνίδι (μπλόφα) και άριστος παίκτης, φαίνεται να το βάζει κάτω. Στο τελευταίο και αποφασιστικό παιχνίδι του "πολιτικού πόκερ", τις βουλευτικές εκλογές, ο Καραμανλής έκαψε εσκεμμένα το πιο δυνατό χαρτί του, αυτό της καταλληλότητας. Κι ενώ είχε καρέ του ρήγα απέναντι στους δυο άσσους του Παπανδρέου, πήγε πάσο. Αλήθεια υπάρχει κάποιος που να ψάρωσε σ' αυτή την πανέξυπνη κίνηση; Κι όμως, χάρη σ' αυτό το τρικ, ο (ηττημένος) Καραμανλής θα βγει λάδι στις εκλογές. Κι όσο κι αν ελπίζουν μερικοί (και μερικές), την επομένη των εκλογών ο Καραμανλής θα είναι παντοδύναμος αρχηγός της ΝΔ και επόμενος καταλληλότερος πρωθυπουργός. Μην υποτιμάτε τον Καραμανλή!

Αν ήταν σκάκι: Ο Καραμανλής θυσιάζει τη βασίλισσά του και ο Παπανδρέου όχι μόνο δεν βλέπει το ματ που μπορεί να κάνει, αλλά παραβλέπει ότι μ' αυτή τη θυσία έβαλε ξανά τον αντίπαλό του στο παιχνίδι.

Αν ήταν στίβος: Από την 5η Οκτωβρίου ο Καραμανλής και ο Παπανδρέου θα βρίσκονται ξανά στην αφετηρία δίπλα δίπλα, παρότι αυτή τη στιγμή ο Παπανδρέου είναι ένα στάδιο μπροστά!

Συμπέρασμα: Με μια απλή ανάγνωση των σημείων των καιρών, ο Καραμανλής επιδιώκει να χάσει αυτές τις εκλογές ώστε με μια διαχειρίσιμη και απολύτως δικαιολογημένη -βάσει των συνθηκών- ήττα να εδραιώσει τη θέση του στο κόμμα, να πετύχει την άφεση αμαρτιών της καραμανλικής ΝΔ, να αφήσει έκθετους στην κρίση του λαού τους μητσοτακικούς και τους λοιπούς, οι οποίοι εν τη απουσία όσων είχαν εμπλακεί στα σκάνδαλα θα υποστούν για λογαριασμό τους τις βαρύτερες απώλειες στις εκλογές, να αφήσει στο ΠΑΣΟΚ τα μεγάλα προβλήματα, να καεί οριστικά ο Παπανδρέου και να κερδίσει πανηγυρικά τις επόμενες εκλογές.