Το αίνιγμα με τα ηλιοτρόπια

Ας κάνουμε μια υπόθεση εργασίας.

Ας πούμε ότι τα ηλιοτρόπια όλου του κόσμου μια μέρα θα χαθούν. Θα χαθούν και δεν θα υπάρχει τρόπος να φυτευτούν, να αναπαραχθούν ή να αναπαρασταθούν με οποιονδήποτε τεχνικό τρόπο ποτέ ξανά. Θα χαθούν από τη γη, από τα χωράφια, από τα ανθοπωλεία, από τους κήπους, από τα σπίτια, ακόμα από τις φωτογραφίες και από τους πίνακες. Όλα, εκτός από ένα, σε μια από τις τέσσερις εκδοχές που ακολουθούν.

            

α) Ένα αληθινό ηλιοτρόπιο
β) Έναν από τους πίνακες του Βαν Γκογκ με θέμα τα ηλιοτρόπια
γ) Μια φωτογραφία ενός βάζου με ηλιοτρόπια
δ) Την ψηφιακή εκδοχή ενός εκ των β και γ

Η ανθρωπότητα θα σε ευγνωμονεί αν σώσεις ένα από τα παραπάνω αντικείμενα. Ποιο θα επέλεγες να σώσεις και για ποιο λόγο;

Πρόσεξε.
Το αληθινό ηλιοτρόπιο θα μαραθεί μετά από λίγο καιρό κι όταν πεθάνει θα πεθάνει μαζί του και η ανάμνηση του άνθους.
Ο πίνακας του Βαν Γκογκ αναπαριστά μονάχα μια εικόνα που είχε ο καλλιτέχνης για τα ηλιοτρόπια μια δεδομένη στιγμή και όχι την πραγματικότητα.
Η φωτογραφία με τα ηλιοτρόπια κάποια στιγμή θα χάσει το χρώμα της εξαιτίας των χημικών στοιχείων που τη συνθέτουν και σταδιακά θα σβήσει.
Η ψηφιακή εκδοχή υπάρχει φόβος να καταστεί παρωχημένη τεχνικά και να χαθεί.

Έχεις μόνο ελάχιστες ώρες για να επιλέξεις. Επίλεξε σοφά...

Η κοινωνική διάσπαση είναι ο πραγματικός κίνδυνος

Άνθρωποι, το δίκιο και η λογική έχουν καταπλακωθεί από την εικονική πραγματικότητα που προβάλουν καθημερινά τα Μέσα, αυτό τον αδιόρατο πομπό υποβολής συνειδήσεων. Τα ιδεολογήματα με τα οποία σας ζαλίζουν τα μυαλά δεν είναι τίποτα άλλο παρά η εξωραϊσμένη παραβολή της βούλησης για εξουσία των πολιτικών κομμάτων, δηλαδή της χούφτας ανθρώπων που τα συγκροτούν, πάνω στις πραγματικές ανάγκες σας. Προσφέρουν απλόχερα αυτό που ζητάτε μέσα στο ιδεολογικό περιτύλιγμα που φαίνεται ότι τη δεδομένη στιγμή εκφράζει περισσότερο την ιδιοσυγκρασία του εκάστου εξ υμών. Η αιχμή του δόρατος των πολιτικών κομμάτων, το βασικό εργαλείο εξαπάτησης του λαού, είναι η ιδεολογία και η εναλλακτικότητα που δήθεν προτάσσει. Οι εναλλακτικές προτάσεις που παρουσιάζει κάθε ένα από τα πολιτικά κόμματα οδηγούν σε επιλογές εξορισμού αυτοπεριοριστικές και εσκεμμένα διττές εις το διηνεκές, από το γενικότερο στο πιο ειδικό: Αριστερά ή Δεξιά; Αναρχία ή Φασισμός; Σοσιαλισμός ή Κομμουνισμός; Σοσιαλδημοκρατία ή Διεθνισμός; Μ-Λ ΚΚΕ ή ΚΚΕ Μ-Λ; Ολυμπιακός ή Παναθηναϊκός; Βουνό ή Θάλασσα; Άσπρο ή Μαύρο; Μ’ αυτή την ψευδαίσθηση της ελεύθερης επιλογής, παγιδευμένοι σε πλαστά διλήμματα, έρμαια στερεοτυπικών διπολικών σχημάτων, σας απομακρύνουν από την πραγματικότητα, σας ωθούν κατά το δοκούν και το συμφέρον, σας τρομοκρατούν δείχνοντας και κρύβοντας πίσω τους ταυτόχρονα ένα χάος που ουσιαστικά δεν υπάρχει, κι έτσι, συντηρώντας τον ψεύτικο κίνδυνο antes portas, εξυπηρετούνται οι δημιουργοί αυτής της ψευδαίσθησης. Όπως ο βοσκός χρησιμοποιεί το σκύλο για να κατευθύνει το κοπάδι, έτσι και τα πολιτικά κόμματα χρησιμοποιούν τα Μέσα για να σας καθοδηγούν ακριβώς εκεί που θέλουν αυτά, και μάλιστα αδιαμαρτύρητα. Τα πολιτικά κόμματα, απατηλοί κήνσορες του λαού, δράττονται ευκαιριών πάσης φύσεως για να ασκήσουν επιρροή πάνω του με αποκλειστικό σκοπό να διεκδικήσουν την ανοχή του, ώστε αντλώντας την δύναμή του και δήθεν υποκινημένα απ’ αυτόν, να τη χρησιμοποιήσουν ως όπλο υπέρ των φιλοδοξιών που τρέφουν οι ηγέτες και οι υποτακτικοί-εκφραστές τους, στρέφοντάς το εναντίον του ίδιου του λαού. Και στο τέλος, αηδιασμένος από τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις, τα γκρεμισμένα όνειρα, την εξαναγκασμένη φτώχεια, την ανελευθερία και με κατακρημνισμένη αξιοπρέπεια, ο λαός εύκολα καταφεύγει σε ακρότητες με (αυτο)καταστροφικά αποτελέσματα. Και να σου τότε τα πολιτικά κόμματα με περισσή «υπευθυνότητα» θα προστρέξουν για να τον σώσουν!

Είστε ιδανικοί αυτόχειρες, Άνθρωποι, ψηφοφόροι, διότι εξαπατάσθε εύκολα, σαν τα καημένα τα πρόβατα. Αλλά εσείς διαθέτετε -κι ας έχετε προσωρινά καταθέσει- εφόδια που τα πρόβατα δεν έχουν, το δίκιο, τη λογική και την ευαισθησία που τα καλουπώνει.

Αλλά τι είναι δίκαιο και τι είναι λογικό; Δίκαιο είναι αυτό που δεν καταπιέζει τον διπλανό σας. Λογικό είναι αυτό που θέτει τα νοητά όρια της καταπίεσης. Η Ευαισθησία είναι ο σταθμιστής τους.

Έτσι, επειδή το δίκιο και η λογική επιβάλουν, η μοναδική απάντηση στα ψευτοδιλήμματα που θέτουν τα πολιτικά κόμματα είναι: Δημοκρατία από το λαό, υπέρ του λαού, χωρίς ιδεολογικά στολίδια, χωρίς πεφωτισμένους ηγέτες και οπαδούς. Οι ανάγκες σας για ελευθερία, ελεύθερη πρόσβαση σε τροφή και νερό, στέγη, θαλπωρή, ελευθερία έκφρασης, αλληλοσεβασμό, αλληλεγγύη, αξιοπρέπεια, ασφυκτιούν, συμπιέζονται κάτω από τις ιδεολογικές πλατφόρμες που μοναδικό στόχο έχουν να ευθυγραμμίζουν τις συνειδήσεις και να τυποποιούν τον τρόπο σκέψης, στα μέτρα τα δικά τους, υπέρ του κόμματος, σε αντιδιαστολή με της επιταγές του δικαίου και της λογικής και σε κάθετη αντίθεση με τις υπόλοιπες ιδεολογίες, που η καθεμιά διεκδικεί την αλήθεια για τον εαυτό της. Ο ήλιος, η θάλασσα, τα όρη, η φύση, ο άνθρωπος, υπάρχουν, είτε τα προσδιορίσει μια ιδεολογία είτε όχι. Άνθρωποι, δεν έχετε ανάγκη από καμιά ιδεολογία και από κανένα πολιτικό κόμμα. Τα πολιτικά κόμματα δεν μπορούν να σας προσφέρουν τα αυτονόητα, μπορούν όμως να σας τα στερήσουν. Ενωθείτε, συνεννοηθείτε, μιλήστε για τις δίκαιες και λογικές ανάγκες σας και σαν ένα σώμα αδιάσπαστο, Άνθρωποι, υπερασπιζόμενοι τις ανάγκες του διπλανού σας, να ξέρετε ότι υπερασπίζεστε τον ίδιο τον εαυτό σας.

Ποιοι θα θέλαμε να ήμασταν και ποιοι πραγματικά είμαστε

Έλληνες, αυτοί που επινόησαν τη Δημοκρατία, τη Δικαιοσύνη και τον ανθρωποκεντρικό Πολιτισμό. Οι θεμελιωτές όλων των Επιστημών και της Φιλοσοφίας, οι εμπνευστές της χειραφέτησης του σύγχρονου δυτικού πνεύματος, οι κήνσορες της Ηθικής του Πνεύματος. Χωρίς τους Έλληνες, ο κόσμος θα ήταν ένας τόπος θλιβερός, βυθισμένος στο σκοτάδι... Ήρωες...

Έλληνες, αυτοί που συμπορεύτηκαν ανά τους αιώνες με τον Πόλεμο και τη Διχόνοια. Επινόησαν την Ολιγαρχία, έπνιξαν στο αίμα τις πλούσιες πόλεις των αδερφών τους, εξοστράκισαν από ζήλια τους ικανούς συμπολίτες τους, καταδίκασαν σοφούς σε θάνατο, πολέμησαν περισσότερους εμφυλίους πολέμους από όσους έχουν πολεμήσει όλοι οι λαοί της Γης μαζί... Προδότες...

Ο Έλληνας, ως άλλος Ιανός, στη μια όψη είναι Λεωνίδας και στην άλλη Εφιάλτης.

Δεν μπορεί να επιλέξει ανάμεσα στη Δύση ή στην Ανατολή, διότι ο Έλληνας δεν ανήκει κάπου έξω από την Ελλάδα.

Και Ελλάδα σημαίνει Φως που δεν Σβήνει.

Έλληνες, είστε Ήρωες, αλλά μην αγνοείτε τους Προδότες που καραδοκούν στη σκιά.

Είστε Προδότες, αλλά ο Ήρωας μέσα σας θέλει να αναδυθεί, να σας ξεσκίσει τις σάρκες.

Πότε, μα την Πίστη, θ' ακουστεί σε τούτα τα χώματα ξανά το "Νενικήκαμεν;

Μήνυμα προς αναποφάσιστους ψηφοφόρους

Αυτό το Σαββατόβραδο φροντίστε να κοιμηθείτε καλά. Το πρωί της Κυριακής, να φάτε ένα πλούσιο πρωινό παρέα με δικούς σας ανθρώπους. Στον καφέ να είστε γελαστοί, να είστε πρόσχαροι. Σαν βγείτε στον πηγαιμό για την κάλπη, να φορέσετε ελαφριά ρούχα, καθώς η Κυριακή θα είναι ζεστή ημέρα. Να έχετε ψηλά το κεφάλι. Κλείστε τ' αυτιά σας στις ντουντούκες, τα μάτια σας στις αφίσσες, το μυαλό σας στις υποσχέσεις...

Ας ψηφίσετε για την Ελλάδα, για τα παιδιά μας, για τον Πολιτισμό μας, για την Ιστορία μας, όχι για τον εαυτό σας.

Κι αν γυρίζοντας στο σπίτι έχετε ακόμα ψηλά το κεφάλι, τότε θα γνωρίζετε ότι πήρατε τη σωστή απόφαση!

Ξαναζούμε την Ιστορία μετά τους Τριάντα Τυράννους

Ακολουθούν αποσπάσματα από την "Αληθινή απολογία του Σωκράτη" του Κώστα Βάρναλη. Οι ομοιότητες με τη σημερινή πραγματικότητα μόνο συμπτωματικές δεν είναι...

Μετά τους Τριάντα Τυράννους, η Αθηναϊκή Δημοκρατία είχε παραδοθεί στη διαφθορά και στην κατάπτωση των ηθών. Μετά τη Χούντα, η Ελληνική Μεταπολιτευτική Δημοκρατία παραδόθηκε στη διαφθορά και την κατάπτωση των ηθών. Και στις δυο περιπτώσεις, η διαφύλαξη της Δημοκρατίας ήταν το πρόσχημα για να δημιουργηθεί ένας ιστός διαφθοράς που αλλοίωσε όλο το δημόσιο βίο και διασπάθισε τη δημόσια περιουσία, εις βάρος του Δήμου, του Λαού, δημιουργώντας μια χειρότερη Χούντα, μια Τυραννία με Δημοκρατικό μανδύα.

Μα ναι, η Ιστορία επαναλαμβάνεται!

Μέρος Πρώτο
14 [...] Και το κάτου κάτου της γραφής, τι χολοσκάνετε με το ξεσκέπασμά σας; Είσαστε σεις ο Νόμος, ο Νόμος χτες και σήμερα κι άβριο... Ένας σας να τανε καθαρός, ο Νόμος θα γκρεμιζότανε χάμου θρύψαλα και κουρνιαχτός.

Μέρος Δεύτερο
15 [...] κι αν ανοίγοντας τις πόρτες της πολιτείας έμπαζα μέσα τους Παλιομωραΐτες, τους Ατζέμηδες κι όποιον άλλον κερατά, για να με καθίσουνε στο σβέρκο σας για σωτήρα, ποιός θα τολμούσε να κάνει κιχ! -όχι και να με δικάσει; Όλ' οι τυχοδιώκτες θα τρέχανε δίπλα μου και θα γινόντανε λιβανιστάδες μου. Κ' οι "καλοί πατριώτες" θα χτυπούσανε το ξερό τους στον τοίχο, που δεν προλάβανε να κάνουν αφτοί χειρότερα και να πλουτήνουνε περισσότερο.

16 [...] Η δημοκρατία σας δε στέκεται καλά στα πόδια της. [...] Καράβια δεν έχετε. Συμμάχους να πλερώνουνε χαράτσι να τρώτε, δεν έχετε. Μεταξύ σας μ' όλους τους σκοτωμούς και τις εξορίες που κάνατε, κρύβονται πολλοί που νοσταλγούνε τον καλό καιρό της τυραννίας. [...] Όποιος είναι στα πράματα φοβάται την αλλαγή κι ο πεσμένος την αποθυμάει και την ετοιμάζει με κάθε τρόπο. Ο κοσμάκης στέκεται στη μέση και πλερώνει τα σπασμένα. [...] Για να μην καταλαβαίνει και να μην αντιστέκεται, του λέτε ψέματα και τόνε φοβερίζετε. Είναι λαοί που ζούνε στα δάση, δεν έχουνε νόμους, τρώνε τις ψείρες τους, όμως αγαπάνε τη λεφτεριά τους. Βάρβαροι λαοί! Εμείς ζούμε στην ωραιότερη πολιτεία του κόσμου, έχουμε τους σοφότερους νόμους, δεν τρώμε τις ψείρες μας κι αγαπάμε τους κατεργαρέους που μας τρώνε.

17 [...] Οι Τριάντα σκοτώνανε κι αρπάζανε δίχως προσκήματα. Καταργήσανε νόμους, δικαστήρια, λαοσύναξες -την κυριαρχία του λαού! Και κάνανε βουλή δικιά τους από μπράβους και μαχαιροβγάλτες. [...] Ξέρανε, πως θα μένανε λίγο και βιαζόντανε. Σεις θέλετε να μείνετε για πάντα και μεταχειρίζεστε κάποια προσκήματα. [...] Η δημοκρατία σας είναι, καθώς βλέπετε, μασκαρεμένη τυραννία.

23 [...] Μοναχά σας λέω: "Αλίμονο στον αφτόδουλο πολίτη, που φτασμένος στα έσχατα της απελπισίας παραδίνεται, για να σωθεί, στο έλεος του Θεού και στους νόμους των Κλεφτών".

Αλαλούμ...

Στην Ελλάδα...
...οι Αριστεροί υπογράφουν μνημόνια παράδοσης της εθνικής κυριαρχίας στην ξένη πλουτοκρατία.
...οι Δεξιοί διαμαρτύρονται για τη συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους και για τη συρρίκνωση μισθών και συντάξεων.
...οι Τραπεζίτες μοχθούν για τη σωτηρία της πατρίδας.
...ο Λαός προσπαθεί να εμποδίσει τις αλλαγές.
...ο Φτωχός φορολογείται σαν πλούσιος.
...ο Πλούσιος φορολογείται σαν φτωχός.
...οι Έλληνες θεωρούνται ένοχοι μέχρι απόδειξης του εναντίου.
...οι Μετανάστες θεωρούνται αθώοι μέχρι απόδειξης του εναντίου.
...οι Προνομιούχοι βγάζουν τα λεφτά τους στην Ελβετία.
...οι μη-Προνομιούχοι βγάζουν δεν βγάζουν το μήνα.

Η Ιστορία δεν θα γράψει για ένα Νενέκο, έναν Εφιάλτη ή ένα Πηλιογούση. Όχι...
Είναι πολλοί περισσότεροι αυτή τη φορά. Κι αν κάποτε ο προδότης ήταν μια εμβληματική δαιμονική φιγούρα, τώρα απώλεσε ακόμα κι αυτή την ατιμωτική διάκριση. Διότι πρώτη φορά σ' αυτό τον τόπο μαζεύτηκαν τόσοι πολλοί προδότες.