Η Νέα Τάξη Τροφίμων

Η βασική πληροφόρηση για την προέλευση και τον τρόπο παραγωγής των τροφίμων που καταλήγουν στο τραπέζι μας έχει χαθεί προ πολλού.
Τι θα άλλαζε στη διατροφή μας αν γνωρίζαμε καλύτερα τι τρώμε;

-Γκαρσόν, από πού είναι το κοτόπουλο;

Είναι γεγονός. Οι Έλληνες τρώμε σε εστιατόρια και χρησιμοποιούμε το delivery πολύ συχνά. Αλήθεια, αν γνωρίζαμε την διαδικασία που ακολούθησε η τροφή μας για να καταλήξει στο πιάτο μας, θα την τρώγαμε;
Συνέπεια της βιομηχανοποίησης της κοινωνίας ήταν η βιομηχανοποίηση της φυτικής και ζωικής παραγωγής. Οι φάρμες έχουν αυτοματοποιηθεί, εξειδικευτεί και απομακρυνθεί από τον αστικό πληθισμό. Η νομοθεσία ευνοεί τις συνθήκες ανάπτυξης των μεγάλων παραγωγών αγνοώντας συστηματικά τις ανάγκες των μικρών παραγωγών.
Τα ράφια των super market είναι γεμάτα από προϊόντα αγνώστου προελεύσεως για τον καταναλωτή –πολύχρωμες ελκυστικές συσκευασίες, που υπόσχονται ευεξία, δύναμη, αντοχή, ένα κάρο βιταμίνες και προσφέρουν δώρα (από κουτάλες και σετ μαχαιριών μέχρι αυτοκίνητα και ταξίδια σε εξωτικούς προορισμούς) στους καταναλωτές που θα τα προτιμήσουν.

-Τρώμε για να ζούμε ή ζούμε για να τρώμε; Τελικά, τρώμε ή απλώς καταναλώνουμε;

Ερωτήματα όπως τα παραπάνω τίθενται από συνειδητοποιημένους καταναλωτές, αγρότες και κτηνοτρόφους, με σκοπό να μπουν νέοι κανόνες στη βιομηχανία της διατροφής. Αυτοί οι κανόνες θα ενισχύσουν το εισόδημα των μικρών επιχειρήσεων, την αντιμετώπιση των εργαζομένων, τις συνθήκες στις φάρμες και την προστασία του περιβάλλοντος. Σαν άλλο Matrix, το κίνημα Meatrix έρχεται να ανοίξει τα μάτια των καταναλωτών, με σκοπό να τους βοηθήσει να κάνουν ορθότερες επιλογές.
Welcome to the desert of reality…



Όταν ακούμε στην Ελλάδα για βιολογικά τρόφιμα, η πρώτη μας αντίδραση είναι ενδεικτική της αντιμετώπισης του όλου ζητήματος. Καθολική άγνοια.

-Βιολογικά τρόφιμα; Τι είναι αυτό; Βιολογικό πόλεμο μου θυμίζει…

Δεν γνωρίζουμε το αληθινό κόστος που έχει το φτηνό επώνυμο χωρίς προδιαγραφές υγιεινής τρόφιμο στην υγεία μας. Ενώ τα σκάνδαλα δίνουν και παίρνουν, εμείς αγέρωχοι συνεχίζουμε να καταναλώνουμε αβίαστα ο,τι μας σερβίρουν σε όποιο κόστος έχουν αποφασίσει.

-Φάβα Σαντορίνης , Ελιές Καλαμών και Ντάκος Κρητικός…

Βασικό χαρακτηριστικό της διατροφής των Ελλήνων ήταν η ονομασία προέλευσης. Συνδεδεμένη με την ιστορία ενός τόπου, με τις γαστρονομικές μνήμες του και τα βιώματα των ανθρώπων, η προέλευση του τροφίμου έδινε a priori πιστοποίηση στην ποιότητά του. «Από κιο του παππού μου» έλεγαν και ήξεραν ότι είναι αρίστης ποιότητας. Τότε που ο λόγος ήταν συμβόλαιο και η δοκιμή δωρεάν.

Σήμερα μέχρι και η χωριάτικη σαλάτα, το κλασσικό πιάτο που δήλωνε παρουσία σε κάθε ελληνικό γεύμα, έχει πλαστικοποιηθεί. Οι ζουμερές τομάτες έχουν δώσει τη θέση τους σε κάτι πρασινοπορτοκαλί στεγνά προϊόντα, το αγγουράκι το Καλυβιώτικο θυμίζει πέος εν απραξία, το λάδι που ρίχνουν θα μπορούσε να δώσει κίνηση σε μηχανή, ενώ ένα λευκό τυρί συνήθως έρχεται ως έξτρα, βαφτισμένο ως φέτα. Αντιπροσωπευτικό της σύγχυσης που επικρατεί στο πιάτο μας είναι το φαινόμενο ΜακΣαρακοστή αλλά και το γεγονός ότι το ελληνικό φαστ φουντ Γούδις προτιμάται από τα αντίστοιχα ξενόφερτα, λες και βρίθει ποιότητας. Δοκιμάστε μια πατάτα, θα σας πείσει.

Τα προϊόντα της ελληνικής γης υφίστανται πλέον τόση κακοποίηση στη γεύση, το άρωμα και την θρεπτικότητα, ώστε αν κάποιος είχε μια μηχανή του χρόνου και έφερνε ένα φορτηγό πεπόνια από το 1960, θα γινόταν ο πλουσιότερος Έλληνας σε χρόνο ρεκόρ.

Η ασταμάτητη μηχανή της βιομηχανίας τροφίμων πρέπει να βάλει ένα φρένο ώστε να κερδίσει την εμπιστοσύνη του καταναλωτή:
• Ασφαλείς και δίκαιες συνθήκες εργασίας στους εργαζομένους
• Υγιή και ανθρώπινη φροντίδα των ζώων
• Μη χρήση ορμονών και αντιβιοτικών στα ζώα
• Μη υπερβολική χρήση φυτοφαρμάκων
• Μη χρήση γεννετικά τροποποιημένων φυτών και ζώων
• Απαλλοιφή της χρήσης συντηρητικών και τοξινών
• Φροντίδα και συντήρηση των αγρών και των υδάτινων πόρων
• Προστασία της άγριας φύσης
• Σχεδιασμός εξέλιξης φιλικής προς το περιβάλλον

Οι καταναλωτές πρέπει να γνωρίζουν το μέρος και τη διαδικασία παραγωγής. Το τρόφιμο πρέπει να επιστρέψει κοντά στον καταναλωτή. Αυτή η σχέση που έπαψε να υφίσταται τα τελευταία 30 χρόνια πρέπει να αποκατασταθεί και η ανάγκη είναι τόσο μεγάλη όσο ποτέ...