Λεφτερία στη Στάνη

Λεφτεριά στη Στάνη

«Aπόγονοι του Πάνα, δεν είναι δυνατόν πλέον να υποφέρουμε το τσιγκέλι, τη σούβλα και το χασαπομάχαιρο. Η βάναυση, δεσποτική και αυτάρεσκη σκληρότητα των κρεοπώλων, οι οποίοι αιώνες τώρα μας μαντρώνουν, μας ξεκοιλιάζουν, μας κόβουν τα κεφάλια, μας ψήνουν στα κάρβουνα και μας τρώνε, πρέπει να λάβει τέλος φρομ τούδε εντ νάου.

Είναι ανάγκη και υποχρέωση να πάρουμε τα όπλα κατά όσων μας δυναστεύουν. Η εκδίκηση είναι ένα χόρτο που τρώγεται κρύο. Η φρίκη και η τυρρανία, τέτοια που όμοια δεν έχει γνωρίσει ο άνθρωπος, θα γυρίσει πάνω του.

O δικός μας πόλεμος κατά των κρεοπωλών, των χασάπηδων, των ανασκολπιστών και των εριφιοφάγων στηρίζεται σε αρχές της ελευθερίας, είναι πόλεμος διατροφικός, πόλεμος ιερός, πόλεμος του οποίου η μόνη αιτία είναι η ανάκτηση των δικαίων της προσωπικής μας ελευθερίας, της ιδιοκτησίας και της τιμής, τα οποία ενώ την σήμερον όλα τα κατοικίδια χαίρονται, από εμάς μόνο η σκληρή και απαραδειγμάτιστη τυραννία των κρεατοφάγων προσπάθησε με βία να αφαιρέσει.

Δηλαδή τι παραπάνω από εμάς έχουν οι σκύλοι, οι γάτες, τα καναρίνια, τα ιγκουάνα και η πορσελάνη; Μήπως είμαστε κατώτεροι και άχρηστοι; Μήπως μας θεωρούν ανάξιους δικαιωμάτων και είμαστε καταδικασμένοι σε αιώνια δουλεία; Μήπως πρέπει να μας κάνουν ό,τι θέλουν με το έτσι θέλω; Ποιός νόμος της φύσης μας υποτάσσει κάτω από το μαχαίρι και τον μπαλτά; Η δύναμή μας μπορεί και πρέπει να αποκαταστήσει το δίκαιο.

Αμνοερίφια ενωμένα, ποτέ νικημένα. Κότες πάρτε τ' άρματα. Γουρούνια στο παχνί, ποτέ στο σακί. Αγελάδα τιμημένη, η Μπαμπιντέλ είναι πουλημένη.

Από εδώ, τούτη τη στάνη, 3/4/2007.»