Ο γητευτής του ονείρου

"If the doors of perception were cleansed everything would appear to man as it is, infinite." -William Blake

-Αν ξεκίνησες με λάθος τρόπο, όλα όσα συμβαίνουν θα ήταν αποδεικτικά της συνομοσίας εναντίον σου. Και όλα θα ήταν αυταπόδεικτα. Δεν θα μπορούσες καν να ανασάνεις χωρίς να γνωρίζεις ότι απλά είναι μέρος του σχεδίου.
-Ώστε θεωρείς πως γνωρίζεις σε τι οφείλεται αυτή η τρέλα;
-Ναι.
-Και δεν μπορούσες να την ελέγξεις;
-Όχι, δεν δύναμαι να την ελέγξω. Αν μέσα σε όλα αυτά υπάρχει ο φόβος και το μίσος, τότε συμπεραίνω ότι ο έλεγχος είναι αδύνατος.
-Θα ήταν δυνατόν να εστιάσεις σε αυτό που το Θιβετιανό Βιβλίο των Νεκρών αποκαλεί "Καθάριο Φως"; Θα μπορούσες να κρατήσεις μακριά σου κάθε τι κακό με τη βοήθειά του;
-Ίσως... ίσως να μπορούσα. Αρκεί κάποιος να μου έδειχνε εκείνη την ώρα το Καθάριο Φως. Μόνος δεν θα τα καταφέρω. Αυτό υποθέτω είναι το νόημα του Θιβετιανού τελετουργικού: Κάποιος να στέκεται απέναντί σου και να σου επεξηγεί τι είναι το κάθε τι.

Ω άριστε, άφησε ελεύθερο το μυαλό σου.
Αυτό είναι το πρόβλημα. Δεν μπορώ να αφήσω ελεύθερο το μυαλό μου. Με κυριεύουν μνήμες του παρελθόντος, η πικρή γεύση των λαθών μου, όσα φοβάμαι και όσα μισώ, όσα ονειρεύομαι, αυτά είναι που κρύβουν το Καθάριο Φως.

Ρόδα-
είναι εύκολο να ζωγραφίσεις τα άνθη
όχι όμως τα φύλλα

Μπροστά στην ανυπέρβλητη και φανερή στο μάτι δόξα των άνθεων, το θαύμα του φυλλώματος έρχεται πάντα σε δεύτερη μοίρα.
Γέλασα τόσο δυνατά, που ένα δάκρυ κύλησε στο μάγουλό μου.