Ανωνυμία; Όχι βέβαια!
Αδέρφια μου, ταλιμπάν του Διαδικτύου, όταν οι αρχαιολόγοι του internet ανακαλύψουν μετά από 2.000 χρόνια το blog σας σφηνωμένο μέσα σε ένα σέρβερ που θαμμένος στο χώμα περίμενε να ανακαλυφθεί όπως η μούμια του Φαραώ, τι θα προτιμούσατε να πουν; Ότι βρήκαν τα αρχαία κείμενα κάποιου ανώνυμου μπλόγκερ ή του τοις πάσι κλεινός "Τοιχωρύχου" (βάλτε το όνομά σας ανάμεσα στα εισαγωγικά); Προτιμώ το δεύτερο. Για μια υστεροφημία ζούμε! Και μην ισχυριστεί κανένας σας ότι το "Τοιχωρύχος" είναι ψευδόνυμο. Έτσι θέλω να με γνωρίζουν όλοι. Δικαίωμά μου είναι να αυτοαποκαλούμαι όπως μου γουστάρει εφόσον το Σύνταγμα που με κατοχυρώνει αποτελεί την έκφραση της δημοκρατικής αυτοδιάθεσης των πολιτών (δηλαδή κι εμού του ιδίου καθότι Έλληνας πολίτης).
1 σχόλιο:
Είπαν για Ασυλία. Από το Άσυλο Ανιάτων φαντάζομαι. Εγώ θέλω έτσι να με γνωρίσουν. Ανίατη της δημοκρατίας να το πω; Ε, το λέω.
Γίνεται κ. Τοιχωρύχε μας;
Μεθ' υπολήψεως και βαθύτατης εκτιμήσεως ένας απλός (όχι αξιωματούχος)
Ταλιμπαν.
Δημοσίευση σχολίου