Αν δεν υπήρχε η Ελλάδα...

...δεν θα είχε γίνει η μάχη των Πλαταιών και οι Πέρσες θα κυριαρχούσαν απόλυτα στον γνωστό τότε κόσμο.
Αν κυριαρχούσαν οι Πέρσες στον κόσμο, οι Ρωμαίοι δεν θα ήκμαζαν ποτέ.
Αν δεν ήκμαζαν οι Ρωμαίοι, ο Χριστιανισμός δεν θα είχε διαδοθεί.
Αν δεν είχε διαδοθεί ο Χριστιανισμός, δεν θα είχε γεννηθεί το Βυζάντιο.
Κι αν δεν είχε γεννηθεί το Βυζάντιο να χαράξει και να προστατεύσει τους εμπορικούς δρόμους της Μεσογείου επί 1000 χρόνια, δεν θα ήκμαζαν οι Βενετοί και οι Γενοβέζοι έμποροι.
Αν δεν είχαν ακμάσει οι Βενετοί και οι Γενοβέζοι, δεν θα είχε γίνει η Άλωση της Πόλης το 1204.
Αν δεν είχε γίνει η άλωση της Πόλης το 1204, οι Βενετοί και οι Γενοβέζοι δεν θα αποκτούσαν τον τεράστιο πλούτο της Πόλης.
Αν δεν αποκτούσαν τον τεράστιο πλούτο της Πόλης οι Βενετοί και οι Γενοβέζοι, δεν θα ιδρύονταν οι πρώτες εμπορικές τράπεζες στην Ιταλία.
Αν δεν ιδρύονταν οι πρώτες εμπορικές τράπεζες στην Ιταλία, δεν θα είχε επινοηθεί το τραπεζικό καπιταλιστικό σύστημα.
Αν δεν είχε επινοηθεί το τραπεζικό καπιταλιστικό σύστημα, δεν θα είχε δημιουργηθεί ποτέ το ΔΝΤ, η Γκόλντμαν Σαξ και η λοιπή κουστωδία.
Αν δεν είχε δημιουργηθεί το ΔΝΤ κλπ, δεν θα είχαμε μπει στο κωλο-μνημόνιο.

Επομένως, μόνοι μας βγάλαμε τα μάτια μας, αδέρφια, όταν κερδίσαμε στις Πλαταιές. Αν είχαμε αφήσει τους Πέρσες να αλωνίσουν στην Ευρώπη, σήμερα θα φορούσαν όλοι φέσια και μπούργκες.
Σας ακούγεται ωραίο ρε τσογλάνια Ευρωπαίοι;

Η Ελλάδα προς την επανάσταση των Σοφών

Στις δύσκολες μέρες που ζούμε, πληθαίνουν οι φωνές των πνευματικών ανθρώπων, των σοφών μας, που καλούν το Έθνος σε εγρήγορση. Από εκεί που τα ελεγχόμενα μίντια τους αγνοούσαν συστηματικά, πλέον τους φιλοξενούν κυρίως στην τηλεόραση εξαιτίας της υψηλής τηλεθέασης που δημιουργεί η παράθεση των απόψεών τους στο γυαλί. Δεν είναι δηλαδή ότι ξαφνικά τα μίντια συμπάθησαν τους σοφούς: απλώς οι απόψεις τους έχουν επαφή με τον κόσμο, αρέσουν, συγκινούν, "γκελάρουν" -αντιμετωπίζεται ως άλλο ένα τηλεοπτικό προϊόν. Το σύστημα αυτό λοιπόν ενσωματώνει την αντίδραση των σοφών στο μήνυμά του και το σερβίρει ως δικό του. Μέσα από αυτή τη διαδικασία της αυτοαναίρεσης -διότι τέτοια είναι για τα μίντια κάθε απόπειρα έκφρασης ποιοτικού λόγου- οι σοφοί απόκτησαν πρόσβαση στα κοινά και βήμα προς τον κόσμο. Και μάλιστα αυτή η επαφή διαθέτει επαναστατικά χαρακτηριστικά, ριζοσπαστικό, καινοφανή χαρακτήρα με ακαδημαϊκή βαρύτητα, έχει οντότητα διαφορετική από τη συνηθισμένη -έχει πολιτικό λόγο χωρίς να εκφέρεται από χείλια πολιτικού. Κι αυτό είναι κάτι πρωτόγνωρο τόσο για τα Μέσα όσο και για τους τηλεθεατές.

Διότι είναι πρωτόγνωρο φαινόμενο για τα ελληνικά μίντια η φιλοξενία θέσεων κατά του συτήματος όπως το ειλικρινές ξέσπασμα του Μίκη Θεοδωράκη, η αναλυτική παρρησία του Δημήτρη Καζάκη, η κατά μέτωπο επίθεση στη φαυλοκρατία από το Χρήστο Γιανναρά, η υποβολή μήνυσης κατά της κυβέρνησης για εσχάτη προδοσία από το γιατρό Δημήτρη Αντωνίου, ο αντιμνημονιακός λόγος των καθηγητών Κώστα Μπέη και Γιώργου Κασιμάτη, η άποψη για "κρίση των κρίσεων" της Ελένης Γλυκατζή-Αρβελέρ και δεκάδων άλλων σοφών που ο λόγος τους αντηχεί σαν μελωδία ελπίδας στα αυτιά του κόσμου.

Οι Έλληνες Σοφοί έχουν ένα χρέος κληρονομημένο από τους προκατόχους τους. Οφείλουν επιτέλους να αποφασίσουν για τον τόπο, να δράσουν, να αντισταθούν και να μην επιτρέψουν στους πολιτικούς να τους φυμώσουν ή να τους αλλοτριώσουν. Οι πολιτικοί, οι οποίοι από αρχαιοτάτων χρόνων, ακόμα και με τις καλυμμένες υπό "δημοκρατικό" μανδύα δικτατορίες, φρόντιζαν να εξοντώνουν τους σοφούς. Η λίστα των Σοφών είναι μακρά, αναφέρουμε εδώ επιγραμματικά τα πιο τρανταχτά παραδείγματα:
Σωκράτης - εις θάνατο, Αισχύλος - εξορία, Αριστοτέλης - αυτοεξορία, Αριστοφάνης - αυτοεξορία, Δημήτριος ο Φαληρεύς - εις θάνατο, Δημοσθένης - εις θάνατο, Εμπεδοκλής- εξορία, Ευρυπίδης - αυτοεξορία, Ηρόδοτος - αυτοεξορία, Θεμιστοκλής - εξορία, Θουκυδίδης - εξορία, Λυσίας - εις θάνατο, Πλάτων - αυτοεξορία, Πυθαγόρας - εις θάνατο, Σαπφώ - εξορία, Σόλων - αυτοεξορία, Φειδίας - εις θάνατο...

Ιστορικά στοιχειοθετείται η συντέλεση μιας Επανάστασης των Σοφών στην Ελλάδα. Ήρθε η ώρα ώστε η Αθηνά να αδράξει το δόρυ της και να τιμωρήσει τους φαύλους. Οι Σοφοί θα δείξουν και θα οδηγήσουν στο δρόμο της Επανάστασης στο λαό, με κυρίαρχο σύνθημα την ανάγκη για Συντακτική Εθνοσυνέλευση που θα επαναπροσδιορίσει την ταυτότητα του Ελληνικού κράτους ως ανεξαρτήτου κράτους Δικαίου και Ισονομίας.

Ένα μόνο μένει να γίνει: Πότε το "Ξυπνάτε ρε!" θα γίνει "Ξυπνήσαμε και πάμε!".

O πνευματικός κόσμος της χώρας ανθίσταται

Στην αίθουσα τελετών του Πανεπιστημίου Αθηνών πραγματοποιήθηκε χθες ανοιχτή ομιλία με θέμα "Ελληνική κρίση, για μια θεσμική αντιπολίτευση", που συνεχίστηκε μέχρι αργά το βράδυ. Η αγανάκτηση των ομιλητών ήταν έκδηλη τόσο για την πολιτική της κυβέρνησης όσο και για τον πρόεδρο της δημοκρατίας που συνυπέγραψε το αντισυνταγματικό μνημόνιο. Το αίτημα για αναθεώρηση του συντάγματος είναι από τα κύρια θέματα των συζητήσεων.

Κατά σειρά οι κύριοι ομιλητές ήταν οι:
1) Απόστολος Γεωργιάδης Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών, ομοτ. Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών.
2) Κώστας Ρίζος, Πρόεδρος του Ελεγκτικού Συνεδρίου ετ.
3) Γιώργος Κασιμάτης Ομότ. Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
4) Κώστας Μπέης, Ομότ. Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών.
5) Κώστας Χρυσόγονος, Καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσ/νίκης.
6) Γιώργος Κατρούγκαλος, Καθηγητής Πανεπιστημίου Θράκης.
7) Ξενοφών Κοντιάδης, Καθηγητής Πανεπιστημίου Πελοποννήσου.
8) Θεόδωρος Πελαγίδης, Καθηγητής Πανεπιστημίου Πειραιώς.
9) Μιχάλης Σταθόπουλος, πρώην Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών.
10) Στέφανος Μάνος.
11) Αντώνης Μπρεδήμας, Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών.
12) Ναπολέων Μαραβέγιας, Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών.
13) Γιάννης Βαρουφάκης, Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών.
14) Νίκος Κοτζιάς, Καθηγητής Πανεπιστημίου Πειραιώς.
15) Γιώργος Στεφανάκης, Πρόεδρος του Ιδρύματος Ιστορίας Ελ. Βενιζέλου.
16) Μελέτης Μελετόπουλος, Διδάκτωρ Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών Πανεπιστημίου Γενεύης.
17) Γιώργος Κοντογιώργης, Καθηγητής Παντείου Πανεπιστημίου, ο οποίος δεν μίλησε αλλά έκανε γραπτή παρέμβαση.

Δείτε τρία αποσπάσματα από την ημερίδα αυτήν από τις ομιλίες των καθηγητών κ. Μπέη και κ. Κασιμάτη.








Τα συμπεράσματα που βγήκαν από την χθεσινή εκδήλωση, έτσι όπως τα είδαμε και τα ζήσαμε εμείς, συνθέτοντας τόσο τα κοινά σημεία των διαφόρων ομιλιών, τα οποία όμως είχαν ταυτόχρονα και την μεγαλύτερη αποδοχή από το ακροατήριο ήταν προς δύο κατευθύνσεις:
Α) Αλλαγή στο Σύνταγμα της χώρας.
Β) Αλλαγή εδώ και τώρα και
Γ) Η αντισυνταγματικότητα του μνημονίου και των τριών δανειακών συμβάσεων που το συνοδεύουν.

Οι κύριες Συνταγματικές αλλαγές που προτάθηκαν ήταν:

1) Άμεση εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από το λαό. Αυτό ήταν γενικό αίτημα σχεδόν όλων, το οποίο πήρε δύο μορφές είτε άμεση εκλογή και ταυτόχρονα κοινοβουλευτική δημοκρατία, είτε κατευθείαν προεδρική δημοκρατία.
2) Αυξημένες αρμοδιότητες στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
3) Σταθερό χρόνο διεξαγωγής εκλογών.
4) Σταθερό εκλογικό σύστημα.
5) Ασυμβίβαστο ταυτόχρονης ιδιότητας βουλευτή και υπουργού.
6) Πλήρης διάκριση των εξουσιών (Εκτελεστικής, Νομοθετικής και Δικαστικής).
7) Συνταγματική ρύθμιση για την οργάνωση και λειτουργία των κομμάτων, που θα κατοχυρώνει υποχρεωτικά αφενός την εσωκομματική δημοκρατία στα κόμματα, αφετέρου την πλήρη οικονομική τους διαφάνεια, με ποινές, είτε την διακοπή της κρατικής χρηματοδότησης, είτε την έκπτωση από το βουλευτικό αξίωμα των αντίστοιχων βουλευτών.
8) Να σταματήσει το κλειστό επάγγελμα του πολιτικού.
9) Περιορισμός θητειών στα πολιτικά αξιώματα.
10) Κατάργηση της κληρονομικής οικογενειοκρατίας στην πολιτική και στα πανεπιστήμια.
11) Κατάργηση της συντεχνιακής προστασίας της τάξης των πολιτικών (βουλευτική ασυλία και νόμος περί ευθύνης υπουργών).
12) Ίδρυση οπωσδήποτε Συνταγματικού Δικαστηρίου που να ελέγχει τη συνταγματικότητα των νόμων.
13) Να σταματήσει να διορίζεται η ηγεσία της Δικαιοσύνης από το κόμμα.

Ελπίζω όλη αυτή η προσπάθεια να βρει σύμμαχο το λαό ώστε η ανατροπή να μην αργήσει.

Το Έπος του Γιωργάκη

Μέρα του Ιούνη ήτανε κάτω στη Μινεσότα
που η Ιστορία άλλαξε σαν έσπασε η καπότα.

Η Μαργαρίτα βόγκηξε μία φορά και τέρμα,
μα ακόμα ο Ελληνικός λαός σκούζει από τη φέρμα.

Γιωργάκη τον βαφτίσανε -οι φίλοι τον λένε Τζέφρι.
Συνέταιρος διορίστηκε στου Έλληνα την τσέπη.

Ο Έλληνας τον τάιζε σ’ Αμερική κι Ευρώπη
κι αυτός μήτε που γνώριζε που πέφτει το Καλέντζι.

Γλώσσα του έδωσαν αγγλική, ξέρει και κάτι ελληνικά,
κουλτούρα αμερικανική, μα ρίχνει και μια ζεϊμπεκιά.

Έτσι μεγάλωσε ο Τζεφ, στου θείου Σαμ τα πόδια
που του έδωσε τα βέλτιστα της γης πολεμοφόδια.

Σπούδασε, ξανασπούδασε, κούρντισε το μυαλό του,
μάζεψε τα πτυχία του, πήρε τον ομματίων του

και να ‘σου ο Γιώργος ο μικρός, του Ανδρέα το καμάρι,
έφτασε στην Ελλάδα μας σαν να ‘πεσε απ’ τον Άρη.

Ήρθε, στρογγυλοκάθισε, ανέλαβε υπουργεία,
το έθνος μας του ευχήθηκε και σ’ άλλα με υγεία,

μα εκείνος δεν ησύχαζε, σκεφτόταν με αηδία
ιδέες που τον πότισε ο Σαμ με υπνοπαιδεία:

«Θα πας εκεί τον Έλληνα να τον καθυποτάξεις
και ύστερα την αρίδα σου στη Φλόριντα ν’ αράξεις»

Τανιόταν, ζοριζότανε, «δεν είναι αυτό αλήθεια!»
παρίστανε πως ήτανε του νου του παραμύθια.

Μια μέρα στο ποδήλατο μαζί με τον Ανδρέα
κάνοντας ορθοπεταλιά του ήρθε μια ιδέα:

«Δεν θέλω πια να είμαι εγώ της εξουσίας επαίτης
Πατέρα το αποφάσισα, θα γίνω ο Ηγέτης»,

κάγχασε και συνέχισε πεντάλ χαμογελώντας.
Μα τον Ανδρέα έλουσε κρύος κακός ιδρώτας.

Άφησε μια μουλωχτή, κροτάλισε η μασέλα,
-ισχαιμικό επεισόδιο- κι έφυγε πα’ στη σέλα.

Ο Γιώργος δεν πτοήθηκε –έστησε ένα ρούτερ
και βάλθηκε κυβέρνηση να κάνει απ’ το τουίτερ.

Πάγκαλο, Ρέππα, Λοβέρδο, Μπένι, Καστανίδη,
Μπιρμπίλη, Ραγκούση, Γερουλάνο, Χρυσοχοΐδη,

από τα γυμναστήρια, κανό καγιάκ, χαμάμ,
έσπευσαν να στηρίξουνε τον μάστερ του σαρδάμ.

Μαζεύτηκαν και κάνανε μια γερή ομάδα,
τάχα μαζί να σώσουνε τη δύστυχη Ελλάδα.

«Λεφτά υπάρχουν!» έκραξε, του γυάλισε το μάτι
μα η εξουσία του ‘γινε πολύ κακό γινάτι.

Πείστηκε κι ο Καραμανλής να κάνει εκλογές
-έπιασαν τόπο φαίνεται του Κώστα οι ευχές

να δει στο κόμμα της ΝΔ ηγέτη το Ντοράκι
-αυτή ήταν η στερνή ευχή του Κώστα Μητσοτάκη.

Και ήρθε κι έχασε κι έφυγε, όλα μετά χαράς.
Ύστερα νέος αρχηγός έγινε ο Σαμαράς…

Ο Γιώργος, να ‘σου τον, αλι, "πωρθυπουργός" στη χώρα
λες κι ήταν με ποδήλατο σε κάποια κατηφόρα.

Παρήγγειλε του Παπακωνσταντί να κάνει το ταμείο
κι αυτός του αποκρίθηκε «Γιωργάκη, είναι μείον».

Τότε «που πήγαν τα λεφτά;» άλλαξε το τροπάρι
«μάλλον με τους φίλους του τα ‘φαγε το γομάρι».

«Μαζί τα φάγαμε» γρύλισε ο κύριος Κανείς,
«και όσοι μας συκοφαντούν είναι όλοι αγενείς».

Ξάφνου ο Γιώργος κάθισε και σκέφτηκε –κατάρα!-
ότι στα ογδόντα ο πατήρ του τα ’κανε μαντάρα,

ομοίως σκατά τα κάνανε κι όλες οι κυβερνήσεις,
έστυψε το κεφάλι του, του διέφευγαν οι λύσεις.

Για να ισιώσει το λοξό και τ’ άδικο στη χώρα
πρέπει να ‘ρθει το ΔΝΤ με δάνεια πληθώρα.

Κι ο Γιώργος τότε γύρισε στον έτερο Γιωργάκη
«Στείλε να έρθει ο Στρος-Καν να του τα πω λιγάκι»

Κάλεσε μέσα στο παχνί το λύκο να φυλάξει
τα πρόβατα –μα πως μπορεί διατροφή ο λύκος να αλλάξει;

Κουβάλησε την Τρόικα, κουβάλησε τον Σόρρος.
Ο Γιώργος αποδείχτηκε μέγας αβανταδόρος.

Τα βλέπει ο Μαρξ από ψηλά, τον πιάνει ανατριχίλα,
«Ποτέ μου δεν ξανάζησα τόσο πολλή ξευτίλα.

Πρόεδρος της Διεθνούς, σοσιαλιστής λεβέντης,
μου ‘γινε social ληστής και του λαού αφέντης».

Όμως ο Ανδρέας το ‘χε πει: με τέτοια εξυπνάδα,
ο Γιώργος αν πολιτευτεί, θα διαλυθεί η Ελλάδα.

Απεχθές Χρέος

Οι δυο λεξούλες που τόσο φοβάται το ΔΝΤ μα κανένας Έλληνας πολιτικός δεν τολμά (ή δεν θέλει) να προφέρει. Δείτε το λόγο εδώ.

Χρεοκρατία: μια παραγωγή των Άρη Χατζηστεφάνου και Κατερίνας Κιτίδη, με μουσική του Γιάννη Αγγελάκα.

Πως ορίζεται το “απεχθές χρέος”;
Τρεις όροι πρέπει να πληρούνται ώστε ένα χρέος να χαρακτηριστεί τέτοιο:
1. Τα δάνεια να συμφωνήθηκαν χωρίς τη συγκατάθεση των πολιτών.
2. Τα δάνεια να σπαταλήθηκαν σε δραστηριότητες που δεν ωφέλησαν το έθνος.
3. Ο πιστωτής να ήταν ενήμερος γι’αυτή την κατάσταση και να σφύριζε αδιάφορα.

Μας χαρίζουν τα χρωστούμενα!

Με σκοπό την αποφυγή ενός πιθανού 3ου Παγκοσμίου Πολέμου, δια προσώπου Ντομινίκ Στρος-Καν, το ΔΝΤ ανακοίνωσε σήμερα κατόπιν μαραθωνίων διαβουλεύσεων με τις επενδυτικές τράπεζες, τις κορυφαίες ευρωπαϊκές τράπεζες και τα οικονομικά επιτελεία των χωρών της G8, να διαγράψει οριστικά το χρέος της Ελλάδας.
Η απόφαση αυτή έρχεται ύστερα από το casus beli που κοινοποίησε ο Γεώργιος Παπανδρέου σε όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές, προειδοποιώντας ότι ο Ελληνικός λαός είναι αποφασισμένος να φτάσει στα άκρα μέχρι να δικαιωθεί. Μπροστά σε αυτή την προοπτική, το ΝΑΤΟ διαμήνυσε στο ΔΝΤ ότι πρέπει επειγόντως να αλλάξει στάση απέναντι στην Ελλάδα για να αποφευχθούν τα χειρότερα, όπως και έγινε.
Στην Ελλάδα τα πλήθη έχουν ήδη βγει στους δρόμους επευφημώντας τον Γεώργιο Παπανδρέου και την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, το ΔΝΤ, την Άγκελα Μέρκελ, τον Ντομινίκ Στρος-Καν, και τις Αγορές. Οι παρακάτω εικόνες έφτασαν λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση του ΔΝΤ.

Ο Γιώργος στην αγκαλιά του πλήθους και η τελική συμφωνία με τον Στρος-Καν που εκτάκτως ταξίδεψε ως την Αθήνα.













Λίγες ώρες πριν την ανακοίνωση του ΔΝΤ στα θαλάσσια σύνορα με την Τουρκία...
και λίγες ώρες αργότερα πολίτες που αυθόρμητα συγκεντρώθηκαν στο Σύνταγμα για να αποθεώσουν τους Έλληνες Βουλευτές και την Κυβέρνηση.



















Όχι πείτε μου, δεν γελάσατε;