Ποίημα για Εσένα

Στριφογυρίζεις μέσα μου σαν ένα αγέννητο μωρό
Γραντζουνάς ρυθμικά το στομάχι μου
Κουρνιάζεις στη σκέψη μου και ξαναρχίζεις
Μεγαλώνεις συνεχώς, δεν σταματάς ποτέ να μεγαλώνεις
Πάντα όμως θα χωράς μέσα μου
Όσο τούτη η γη θα έχει χώρο να δίνει στο νερό
Όσο το νερό θα πέφτει στα λιβάδια
Όσο τα λιβάδια θα γεμίζουν από λουλούδια
Ρόδο πορφυρό είμαι κι εσύ ολόλευκη Ανεμώνη
Για κάθε δάκρυ σου δίνω μια στάλα αίμα
Κι ας στερέψω για να ζήσεις
Μόνο το χέρι που θα μας κόψει μαζί παρακαλώ
Μαζί να μας κρατήσει