Και οι 300 ήταν υπέροχοι
Είναι η τρίτη φορά τα τελευταία χρόνια που επιχειρείται να αποδοθεί στη μεγάλη οθόνη ένα κομμάτι της Ελληνικής Ιστορίας, κατά τη γνώμη μου το πιο σημαντικό: Η μάχη των Θερμοπυλών. Μια μάχη που έδωσε στον ελεύθερο Ελληνικό κόσμο το δικαίωμα στη ελπίδα, κόντρα σε μια πανίσχυρη πολεμική μηχανή εξ Ανατολάς, τους Πέρσες.
Όσοι περιμένετε να δείτε στην ταινία μια ιστορική ανασκόπηση της μάχης και των παρελκομένων αυτής, μην κάνετε τον κόπο. Δείτε καλύτερα ένα ντοκιμαντέρ. Η ταινία "300" χρησιμοποιόντας ειδικά εφέ σαν background, προσδίδει στην ταινία μια μόνιμη πλαστικότητα, μέσω της οποίας οι ολοζώντανοι χαρακτήρες ξεπροβάλλουν ακόμα πιο δυναμικά. Η σχεδόν μυθική διάσταση του σπουδαιότερου και θεαματικότερου last stand στην ανθρώπινη Ιστορία, όπου το ratio των δυνάμεων ήταν 1:120 (300 Σπαρτιάτες και 700 Θεσπιείς απέναντι στους 120.000 του στρατού του Ξέρξη κατά Ηρώδοτο), στιβάζεται σε ένα στενό των Θερμοπυλών γεωγραφικά ανύπαρκτο, ιδεατό, που λειτουργεί σαν αλληγορία -ο ελάχιστος χώρος που χώρεσε την μεγαλύτερη ανδρεία.
Ο Θουκιδίδης είχε γράψει στον Περικλέους Επιτάφιο το εξής: "Όσοι δεν ήσασταν εκεί, θα θεωρήσετε ότι λέγω υπερβολές. Όσοι πάλι ήσασταν εκεί, θα πείτε ότι λέγω ελάχιστα". Το "300" έχει τοποθετήσει το θέμα κάτω από μεγενθυντικό φακό και βρίθει υπερβολών. Από τον παραμορφωμένο Εφιάλτη, τους Έφορους του ναού, τον υβριδικό Ξέρξη, τον αιμοβόρο Λεωνίδα, μέχρι τους πολεμιστές εκατέροθεν, όλα φαίνονται τόσο υπερβολικά φορτισμένα, που σχεδόν αγγίζουν τη σφαίρα του φανταστικού - και ίσως φαντασμένου. Η εντυπωσιακή περιγραφή των στατιωτικών τακτικών των Σπαρτιατών μέσα στις μάχες και τα close-ups των θεαματικών one-on-one με το αίμα και τα ανθρώπινα μέλη να πετάγονται στον αέρα μπορεί να "μυρίζουν" Χόλυγουντ όμως καθιλώνουν τον θεατή και συνάμα τον μεταφέρουν στο πεδίο μάχης, τόσο κοντά, όσο ίσως δεν ήθελε. Οι ερμηνείες ακραίες, πομπώδεις και σε σημεία ασπόνδυλες και κουραστικές, όμως αληθινές και γεμάτες.
Οι "300" δεν ήταν "Τροία", ούτε "Μεγάλος Αλέξανδρος". Αυτό που παρακολούθησα ήταν κλάσεις ανώτερο από αυτό που περίμενα να δω και εντέλει ανώτερο από τα 2 προαναφερόμενα προϊόντα του Χόλυγουντ. Δείτε το με επιφύλαξη. Ξαναλέω, όσοι θέλετε Ιστορία, δείτε ντοκιμαντέρ ή διαβάστε ιστορικά βιβλία. Οι "300" είναι εικαστική τέχνη. Και μάλιστα επιτυχημένη.
2 σχόλια:
μολις το ειδα και τελω υπο συγχυση, δεν ξερω αν ειδα χολυγουντιανη πατατα ή κατι ανωτερο καλιτεχνικα, θα το σκεφτω και θα σχολιασω κι εγω στο μπλογκ μου
ενα πρωτο σχολιο: αν το δουμε μονο ως μεταφορα του γνωστου κομικ τοτε ιεναι καλη ταινια, στρατιωτικα πιστη στο κειμενο (γιαυτο ειναι πομπωδη τα λογια) και την αισθητικητου Μιλλερ
Η ταινία είναι κατασκευασμένη με τέτοιο τρόπο ώστε να αποκόπτεται από την πραγματικότητα, να εξυψώνεται στη σφαίρα του μύθου. Με αυτό τον τρόπο τοποθετείται σαφέστατα απέναντι στους θεατές σαν μια ταινία που βασίζεται μεν σε μια πραγματική ιστορία, με μυθοπλαστική απόδοση δε.
Ίσως το μοναδικό πράγμα που με ξενέρωσε στην ταινία ήταν οι μαγικές χειροβομβίδες των Περσών, αλλά κι αυτές κάτω από το μυθοπλαστικό πρίσμα σε τελική ανάλυση προσθέτει στο μύθο, δεν αφαιρεί.
Δημοσίευση σχολίου