Η σημαία έπεσε

Υπέστειλαν την ελληνική σημαία από την κορυφή του κτιρίου της Πρυτανείας. Η σημαία μας, που με το αίμα τους έβαψαν αναρίθμητοι Έλληνες, έδωσε τη θέση της σε μια άλλη, μελανέρυθρη, με ένα "Α" στο κέντρο. Αλλά πριν την υποστείλουν από το κοντάρι της, την είχαν πρώτα αφαιρέσει από την καρδιά τους, με την προϋπόθεση ότι ήταν ελληνικά χέρια που την κατέβασαν.

Αν η σημαία συμβολίζει την ιστορία της χώρας μας, τότε ορισμένοι δεν ξέρουν ιστορία -κι αν ξέρουν, δεν έχουν σεβασμό και δεν έχουν καταλάβει το λόγο που οι σημαίες πρέπει να κυματίζουν.

Όμως γιατί μας πλήγωσε τόσο μια υποστολή σημαίας; Αφού...
-Την ελληνική σημαία από τον Μητροπολιτικό Ναό των Εισοδίων της Θεοτόκου στα Χανιά υπέστειλαν δύο μέλη πληρώματος Γαλλικού Πολεμικού Πλοίου...
-Δύο Αυστριακοί υπέστειλαν την ελληνική σημαία σε ξενοδοχείο στο Φαληράκι της Ρόδου και καταδικάστηκαν σε δώδεκα μήνες φυλάκιση...
-76 πλοία ελλήνων εφοπλιστών υπέστειλαν τη γαλανόλευκη...
-Δημοσιογράφοι της τουρκικής εφημερίδας Hurriyet υπέστειλαν την ελληνική σημαία και ύψωσαν την τουρκική στη νησίδα Ίμια...
...είναι μια πράξη που τείνει να γίνει συνήθεια. Μια συνήθεια που εκφράζει περισσότερο από το ίδιο το σύμβολο -ο συμβολισμός της υποστολής του.

Ο προβληματισμός δεν πρέπει να περιοριστεί γύρω από τη σημαία. Πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε άμεσα τον Ελληνισμό μας, διότι μέρα με την μέρα απομακρυνόμαστε από τα βασικά χαρακτηριστικά του. Και κάποια μέρα θα είναι αργά για να γυρίσουμε πίσω...

Πολυτεχνίτες και ερημοσπίτες

Για το Πολυτεχνείο δεν έχω να πω πολλά, διότι ήμουν αγέννητος. Αφήνω την εξιστόρηση των γεγονότων σ' αυτούς που τα έζησαν και τα γνωρίζουν από πρώτο χέρι.

"ὅ τε γὰρ ξυνειδὼς καὶ εὔνους ἀκροατὴς τάχ' ἄν τι ἐνδεεστέρως πρὸς ἃ βούλεταί τε καὶ ἐπίσταται νομίσειε δηλοῦσθαι, ὅ τε ἄπειρος ἔστιν ἃ καὶ πλεονάζεσθαι, διὰ φθόνον, εἴ τι ὑπὲρ τὴν αὑτοῦ φύσιν ἀκούοι." Θουκ. Περ. Επιτ. κεφ.35

Ό,τι και να πω είναι λίγο. Ό,τι και να πω θα 'ναι υπερβολή. Καλά τα έλεγε ο Περικλής τότε.

Έτσι κι εμείς δεν μπορούμε να αντιληφθούμε την δυσκολία εκείνων των καιρών, όσοι γεννηθήκαμε και ζούμε σε καιρούς δημοκρατίας. Μήπως και εκείνοι που ζούσαν τότε ήταν όλοι μέσα στο Πολυτεχνείο; Οι περισσότεροι στα σπίτια τους ήταν, πολλοί δεν είχαν πάρει χαμπάρι τι γινόταν. Κι ο κόσμος μοιρασμένος. Άλλος υποστήριζε "τους λάβρους νεολαίους που διψάνε για ελευθερία" κι άλλος έλεγε "μαζέψτε τους αλήτες". Αυτά στην Αθήνα και σε μια δυο ακόμα πόλεις με πανεπιστήμια, διότι στην υπόλοιπη Ελλάδα η 17η Νοεμβρίου ήταν μια κοινή ημέρα όπως οι υπόλοιπες.

Η χούντα περιόριζε τις ελευθερίες του λαού. Γι' αυτό τον περιορισμό έχω διαβάσει, έχω δει ντοκιμαντέρ και ταινίες. Μέσα στο μυαλό μου το Πολυτεχνείο έχει απογυμνωθεί από πρόσωπα και καταστάσεις. Το Πολυτεχνείο έχει μετατραπεί σε ένα θηρίο ανίκητο, έχει μυθικές διαστάσεις, έχει εξισωθεί με τον αγώνα για την Ελευθερία. Το Πολυτεχνείο ζει και αναπνέει. Εμπνέει όμως;

Τι διδάσκει το Πολυτεχνείο στους νέους και τι θυμίζει στους παλιούς; Απολύτως τίποτα. Πολλά λόγια, στην πράξη τίποτα. Η Ελλάδα προχώρησε με νέες αλυσίδες και η δημοκρατία έμεινε μια σύντομη γλυκιά ανάμνηση, ένας στιγμιαίος ανεκπλήρωτος πόθος, μια φωτογραφία με ημερομηνία 17/11/1973.

Η γενιά του Πολυτεχνείου σήμερα κυβερνά τη χώρα. Έτσι λένε. Σύμφωνα όμως με έρευνα του κέντρου πολιτικών ερευνών του Παντείου που είχε προβληθεί στον σκαϊ, μόλις το 28% της "γενιάς του Πολυτεχνείου" έχουν σήμερα οργανωμένη δραστηριότητα σε κομματικό φορέα. Σήμερα τοποθετούνται πολιτικά στον Συνασπισμό σε ποσοστό μεγαλύτερο από 40%, περίπου το 7% δηλώνουν ψηφοφόροι του ΚΚΕ, ενώ λιγότεροι από το 25% δηλώνουν ότι ανήκουν στο ΠΑΣΟΚ. Παράλληλα, ένα ποσοστό κοντά στο 30% δηλώνουν ανένταχτοι στο χώρο της αριστεράς. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, κατά τη μεταπολιτευτική περίοδο, στη πλειοψηφία τους όσοι ανήκουν στη "γενιά του Πολυτεχνείου" δεν επιδίωξαν εμπλοκή σε κομματικούς μηχανισμούς. Επομένως ποιός κυβερνάει σήμερα και γιατί συντηρείται ο μύθος ότι δήθεν κυβερνά η γενιά του Πολυτεχνείου; Ποιοί έσπευσαν να εκμεταλλευτούν το momentum;

Δεν έζησα την χούντα. Έχω μιλήσει όμως με αρκετούς που την έζησαν και οι απόψεις τους με εξέπληξαν. Δεν τους ενόχλησε η ολιγαρχία που είχε επιβληθεί. Λένε μάλιστα ότι σήμερα οι μεγαλύτεροι κλέφτες και δυνάστες κρύβονται πίσω από τη δημοκρατία. Οι σημερινοί πολιτικοί κατακλέβουν το εισόδημα του Έλληνα και τον κρατάνε υποδουλωμένο στις ορέξεις τους με το πρόσχημα της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Από την χούντα, ο μεγαλύτερος καημός τους ήταν το πάρσιμο της μισής Κύπρου από τους Τούρκους. Όχι, οι άνθρωποι δεν είναι φιλοχουντικοί. Αυτοί οι άνθρωποι είναι μπερδεμένοι. Σου λέει ο οικοδόμος, επί χούντας είχε δουλειά και έβγαζε αξιοπρεπές μεροκάματο. Παντρεύτηκε στα 24 και μπορούσε να συντηρήσει μόνος του ένα σπίτι και μια οικογένεια με δυο παιδιά. Το χρήμα του μέτραγε στην αγορά κι ας μην ήταν πλούσιος. Είχε ελεύθερο χρόνο και καλή κοινωνική ασφάλιση. Σήμερα ο αντίστοιχος νέος στα 24 φαντάζει ανίκανος. Ζει με τους γονείς του επειδή τα 700-800 ευρώ που βγάζει δεν φτάνουν ούτε για αυτοσυντήρηση. Οι άνθρωποι αυτοί ισχυρίζονται ότι επί χούντας τα πράγματα ήταν καλύτερα για τη ζωή τους.

Ζούσαν σε χρυσό κλουβί. Έτσι θα πουν κάποιοι. Ενώ σήμερα που ψηφίζεις τη χούντα σου μια φορά στα τέσσερα χρόνια δεν εξαργυρώνεις την ανελευθερία σου ούτε καν με ένα χρυσό κλουβί. Σήμερα ζεις στο ψέμα και στη γωνιά παραμονεύει το θεριό του Πολυτεχνείου να σε φάει. Έλληνα, στο όνομα της "δημοκρατίας", σε έχουν χρεώσει 260 εκατομμύρια ευρώ και σου λένε να πληρώσεις. Το δημόσιο έλλειμμα έφτασε στο 110% του ΑΕΠ από το 30% που ήταν το 1974. Έλληνα σε εκμεταλλεύονται αυτοί που θα έπρεπε να σε φροντίζουν.

Κι όμως το Πολυτεχνείο ζει. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να σβήσει από τη μνήμη μας αυτή η μεγάλη λαχτάρα για δημοκρατία. Αυτή τη λαχτάρα πρέπει να θυμηθούμε και να πολεμήσουμε για μια πραγματική δημοκρατία.

Ποιά γρίπη; Διάρροια!

Κάθε χρόνο χάνονται 1,5 εκατομμύρια βρέφη και νήπια από διάρροια, εξαιτίας του μολυσμένου νερού που καταναλώνουν.
Αυτά τα λέει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας.

Την ίδια ώρα μας απασχολεί ιδιαίτερα η νέα γρίπη, η οποία ευθύνεται για 5.712 θανάτους από το 2005 μέχρι την 25η Οκτωβρίου 2009.

Αλήθεια, πόσες δαπάνες έχουν γίνει για να αντιμετωπιστούν οι πρωτογενείς -κοινωνικοπολιτικές- αιτίες (ελλειπές/ανύπαρκτο υδρευτικό δίκτυο και ελλειπής/ανύπαρκτη διαχείριση υδάτινων πόρων) που ευθύνονται για την εξοντωτική διάρροια και πόσες είναι οι αντίστοιχες δαπάνες για την προληπτική αντυμετώπιση της γρίπης H1N1;

Τελικά, τι συμβαίνει με τον H1N1; Ποιός ο ρόλος της Smithfield Foods και της Novartis στην εξέλιξη αυτής της ιστορίας; Γιατί τα Media παγκοσμίως έχουν μπει σ' αυτό τον κύκλο τρομοκρατίας των μαζών; Γιατί οι κυβερνήσεις διαφημίζουν τα εμβόλια, εντάσσουν τις δαπάνες για την αγορά τους στους κρατικούς προϋπολογισμούς και πανικοβάλουν τους πολίτες;

Επιτέλους, πότε θα αποκαλυφθεί ο ρόλος των φαρμακοβιομηχανιών στον λεγόμενο τρίτο κόσμο;

ΟΧΙ στην βανδαλοκρατία

Αυτοί που ενορχήστρωσαν και εκτέλεσαν αυτή την επιδρομή των βανδάλων στο ΑΤ Αγίας Παρασκευής και ύπουλα χτύπησαν τους αστυνομικούς, είναι οι ίδιοι που με αφορμή την επέτειο του Πολυτεχνείου και το μνημόσυνο του Αλέξη Γρηγορόπουλου θα κάψουν την Αθήνα για άλλη μια φορά.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να διαμαρτυρηθεί κάποιος που νιώθει αδικημένος από το σύστημα. Για να το πω αλλιώς: είναι δικαίωμα και υποχρέωση του αδικημένου να διαμαρτύρεται υπέρ της δικαιοσύνης.

Η τυφλή βία ασφαλώς δεν είναι ένας από τους τρόπους. Η βία ευνοεί την αστυνομοκρατία και αποστρέφει το κοινό λαϊκό αίσθημα. Η βία πετυχαίνει ακριβώς το αντίθετο από αυτό που επιδιώκει. Γι' αυτό η βία όπως εκφράζεται μέσω της βανδαλοκρατίας και της τρομοκρατίας είναι μάλλον προβοκατόρικη.

Η βία δεν είναι λύση, είναι το ίδιο το πρόβλημα. Όσα μπορεί να πετύχει μια ειρηνική επανάσταση δεν μπορούν να πετύχουν χίλιες βίαιες εξεγέρσεις. Η ιστορία διδάσκει, δυστυχώς μόνο ορισμένους, αυτούς που έχουν διάθεση να διδαχτούν και δεν διαβάζουν τον Μαρξ, τον Μπακούνιν, τον Κροπότκιν, τους Διαφωτιστές -και δεν ξέρω ποιόν άλλο- μονόπλευρα.

Στο κάτω-κάτω, όταν ο αδικημένος εξαντλεί την οργή του στον μπάτσο, τότε δεν του μένει δύναμη ούτε δίκιο για να αντιμετωπίσει τους πραγματικούς υπεύθυνους της κατάντιας του. Ούτε έχει πρόσωπο για να αντικρίσει τον απλό πολίτη -ντροπιασμένος εκ των προτέρων για τις αταίριαστες πράξεις του, κρύβει το πρόσωπό του με την κουκούλα.

Όμως...

Οι αληθινοί επαναστάτες ποτέ δεν έκρυψαν τα πρόσωπά τους.

Μαχάτμα Γκάντι, Τσε Γκεβάρα, Φιντέλ Κάστρο, Εμιλιάνο Ζαπάτα, Βλαντιμίρ Λένιν, Ρόζα Λούξεμπουργκ, Σιμόν Μπολιβάρ, Μάο Τσε Τουνγκ, Σεντ Ζιστ, Ροβεσπιέρος, Ρομπέρ Λεντέ, Ζαν Πολ Μαρά και οι δικοί μας Βελουχιώτης, Παναγούλης, Κολοκοτρώνης, Παπαφλέσσας, Μπότσαρης, Μιαούλης και εκατομμύρια άλλοι πολεμιστές της ελευθερίας που ουδέποτε έκρυψαν τα πρόσωπά τους διότι ουδέποτε ντράπηκαν για τις πράξεις τους. Γι' αυτό οι μορφές τους έγιναν είδωλα για τις μελλοντικές γενιές των αληθινών επαναστατών.

Επιτέλους μια συγνώμη!

Σπάνιο φαινόμενο να ζητά συγνώμη ένας εν ενεργεία υπουργός για λάθος χειρισμό του.
Ναι, έγινε λάθος. Η αστυνομία ενήργησε παρανόμως και χωρίς σεβασμό στην αξιοπρέπεια των πολιτών.
Αυτό έχει ξαναγίνει, θα πει κάποιος. Όμως για πρώτη φορά υπάρχει εξιλέωση και συγνώμη!
Ο Χρυσοχοΐδης με αυτή την κίνηση απέδειξε ότι έχει υψηλό αίσθημα δικαιοσύνης.
Δεν δίστασε να σχολάσει τον αρχηγό της ελληνικής αστυνομίας, ως όφειλε.
Κάποιοι άλλοι δεν τόλμησαν να πράξουν τα δέοντα όταν έπρεπε, γι' αυτό έχασαν τις εκλογές.
Όμως, μια παραίτηση δεν είναι αρκετή. Θα πρέπει να γίνουν ριζικές αλλαγές ώστε να γίνει επιτέλους η αστυνομία προστάτης των πολιτών. Κατά πως φαίνεται, είμαστε στη σωστή κατεύθυνση. Έτσι πρέπει να συνεχίσουμε.
Ένα ακόμα συν καταλογίζεται στην νεοσύστατη κυβέρνηση...

Άραγε ο νομάρχης δεν ήξερε;

Η κατάντια των ελληνικών ειδησεογραφικών μίντια είναι γεγονός. Αλλά μην πυροβολείτε όλοι μόνο τον Αυτιά. Ο Ψωμιάδης άραγε δεν γνώριζε το στήσιμο με τα βίντεο; Δεν συναίνεσε στο κόλπο;

Ο Καραμανλής ΘΕΛΕΙ να χάσει τις εκλογές

Λοιπόν, όπως είπα, ο Καραμανλής θέλει να χάσει τις εκλογές. Το επιδιώκει. Ο λόγος είναι απλός και όλα τα σημάδια οδηγούν σ' αυτό το συμπέρασμα.

Δεν θα χάσει επειδή έχει κάποια μυστική συμφωνία με τον Παπανδρέου. Η δήθεν μοιρασιά που ισχυρίζεται ο Καρατζαφέρης, ότι ο Καραμανλής προορίζεται για Πρόεδρος της Δημοκρατίας, είναι ανυπόστατη. Ο Καραμανλής επίσης δεν κουράστηκε -αυτή ήταν μια φήμη που ο ίδιος τροφοδότησε. Δεν διαπράττει πολιτική αυτοκτονία με την συνηθισμένη έννοια, αλλά προσπαθεί με πλάγιους τρόπους να ξεφορτωθεί την "καυτή πατάτα" όσο πιο αναίμακτα μπορεί, υφιστάμενος μια διαχειρίσιμη ήττα. Στην ουσία ο Καραμανλής επιδιώκει ένα "πολιτικό χαρακίρι", να πέσει δήθεν ως τιμητής των αξιών που υπηρέτησε. Αυτό προσπάθησε να δείξει και με την κατάρτηση των ψηφοδελτίων. Για να ενισχύσω την άποψη ότι ο Καραμανλής θέλει να χάσει, παραθέτω άλλα δυο επιχειρήματα:
Πρώτον, ο πλέον βέβαιος τρόπος, όπως είναι ιστορικά αποδεδειγμένο, για να χάσει κάποιος στις εκλογές, είναι να εξαγγείλει σκληρά μέτρα κατά των μικρομεσαίων.
Δεύτερον, καθώς τα κύματα των ψηφοφόρων θα φεύγουν από τα μεγάλα αστικά κέντρα προς τις εκλογικές τους περιφέρειες για να ψηφίσουν, θα πρέπει να πληρώσουν το πολύ βαρύ και προσφάτως αυξημένο τίμημα στα διόδια. Το τελικό χτύπημα!
Με άλλα λόγια, ο αναποφάσιστος ψηφοφόρος, που αυτή τη στιγμή έχει να διαλέξει ανάμεσα στη σκληρή γραμμή Καραμανλή και την αισιόδοξη στροφή Παπανδρέου, φτάνοντας στα διόδια λύνει αυτό το δίλημμα οριστικά.
Επομένως το ερώτημα είναι "Γιατί θέλει να χάσει στις εκλογές ο Καραμανλής;"

Ποιά είναι αυτή η "καυτή πατάτα" που θέλει να ξεφορτωθεί ο Καραμανλής; Μα η καταρρέουσα ελληνική οικονομία! Τα κρατικά ταμεία είναι άδεια. Το κράτος δεν μπορεί να καλύψει πλέον ούτε τις τρέχουσες υποχρεώσεις του, όπως οι συντάξεις, το εφάπαξ και τα ληξιπρόθεσμα τιμολόγια. Οι περισσότερες δημόσιες υπηρεσίες και οργανισμοί έχουν συσσωρευμένα ανεξόφλητα τιμολόγια από το 2007. Η χώρα είναι ήδη υπό πτώχευση και το 2010 θα μπεί και τυπικά σε καθεστός επιτήρησης από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Το δημόσιο χρέος είναι μια βόμβα έτοιμη να σκάσει. Ο Καραμανλής δεν θέλει αυτή τη βόμβα στα χέρια του, γι' αυτό πρόθυμα την παραχωρεί στον ανυποψίαστο και διψασμένο για εξουσία Παπανδρέου. Κι όταν σκάσει ο βόμβα, τότε ο Καραμανλής θα επιστρέψει ως σωτήρας.

Πριν λίγους μήνες ο Παπανδρέου κρινόταν στις δημοσκοπήσεις ως ακατάλληλος για την Πρωθυπουργία. Ο Καραμανλής, εξπέρ στο επικοινωνιακό παιχνίδι (μπλόφα) και άριστος παίκτης, φαίνεται να το βάζει κάτω. Στο τελευταίο και αποφασιστικό παιχνίδι του "πολιτικού πόκερ", τις βουλευτικές εκλογές, ο Καραμανλής έκαψε εσκεμμένα το πιο δυνατό χαρτί του, αυτό της καταλληλότητας. Κι ενώ είχε καρέ του ρήγα απέναντι στους δυο άσσους του Παπανδρέου, πήγε πάσο. Αλήθεια υπάρχει κάποιος που να ψάρωσε σ' αυτή την πανέξυπνη κίνηση; Κι όμως, χάρη σ' αυτό το τρικ, ο (ηττημένος) Καραμανλής θα βγει λάδι στις εκλογές. Κι όσο κι αν ελπίζουν μερικοί (και μερικές), την επομένη των εκλογών ο Καραμανλής θα είναι παντοδύναμος αρχηγός της ΝΔ και επόμενος καταλληλότερος πρωθυπουργός. Μην υποτιμάτε τον Καραμανλή!

Αν ήταν σκάκι: Ο Καραμανλής θυσιάζει τη βασίλισσά του και ο Παπανδρέου όχι μόνο δεν βλέπει το ματ που μπορεί να κάνει, αλλά παραβλέπει ότι μ' αυτή τη θυσία έβαλε ξανά τον αντίπαλό του στο παιχνίδι.

Αν ήταν στίβος: Από την 5η Οκτωβρίου ο Καραμανλής και ο Παπανδρέου θα βρίσκονται ξανά στην αφετηρία δίπλα δίπλα, παρότι αυτή τη στιγμή ο Παπανδρέου είναι ένα στάδιο μπροστά!

Συμπέρασμα: Με μια απλή ανάγνωση των σημείων των καιρών, ο Καραμανλής επιδιώκει να χάσει αυτές τις εκλογές ώστε με μια διαχειρίσιμη και απολύτως δικαιολογημένη -βάσει των συνθηκών- ήττα να εδραιώσει τη θέση του στο κόμμα, να πετύχει την άφεση αμαρτιών της καραμανλικής ΝΔ, να αφήσει έκθετους στην κρίση του λαού τους μητσοτακικούς και τους λοιπούς, οι οποίοι εν τη απουσία όσων είχαν εμπλακεί στα σκάνδαλα θα υποστούν για λογαριασμό τους τις βαρύτερες απώλειες στις εκλογές, να αφήσει στο ΠΑΣΟΚ τα μεγάλα προβλήματα, να καεί οριστικά ο Παπανδρέου και να κερδίσει πανηγυρικά τις επόμενες εκλογές.

Ναι ρε, είμαι Έλληνας!

Αν στην Ελλάδα είσαι ολυμπιακάκιας, παναθηναϊκάκιας, μπαογκτζής, αριστερός, δεξιός, μπασκετικός, ποδοσφαιρικός, νουδού, πασόκος, δαπίτης, πασπίτης, ιδιωτικός υπάλληλος, δημόσιος υπάλληλος, ζερβοχέρης, κοντός, ψηλός, κουμμούνι, φασίστας, οικολόγος, τεχνοκράτης, φιλελεύθερος, νεοφιλελεύθερος, χοντρό, αδύνατος, μλ κκε, κκε μλ, κρεατοφάγος, παμφάγος, φυτοφάγος, συνδικαλιστής, εργάτης, αφεντικό, επενδυτής, εισοδηματίας, μοντέλο, συνταξιούχος, ποδοσφαιριστής, ηθοποιός, πανελίστας, αστείος, σοβαρός, σινεφίλ, γκαζάκιας, κάγκουρας, τρέντι, ίμο, γύφτος, μπλόγκερ, δημοσιογράφος, πολιτικός, μόδιστρος, ψωνάρα της τιβι, καπνιστής, αντικαπνιστής, χριστιανός, βουδιστής, μουσουλμάνος, σατανιστής, άθεος, αγνωστικιστής, στρέιτ, μπάι, γκέι, μετροσέξουαλ, ασέξουαλ, αλκοολικός, πρεζάκι, ταρίφας, μετανάστης, μακεδόνας, πελοποννήσιος, καλαματιανός, μεσσήνιος, σερραίος, σαλονικιός, αθηναίος, βιπι, βι-αϊ-πι, κατίνα, ελένη, γιώργος, θανάσης, ιγκόρ, όλγα, ούρσουλα, ροκάς, μεταλάς, ράπερ, μοντ, μπιεμεξάς, σκεϊτάς, άνδρας, γυναίκα... τότε όλα είναι καλά...

Αν όμως δηλώνεις Έλληνας, αμέσως σε αποκαλούν φασίστα! Δηλαδή το να είσαι Έλληνας σ' αυτή τη χώρα είναι κάτι κακό! Κατακριτέο! Κι ακόμα πιο κατακριτεό είναι να δηλώνεις περήφανος για την εθνικότητά σου! Όπως τότε επί Βυζαντινής αυτοκρατορίας, όταν οι λεγόμενοι Εθνικοί, οι Έλληνες ειδωλολάτρες, είχαν γίνει στόχος από χλευασμού μέχρι και δίωξης. Αλήθεια, πως φτάσαμε εδώ; Ποιός μπορεί να απαντήσει;

Ciudad Juarez

Ονειρεμένη πόλη του Νότου
στέκεσαι στην πύλη
πουλάς το κορμί σου στους περαστικούς
κόσμος πάνω κάτω
κι εσύ ασάλευτη
ξεπλένεσαι στις όχθες του Ρίο Μπράβο
οι ώρες γλιστάνε ματωμένες από τα χέρια σου
πόσο σ' έχει αδικήσει ο χρόνος
νεκροί στιβάζονται σαπίζουν τα χώματά σου
στριγγλιές πνίγονται στα νερά του Ρίο Μπράβο
όπου ξεπλένεσαι
πόλη του αύριο, χωρίς αύριο
Ciudad Juarez

Debate... στο διάολο λέω εγώ!

"Ο κόσμος το 'χει τούμπανο κι εσείς κρυφό καμάρι". Σας ταιριάζει η παροιμία πουλάκια μου, μη ζορίζεστε πια να κρύψετε το πάθος που σας δένει. Δημοσιογράφοι και πολιτικοί θα βγείτε απόψε χεράκι χεράκι από το τηλεπαράθυρο στο τηλεμπαλκόνι για να επιδείξετε με ποιητική ευφράδεια την αγάπη που τρέφετε προς τον λαό: οι μεν δημοσιογράφοι εκτοξεύοντας σκληρές και δριμείς ερωτήσεις και οι δε απαντώντας με ειλικρίνεια και αποφασιστικότητα. Την ίδια ώρα από κάτω ο λαός με ανοιχτό το στόμα και με τους σιαλογόνους αδένες εν πλήρει λειτουργεία θα περιμένει τα χαρμόσυνα μαντάτα για τις αναγκαίες αλλαγές που πρόκειται να βιώσουμε μετά τις εκλογές και που θα αλλάξουν το πρόσωπο της χώρας, ωσαύτως της ανθρωπότητος. Θα μας τρέχουν τα σάλια δικέ μου!
Απόψε λοιπόν κάποιοι θα μιλήσουν χωρίς να πουν τίποτα και πολλοί θα ακούσουν χωρίς να καταλάβουν τίποτα. Έτσι είναι. "Τα πολλά τα λόγια είναι φτώχεια" κι ο φτωχός δεν τα έχει ανάγκη. Πράξεις πότε θα δούμε; Α; Καλά, ας μη μας τρέχουν και τα σάλια... πάνε και χαμένα. Καλύτερα να τα χρησιμοποιήσουμε ως ανταπάντηση στο αποψινό πηγαδάκι (aka debate) υπό τη μορφή χλέμπας.
Μόνο η χλέμπα της πλέμπας μπορεί να ξεπλύνει τούτο τον τόπο από αυτούς που τον λυμαίνονται.

Πολιτικός πολιτισμός και κουραφέξαλα

"Δεν πρέπει να αποκαλούμε βλάκα τον πρωθυπουργό της χώρας επειδή αυτό συνιστά προσβολή θεσμικού προσώπου".

Θα συμφωνούσα με την παραπάνω πρόταση, εάν πρώτα οι πολιτικοί (στην πλειοψηφία τους) δεν μας θεωρούσαν βλάκες.

Αυτό η λεγόμενη "πολιτική ορθότητα" έχει βολέψει μια χαρά τους πολιτικούς μας, ως προς τις σχέσεις τους με τους πολίτες. Όταν βγαίνουν όμως στα "παράθυρα" της τηλεόρασης, την "πολιτική ορθότητα" την αφήνουν στην πόρτα του στούντιο. Οι παρατάξεις αριστερά και δεξιά έχουν σκάψει χαρακώματα και αλληλοσφάζονται για την ψήφο του λαού. Του λαού, που γι' αυτούς δεν έχει δικαίωμα δια να ομιλεί, παρά μόνο για να ψηφίζει.

Πλέον όμως οι πολιτικοί έχουν μείνει ακάλυπτοι. Τα σκάνδαλα και η ανικανότητα τους έχουν ξεσκεπάσει. Ο πολιτικός πολιτισμός τους περιορίζεται σε άναρθρες κραυγές, σε χαμόγελα αμηχανίας, σε διαλόγους του ενός, σε ακατάσχετη αρλουμπολογία και φυσικά σε υποκριτικές ψεύτικες υποσχέσεις. Το "θα" διογκώθηκε, έσπασε σαν φούσκα. Δεν περνάει ο λόγος τους πια και το ξέρουν. Οι πολιτικοί μας δεν έχουν κούτελο, δεν έχουν μπέσα, δεν έχουν στόμα να πουν την αλήθεια ούτε αυτιά ν' ακούσουν τον λαό. Ταμπουρωμένοι πίσω από τα μικροκομματικά ατομικά οφέλη τους, το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να περνάνε απαρατήρητοι. Το τελευταίο τους οχυρό ήταν η "πολιτική ορθότητα". Κι αυτό έπεσε εξαιτίας της πολιτικής ασυνέπειάς τους.

Πλέον από "κλέφτες" που ήταν και στη συνέχεια "ανίκανοι", έφτασαν να θεωρούνται "βλάκες". Άραγε ποιά από τις τρεις ιδιότητες θεωρούν οι ίδιοι πιο κολακευτική για τον εαυτό τους;

Εκλογές την 4η Οκτωβρίου - οριστικό

Ρε φιντάνια του πολιτικού ρεπορτάζ, αφού ξέρετε ήδη ότι θα γίνουν εκλογές την 4η Οκτωβρίου, γιατί δεν μας το λέτε; Α ξέχασα... είναι η έκπληξη στην ομιλία του Πρωθυπουργού...

Η Ελλάδα ρει και ουδέποτε μένει

Η Ελλάδα που υποφέρει τα πάνδεινα στα χέρια των δήθεν ευεργετών και κηνσόρων της, αυτή η Ελλάδα ξεπηδά από εκεί που δεν την περιμένεις.

Βίντεο:

Ο στρατηγός άνεμος και η δεξιά τσέπη

Αν επιθυμία της "συντεταγμένης πολιτείας" (sic) ήταν να σταματήσουν οι εμπρησμοί, τότε θα νομοθετούσε κατά οποιασδήποτε ανοικοδόμησης σε καμμένη δασική περιοχή και κατά του αποχαρακτηρισμού των δασικών εκτάσεων χωρίς εξαιρέσεις.

Επιπλέον, θα όριζε μια αυστηρή ποινή για τους εμπρηστές χαρακτηρισμένων δασικών περιοχών.

Για ποιό λόγο λοιπόν δεν γίνεται το αυτονόητο;

Είναι απλά τα πράγματα: οι κύριοι αυτοί μας δουλεύουν.

Πως αλλιώς να εξηγηθούν τα προαναφερόμενα και επιπλέον η ανύπαρκτη εναέρια δύναμη πυρόσβεσης, η σταθερή μείωση του ανθρώπινου δυναμικού της πυροσβεστικής, η αναξιοποίηση των εθελοντών δασοπυροσβεστών, η ανυπαρξία κρουνών και δεξαμενών νερού σε στρατηγικές περιοχές στα δάση και η ανεφαρμογή μηχανισμού έγκαιρου εντοπισμού των εστιών φωτιάς;

Μα τι λέμε τώρα... εδώ την ώρα της φωτιάς τον πρώτο λόγο έχουν οι κατά τόπους πολιτικοί άρχοντες και έπειτα οι αρχηγοί της πυροσβεστικής... διότι ξέρουν από φωτιές οι πολιτικοί μας.

Δυστυχώς σ' αυτή τη χώρα αντιλαμβανόμαστε τον κίνδυνο μόνο όταν η φωτιά έχει φτάσει στα μπατζάκια μας.

Ξυπνάτε ρε, καιγόμαστε!

Περί αμάθειας

Αν έμαθα κάτι στη ζωή μέχρι τώρα, είναι ότι μαθαίνοντας δεν έμαθα ποτέ τίποτα.

Όσο για τους Αμερικάνους που πήγαν στη Σελήνη...

...τα είπε όλα ο Μάρκος.

"Ποτέ μη θες φεγγάρι μου
ανθρώπους να γνωρίσεις,
γιατι τα βάσανα της γης

κι εσύ θα τ' αποκτήσεις"

Μαρκος Βαμβακάρης

Για να τελειώνουμε με αυτή τη γρίπη

Και καλά αυτοί είναι γουρούνια, εμείς πρέπει να είμαστε πρόβατα; Λοιπόν για να τελειώνουμε με την δήθεν φονική επιδημική γρίπη:
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της Παγκόσμιας Οργάνωσης για την Υγεία, αυτή τη στιγμή στον κόσμο έχουν αναφερθεί από την αρχή του έτους 94.512 κρούσματα και 429 θάνατοι. Ήτοι η θνησιμότητα είναι 0,45%. Ο δε παγκόσμιος πληθυσμός είναι 6.773 δις Γήινοι. Ήτοι ο ιός έχει προσβάλει μόλις το 0,001% της Ανθρωπότητας...
Επιπλέον, η συντριπτική πλειοψηφία των κρουσμάτων και των θανάτων έχουν σημειωθεί στις ΗΠΑ, Μεξικό, Καναδά, Χιλή και Αργεντινή. Στην άλλη πλευρά του κόσμου δηλαδή.
Μιλάμε για 429 θανάτους παγκοσμίως. Αυτό αντιστοιχεί στο ελάχιστο ποσοστό των θανάτων που οφείλονται στα ναρκωτικά, στα τροχαία δυστυχήματα ή στο κάπνισμα σε μια μόνο μέρα.
Επόμένως μην "κολλάτε" και παραφράζοντας τον Βιργίλιο:
Φοβού τους χοίρους και γρίπη φέροντας!

Μια Κύπρος, Κυπριακή

Τούτη η εικόνα με το ματοβαμμένο νησί και την χιλιοειπωμένη φράση "δεν ξεχνώ" έχει σημαδέψει την 14η Αυγούστου του 1974 για πάντα στην ιστορική μνήμη του Ελληνισμού. Ήταν η μέρα που κόπηκε το νησί στα δυο.
Το δίκιο είναι με το μέρος μας, de facto και de jure.
Η Κύπρος, παρότι έχει κατα καιρούς καταπατηθεί από Ασσύριους, Πέρσες, Αιγύπτιους, Άγγλους, Τούρκους και λοιπούς πειρατές, είναι Ελληνική από αρχαιοτάτων χρόνων και αυτή την Ελληνικότητα ουδέποτε απώλεσαν οι κατοικούντες εν αυτή.
Οι Τούρκοι εισβάλλοντας και διχοτομώντας στην Κύπρο, καταπατούν την συνθήκη της Ζυρίχης και συγκεκριμένα την συνθήκη εγγύησης του 1960, η οποία απέτρεπε τις εγγυήτριες δυνάμεις (Ελλάδα, Τουρκία και Αγγλία) από κάθε στρατιωτική επέμβαση ή διατήρηση στρατιωτικών δυνάμεων στην Κύπρο δίχως την σύμφωνη γνώμη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Φυσικά οι Τούρκοι ουδέποτε ζήτησαν άδεια για να εισβάλλουν στην Κύπρο.

Τα ιστορικά γεγονότα και οι διεθνείς συνθήκες υπαγορεύουν την λύση:
-Να εφαρμοστεί η συνθήκη της Ζυρίχης υπό την επίβλεψη των ΟΗΕ.
-Να καταργηθεί το ψευδοκράτος και να ανακηρυχθεί η Κύπρος μια ενιαία ανεξάρτητη δημοκρατία.
-Να αναζητηθούν και να τιμωρηθούν ως εγκληματίες πολέμου οι πολιτικοί εμπνευστές και οι στρατιωτικοί εκτελεστές της εισβολής.
-Να αποσυρθούν οι Τούρκικές και οι Ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις από την Κύπρο.
-Να αρθεί η ντροπιαστική πράσινη γραμμή.
-Να εκκενωθεί το βόρειο τμήμα από τους εποίκους, με τον ίδιο τρόπο που οι Ισραηλίτες εκκένωσαν τη χερσόνησο του Σινά μετά την συνθήκη μεταξύ Αιγύπτου και Ισραήλ το 1979.
-Να επιτραπεί η παλιννόστηση των διωγμένων Κυπρίων από τα κατεχόμενα.
-Να οριστεί και να καταβληθεί πολεμική αποζημίωση στην Κύπρο.

Η θέση της Ελληνικής και της Κυπριακής κυβέρνησης πρέπει να είναι κοινή και αμετακίνητη. Δεν μπορώ να καταλάβω πως γίνεται να υπάρχει ανοικτό ένα τόσο μείζον εθνικό ζήτημα αλλά συνάμα τόσο ξεκάθαρο, και να μην δουλεύουμε νυχθημερόν κυβέρνηση και αντιπολίτευση για την οριστική δικαίωση. Τα προβλήματα δεν λύνονται μόνα τους κύριοι. Θα έπρεπε να υπάρχει μόνιμη διακομματική υπερπολιτική εθνική επιτροπή που να απαρτίζεται από σοβαρούς επιστήμονες (διπλωμάτες, νομικούς, στρατιωτικούς και λοιπούς) και να δουλεύει αποκλειστικά για το ζήτημα. Να δουλεύει όχι με εσωτερικές συνεδριάσεις, αλλά με καθημερινό αγώνα και παρουσίαση των δίκιων μας στους διεθνείς θεσμούς. Σβάρνα έπρεπε να τους έχουμε πάρει όλους, ώστε η Κύπρος να ελευθερωθεί. Ύπνος να μην μας πιάνει μέχρι να δικαιωθούμε!

15o Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας

Το site:
http://www.kalamatadancefestival.gr

Το πρόγραμμα:
Εδώ

Με την αγάπη μας και την υποστήριξή μας.

Κι όμως ήταν καννίβαλοι...

Το επιχείρημα ότι "όταν εμείς χτίζαμε την Ακρόπολη, οι Ευρωπαίοι τρώγανε τους πατεράδες τους" επιβεβαιώθηκε σε πρόσφατες ανασκαφές που έγιναν στην Αταπουέρκα της βόρειας Ισπανίας.
Βέβαια τα ευρήματα είναι παλαιότερα από την Ακρόπολη, αφού μας πηγαίνουν 800.000 χρόνια πίσω, αλλά στην Ελλάδα δεν έχουν ανακαλυφθεί αντίστοιχα υπολείμματα... (sic).
“Γνωρίζουμε ότι ήταν καννίβαλοι” δήλωσε ο Jose Maria Bermudez de Castro, διευθυντής του Atapuerca project, το οποίο τελεί υπό την αιγίδα της Unesco, αφού η περιοχή αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς.
Η είδηση ότι οι Ευρωπαίοι ετέροι μας είχαν... απάνθρωπες γαστρονομικές προτιμήσεις ήρθε στο φως όταν ανακαλύφθηκαν στην περιοχή ανθρώπινα οστά ανακατεμένα με οστά αλόγων, ρινόκερων, ελαφιών και άλλων θηραμάτων. Το συμπέρασμα από την κατάσταση και την θέση των οστών ήταν ότι πρόκειται για υπολείμματα ανθρώπινης τροφής. Μάλιστα ο καννιβαλισμός δεν ήταν συνέπεια της έλλεψης κάποιας άλλης τροφής, αλλά ήταν τμήμα γαστονομικών συνηθειών ή ακόμα και τακτική εξολόθρευσης αντίπαλων φυλών, αφού τα περισσότερα από τα υπολλείματα ανήκαν σε βρέφη και παιδιά!

Βιβλίο εναντίο τηλεόρασης, διπλό δια παντός

6 στους 10 Έλληνες διάβασαν τουλάχιστον ένα βιβλίο τους τελευταίους 12 μήνες σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat με τον μέσο Ευρωπαϊκό όρο να είναι στο 70%.

Ένα βιβλίο το χρόνο... και πόσο χρόνο ξοδεύουμε για να διαβάσουμε ένα βιβλίο; Όχι περισσότερες από 10 ώρες, με κανονικό διάβασμα. Άρα ο Έλληνας αφιερώνει 10 ώρες το χρόνο στο διάβασμα ενός βιβλίου.

Την ίδια ώρα ξοδεύουμε τουλάχιστον 4 ώρες τη μέρα μπροστά στην τηλεόραση. Μάλιστα η τηλεόραση είναι η τρίτη δραστηριότητα των Ελλήνων μετά τον ύπνο και την δουλεία. 4 ώρες την ημέρα είναι 1460 ώρες τον χρόνο. Δηλαδή κάτι παραπάνω από 60 μέρες.
Επί 2 ολόκληρους μήνες το χρόνο λιώνουμε τα μάτια μας στο φως της τηλεόρασης.

Πάντως δεν ξέρω πολλούς διανοούμενους που να σπούδασαν βλέποντας τηλεόραση. Η μόρφωση και η διανόηση περνάει αποκλειστικά μέσα από το βιβλίο. Βέβαια και η τηλεόραση μπορεί να θεωρηθεί εκπαιδευτική. Αλλά τι ακριβώς διδάσκει;

Είναι πολύ ακριβός ο χρόνος... για να διαβάσει κάποιος 10 βιβλία σε ένα χρόνο, θα πρέπει να αναλώσει τουλάχιστον 100 ώρες. Σχεδόν 4 μέρες δηλαδή. Και πότε θα δει τηλεόραση;

Η τηλεόραση απέδειξε περίτρανα ότι προτιμάμε να κοιτάμε οτιδήποτε άσχετο, παρά ο ένας τον άλλο. Έχει δε την ιδιότητα να μετατρέπει οτιδήποτε αεικίνητο, όπως ένα παιδί, σε ένα αμετακίνητο αντικείμενο.

Η τηλεόραση είναι μια εφεύρεση που είχε ως στόχο να μας κάνει να λατρέψουμε την εικόνα. Όπως οι άνθρωποι των σπηλέων λάτρευαν τις τοιχογραφίες, ο στόχος επετεύχθη.

Ο νέος φασισμός δεν χρειάζεται κανέναν άλλο εκτός από την τηλεόραση για να υπνωτίσει τα πλήθη.

Η τηλεόραση, το πιο καταστροφικό όπλο μαζικής καταστροφής...

Αγαπητοί πολιτικοί...

«Tο να κυβερνάς ένα λαό, δεν είναι δουλειά ανθρώπου τίμιου και πεπαιδευμένου αλλά αγράμματου και αχρείου»


Αριστοφάνους "Ιππής", στ. 191-3

Το άβατον του Ηρωδείου

Το Ηρώδειο είναι ένας εμπορευματοποιημένος πολιτισμικός χώρος. Και οι πέτρες του το ξέρουν.

Το Ωδείο Ηρώδου Αττικού χρησιμοποιείται μεν ως συναυλιακός χώρος, παραμένει δε μνημείο πολιτισμού, ένας αρχαιολογικός χώρος με πολιτισμικές ιδιαιτερότητες. Αυτές τις ιδιαιτερότητες πρέπει να σεβόμαστε τόσο εμείς οι επισκέπτες όσο και οι πολιτισμικοί φορείς που δραστηριοποιούνται εκεί.
Υπεύθυνος φορέας για την αδειοδότηση των εκδηλώσεων που γίνονται στο Ηρώδειο είναι το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (η αλλιώς ΚΑΣ - Σημείωση: προσέξτε την υπογραφή στο τέλος του κειμένου! Σας θυμίζει κάτι;), το οποίο είναι υπερκομματικό όργανο που έχει συσταθεί για την προστασία και την ανάδειξη των αρχαιοτήτων.
Κύριοι στόχοι του Συμβουλίου υπήρξαν διαχρονικά η διάσωση και ανάδειξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, η χάραξη μακροπρόθεσμης αλλά και η έγκριση μιας βραχυπρόθεσμης πολιτιστικής πολιτικής και όλα αυτά συνδυασμένα με την εξασφάλιση της αειφόρου ανάπτυξης της Ελλάδος.
Το ΚΑΣ λοιπόν αρνήθηκε για φέτος το καλοκαίρι να παραδώσει τον χώρο σε τέσσερους καλλιτέχνες (Βίσση, Χατζής, Μητροπάνος, Πάριος) "για να μην μετατραπεί το Ηρώδειο σε σκυλάδικο". Σαν πρώτη ανάγνωση δεν μπορεί κανείς παρά να επικροτήσει αυτή την απόφαση, διότι το Ηρώδειο όπως είπαμε εκτός από συναυλιακός χώρος είναι και αρχαιολογικός χώρος με μεγάλη πολιτισμική βαρύτητα. Το να επιτρέπεις στη Βίσση να τραγουδήσει στο Ηρώδειο ισοδυναμεί με το να επιτρέπεις στην Ντενίση να παίξει στην Επίδαυρο. Πως να το κάνουμε δηλαδή, κάποιοι χώροι είναι πολύ σοβαροί και πρέπει να παραμείνουν σοβαροί, υπέρ του πολιτισμού.
Όπως δεν θα πήγαινε να τραγουδήσει π.χ. η Αλίκη Καγιαλόγλου σε μαγαζί της παραλιακής, έτσι και η Άννα Βίσση θα πρέπει να περιοριστεί στους χώρους που της ταιριάζουν. Κακά τα ψέμματα Άννα μου, το αρχαίο δεν σου πάει.
Το χειμώνα αυτοί οι καλλιτέχνες τραγουδούν στις γνωστές αθηναϊκές πίστες. Εκεί που οι Αθηναίοι χορεύουν ανεβασμένοι στα τραπέζια και επιδίδονται σε λουλουδοπόλεμο. Το καλοκαίρι όμως που κλείνουν οι πίστες και έρχονται οι αναδουλειές, κάπως πρέπει να βγει το μεροκάματο. Ομοίως έχουν πράξει στο παρελθόν και καλλιτέχνες όπως ο Νταλάρας, ο Πορτοκάλογλου, ο Μητσιάς, η Ολυμπίου και άλλοι.
Όμως ποιά είναι τελικά τα κριτήρια επιλογής των καλλιτεχνών που θα εμφανιστούν στο Ηρώδειο; Υπενθυμίζω, την επιλογή κάνει το ΚΑΣ (Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο), πρόεδρος του οποίου υπήρξε ο Χρήστος Ζαχόπουλος.
Πάντως δεν είναι το ρεπερτόριο, αφού ο Νταλάρας δεν έχει διαφορετικό ρεπερτόριο από τον Μητροπάνο. Ούτε η ποιότητα της μουσικής, αφού στο Ηρώδειο έχει ακουστεί τόσο ο λαϊκός Κουγιουμτζής όσο και ο συμφωνικός Τσαϊκόφσκι.

Αυτή η ανισονομία, που προκύπτει από την έλλειψη σαφών κριτηρίων επιλογής με κύριο γνώμονα την αξία και τη σημασία του αρχαίου αυτού μνημείου για τον ελληνικό πολιτισμό, συνηγορεί στην βάναυση εμπορευματοποίηση και στην πολιτιστική απαξίωσή του. Ας μην τα ισοπεδώνουμε όλα.

Τα μάτια της Μελίνας σας τρυπάνε την ψυχή

...και το πλιάτσικο δόξας που έχετε στήσει, άνανδροι, πάνω στο όραμά της για το Μουσείο της Ακρόπολης, θα συνδεθεί με το όνομά σας και θα σας καταδιώκει μια ζωή.

"Εκείνοι ήταν που έκλεψαν το όνειρο της Μελίνας", έτσι θα σας θυμούνται όλοι κι έτσι θα σας γράψει η Ιστορία.

Κατά την ταπεινή μου γνώμη, το Μουσείο της Ακρόπολης πρέπει να φέρει στην είσοδό του εύσημο μνεία υπέρ της Μελίνας Μερκούρη.

Η Μελίνα εμπνεύστηκε την δημιουργία του Μουσείου της Ακρόπολης και αφιέρωσε την ζωή της για να καταφέρουμε την επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα. Αν κάποτε αυτή η ιδέα ακουγόταν ουτοπική, σήμερα χάρη στην επιμονή αυτής της σπουδαίας γυναίκας αυτή η ιδέα είναι πραγματοποιήσιμη και μάλιστα έχει βρει υποστηρικτές από όλο τον κόσμο, ακόμα και μέσα στην Μεγάλη Βρετανία.

Εσείς λοιπόν που λεηλατήσατε το αγνό όραμα της Μελίνας Μερκούρη, που την λησμονήσατε τόσο γρήγορα και αθόρυβα, εσείς που γίνατε το δίκοπο μαχαίρι, για ένα πράγμα να είστε βέβαιοι:
Δεν θα καταφέρετε ποτέ να ξεριζώσετε από τη συνείδηση του Ελληνικού λαού την αλήθεια.

Ψηφιακές αμαρτίες

Τι αντίκτυπο στην πραγματικότητα πρέπει να έχουν οι πράξεις μας στον ψηφιακό κόσμο;

Οι περισσότεροι θα ισχυριστούν ότι δεν πρέπει να υπάρχει κανένας αντίκτυπος, όμως καθώς οι ψηφιακές κοινότητες προσελκύουν όλο και περισσότερους χρήστες και ενώ εκτελούνται σ' αυτές πραγματικές οικονομικές συναλλαγές και κοινωνικές αλληλεπιδράσεις, αυτό ίσως σηματοδοτεί την ανάγκη ύπαρξης ενός αντίστοιχου νομικού πλαισίου.

Περίπου στα 100 εκατομμύρια υπολογίζεται ο πληθυσμός των χρηστών που συμμετέχουν σε ψηφιακές κοινότητες. Το Second Life παρέχει στον χρήστη την δυνατότητα να περιπλανηθεί μέσα σε ένα ψηφιακό κόσμο που αποτελείτε από μεγαλουπόλεις, ερήμους, κάστρα και άλλους υπαρκτούς ή φανταστικούς τόπους. Μέσω του χαρακτήρα που δημιουργεί ο χρήστης, δηλαδή μέσω της ψηφιακής προβολής του εαυτού του, μπορεί να συναντήσει, να συνομιλήσει, ακόμα και να κάνει έρωτα με εκατομύρια άλλους παρόμοιους χαρακτήρες αντίστοιχων χρηστών. Αυτές οι ψηφιακές εμπειρίες έχουν ως άμεσο αποτέλεσμα στην αναφορά ψηφιακών δραστηριοτήτων οι οποίες έχουν προκαλέσει πραγματικές συγκρούσεις στον πραγματικό κόσμο.

Υπάρχουν πολλά παραδείγματα που συνηγορούν προς αυτή την κατεύθυνση. Μια γυναίκα υπέβαλε αίτηση διαζυγίου όταν έπιασε επ' αυτοφώρω τον άνδρα της (ή τουλάχιστον την ψηφιακή παραβολή του εαυτού του) στο Second Life να επιδεικνύει... ιδιαίτερη τρυφερότητα στο χαρακτήρα μιας άλλης γυναίκας, διαπράττοντας κατά τους ισχυρισμούς της ψηφιακή απιστία. Μάλιστα ο σύζυγος προσπάθησε να δικαιολογηθεί ενώπιον του δικαστηρίου αποδίδοντας την απιστία του στο γεγονός ότι η σύζυγός του αφιέρωνε πολλές ώρες στο αγαπημένο της χόμπυ, το World of Warcraft. Η νομική ισχύς των παραπάνω ισχυρισμών δεν διαφέρει ιδιαίτερα από αντίστοιχες του τύπου "ο άνδρας μου συνέχεια πηγαίνει για μπύρες με τους φίλους του και δεν έχει χρόνο για εμένα". Τουνταντίον, εφόσον υπάρχουν logs που να εδραιώνουν τις ψηφιακές κατηγορίες, τότε μιλάμε για ένα νέο νομικό κατεστημένο: το Ψηφιακό Δίκαιο.

Ο μέσος χρήστης ξοδεύει 20 ώρες την εβδομάδα σε ψηφιακό περιβάλλον. Μάλιστα πολλοί χρήστες δίνουν μεγαλύτερη βαρύτητα στην ψηφιακή ζωή τους παρά στην πραγματική. Ένας κινέζος χρήστης είχε κατορθώσει να αποκτήσει ένα σπάνιο ψηφιακό ξίφος παίζοντας το Legend of Mir 3. Μια μέρα το δάνεισε σε έναν φίλο του κι αυτός το πούλησε έναντι 800 δολλαρίων. Πραγματικά δολλάρια, όχι ψηφιακά. Ο χρήστης πήγε στην αστυνομία για να δηλώσει την ψηφιακή εξαπάτηση, όμως εφόσον δεν υπάρχουν νόμοι που να προστατεύουν την ψηφιακή ιδιοκτησία, έφυγε άπραγος. Ο νεαρός κινέζος βρήκε τον φίλο του και τον δολοφόνησε. Όχι ψηφιακά -στην πραγματικότητα... Αφού λοιπόν κάποιος είναι διατεθιμένος να περάσει την υπόλοιπη ζωή του στη πραγματική φυλακή σκοτώνοντας ένα συνάνθρωπό του για ψηφιακή αφορμή, τότε αυτό θα πρέπει να το πάρουμε πολύ σοβαρά.

Υπήρξε στο Second Life υπόθεση ψηφιακού βιασμού. Αυτή η υπόθεση δεν έφτασε ποτέ στα δικαστήρια, επειδή ο νόμος εξετάζει την βία από άνθρωπο σε άνθρωπο -δεν προβλέπει κάτι για την βία από χαρακτήρα σε χαρακτήρα. Το 1993 σε αντίστοιχο περιστατικό που συνέβη στην φηφιακή text κοινότητα LamdaMOO και αφορούσε σε έναν διαβότητο hacker, τον Mr.Bungle, ο ενλόγω κακόβουλος χρήστης αποκτούσε με δόλιο τρόπο τον έλεγχο των χαρακτήρων άλλων χρηστών τους οποίους "εξανάγκαζε" να περιγράφουν σκηνές βίαιου και σεξουαλικού περιεχομένου. Τότε δημιουργήθηκαν αρκετά ερωτήματα σχετικά με την ανάγκη αυτοδιακυβέρνησης του διαδικτύου και την δυνατότητα διαγραφής ή περιορισμού ενός χρήστη.

Σήμερα ο χρήστης που επιθυμεί να δράσει σε έναν ψηφιακό κόσμο μέσω της ψηφιακής προβολής του, συμφωνεί εκ των προτέρων σε ένα κείμενο γενικών αρχών, ένα συμβόλαιο "terms of service", το οποίο επιτρέπει στην εταιρία που κυβερνά αυτή την ψηφιακή κοινότητα να διευθετεί τις ψηφιακές συγκρούσεις δια ψηφιακού νόμου. Ακόμα όμως κι αν διαγραφεί ένας χαρακτήρας, ο χρήστης μπορεί να δημιουργήσει έναν καινούργιο -εξάλλου σκοπός των εταιριών δεν είναι να αστυνομεύουν τους χρήστες, αλλά να μαζεύουν τα κέρδη που προκύπτουν από τη χρήση.

Τα δικαστήρια ενδεχομένως να δημιουργήσουν στο μέλλον δεδικασμένα καθώς όλο και περισσότερες υποθέσεις ψηφιακής φύσης οδεύουν προς τις αίθουσες. Φερειπείν τα δικαστήρια της Νοτίου Κορέας ήδη έχουν δεδικασμένο για υποθέσεις ψηφιακής ιδιοκτησίας. Τα κέρδη από το ψηφιακό εμπόριο ξεπερνούν το 1 δις δολλάρια ετησιώς και αυξάνονται διαρκώς, καθώς τα σημερινά 6χρονα και 12χρονα παιδιά ξοδεύουν χρήματα για να παίζουν σε ψηφιακούς παιδότοπους όπως το Club Penguin ενώ παιδιά από 18 μέχρι... 58 ξοδεύουν ακόμα περισσότερα για να ζήσουν ψηφιακές περιπέτειες στις χώρες του World of Warcraft και του Lineage.

Το διαδίκτυο έφερε επανάσταση στον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι αλληλεπιδρούμε μεταξύ μας. Ίσως φτάσαμε στο σημείο όπου ο νόμος να πρέπει να θέσει τους κανόνες στον ψηφιακό κόσμο, όπως ακριβώς κάνει και στην πραγματικότητα.

Εθνικοί δρυμοί όλα τα δάση

Κάθε καλοκαίρι τα ίδια και τα ίδια...

Αυτή τη στιγμή που μαίνονται πυρκαγιές στα δάση της Ελλάδας, τα υπουργεία, οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης, τα δασαρχεία, η πολεοδομία, η πυροσβεστική, η εκκλησία, η αστυνομία, οι υπηρεσίες κοινής ωφελείας και χίλιοι δυο ακόμα ερίζουν για τον καταμερισμό των αρμοδιοτήτων και για την διάθεση των κονδυλίων υπέρ του καθαρισμού των δασών και της δημιουργίας αντιπυρικών ζωνών.

Την ίδια ώρα που όλοι αυτοί υποκριτικά διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους, αρκεί μια απλή απόφαση για να κοπεί η φόρα σε όλους αυτούς που ξερογλύφονται καθώς περιμένουν να ψηθούν τα "φιλέτα":

-Να χαρακτηριστούν άμεσα δια νόμου όλα τα δάση της Ελλάδας ως εθνικοί δρυμοί και να απαγορευτεί η δόμηση κατοικιών εντός των δρυμών χωρίς καμία εξαίρεση και χωρίς παραθυράκια.
-Να δημιουργηθούν πλήρως εξοπλισμένοι πυροσβεστικοί σταθμοί εντός των δρυμών με σταθερό μόνιμο υπηρεσιακό προσωπικό επιφορτισμένο με το καθήκον της φύλαξης, του καθαρισμού και της πυρόσβεσης.
-Να ανοιχτούν χωματοδρόμοι μέσα στους δρυμούς ώστε να διευκολύνεται ο καθαρισμός και να φτάνουν παντού τα πυροσβεστικά οχήματα.
-Να μπει σε εφαρμογή η τεχνολογία ανίχνευσης μεταβολών στη θερμότητα για τον άμεσο εντοπισμό των εστιών πυρκαγιάς.
-Να αναδασωθούν άμεσα όλα τα καμμένα τις τελευταίας 30ετίας και να γκρεμιστούν όλα τα αυθαίρετα χωρίς καμία αποζημίωση.

...και ύστερα πιάστε μια απόχη και μαζέψτε όσους παραφυλάνε για "καυτές" ευκαιρίες real estate.

Βέβαια μιλάμε για μεγάλο πολιτικό κόστος, αφού ήδη οι καταπατητές είναι πολλοί και γνωστοί, αν όχι κουμπάροι και συγγενείς...

Οι βίλες δεν είναι μανιτάρια και δεν φυτρώνουν στην τύχη!

Σας ενοχλεί ο Λαζόπουλος;

Χθες ο γύφτος (aka Λάκης Λαζόπουλος) μάζεψε το τσαντίρι του για φέτος και ετοιμάζεται για Μύκονο. Άλλωστε δικαιούται κι αυτός σαν Έλληνας εργαζόμενος να κάνει διακοπές, έστω διαρκείας, σαν τους δασκάλους, μιας και ο ίδιος την έχει δει δάσκαλος του Γένους. Φτωχομαλάκας είναι κι αυτός, όπως εμείς, με τη διαφορά ότι αυτός έχει υψηλότερο βιοτικό επίπεδο.

Όπως το ακούσατε. Έλληνας εργαζόμενος είναι ο Λάκης και μάλιστα από τους τυχερούς (ή ικανούς ή άξιους, όπως βολεύει τον καθένα) που εισπράττουν παχυλό μισθό, αντίστοιχο της ακροαματικότητας της οποίας απολαμβάνει το κανάλι που τον στεγάζει.

Εκτός από τον παχυλό μισθό, απολαμβάνει και της εύνοιας μεγάλου ποσοστού του Ελληνικού τηλεοπτικού κοινού. Υπάρχουν βλάκες που παρακολουθούν την εκπομπή του και μάλιστα οι περισσότεροι από αυτούς ισχυρίζονται ότι δεν τον γουστάρουν. Άντε μετά να σκιαγραφίσεις τον ψυχισμό του Έλληνα -χαμένος πας.

Σαν τους παπάδες τότε to '96 που είχαν πάει να δουν το Trainspotting στην πρεμιέρα του με αποκλειστικό σκοπό να το καταδικάσουν. Αφού δεν γουστάρεις, τι κοιτάς;

Κατηγορούν τον γύφτο ότι δήθεν απλώνει το ένα χέρι στους χαμηλόμισθους, τους χαμηλοσυνταξιούχους και όλους τους μη προνομιούχους, ενώ με το άλλο τσεπώνει τα φράγκα. Ας είναι κι έτσι, τουλάχιστον ο γύφτος δεν τα παίρνει από τις τσέπες μας όπως κάτι άλλοι κρατικοδίαιτοι σαπιοκοιλιάδες. Τα παίρνει από τον Κοντομηνά, απευθείας από το κεφάλαιο, στα ίσια, όχι με φακελάκια και μίζες. Εργαζόμενος είναι και ο γύφτος. Δεν είναι φιλανθρωπικό ίδρυμα.

Αρκετοί κατακρίνουν την σάτιρα που κάνει ο γύφτος. Καλά κάνουν, είναι δικαίωμά τους, όπως δικαίωμα του οποιουδήποτε είναι να εκφράζει ελεύθερα την γνώμη του. Η κοινωνία που θα αρχίσει να απαγορεύει την γνώμη, θα συντριβεί κάτω από το βάρος της συντήρησής της. Όσοι του προσάπτουν την κατηγορία της δημαγωγίας, προφανώς δεν γνωρίζουν την δύναμη του Μέσου (της τηλεόρασης). Όλοι όσοι εμφανίζονται στο γυαλί είναι δημαγωγοί, ο καθένας για λογαριασμό του και με τον τρόπο του. Οι πολιτικοί υπέρ του κόμματος, οι διαφημιστές υπέρ του καναλιού, ορισμένοι δημοσιογράφοι υπέρ εαυτών, άλλοι δημοσιογράφοι υπέρ κομμάτων (τα παπαγαλάκια) και οι γύφτοι για την μάσα. Αυτό είναι το Μέσο και δεν αλλάζει η φυσιογνωμία του με το τηλεκοντρόλ. Όπου πέσεις, μέσα είσαι.

Διαφωνούν πολλοί με αυτά που λέει ο γύφτος. Φυσικό το βρίσκω, ποιός θα ήθελε να έχει ταυτόσημες απόψεις με έναν γύφτο; Δυο τινά μπορούν να συμβαίνουν σ' αυτή την περίπτωση: είτε είμαστε ρατσιστικός λαός, είτε δεν τολμάμε να παραδεχτούμε ότι ο γύφτος είμαστε εμείς.

Ο γύφτος περπατάει στο πεζοδρόμιο και ρυπαίνει. Πετάει κάτω το περιτύλιγμα από τα τσιγάρα, τις γόπες και το πακέτο όταν αδειάσει. Τρώει ένα σουβλάκι και πετάει κάτω το χαρτί. Φτύνει κάτω. Όταν οδηγεί, πετάει το αναμμένο τσιγάρο όπου βρει. Κορνάρει κινούμενος στη μεσαία λωρίδα και προσπερνάει από δεξιά. Παρκάρει όπου γουστάρει. Πατάει γκάζι όταν βλέπει πεζό μπροστά του. Τρέχει στην εθνική οδό, τρέχει και στα στενά δρομάκια της πόλης. Έχει πάντα προτεραιότητα. Έχει αχρωματοψία στα φανάρια. Βρίζει και χειρονομεί. Βρίζει πάρα πολύ. Σπάνια πιάνεται στα χέρια επειδή κατά βάθος είναι κότα λυράτη. Είναι τσάμπα μάγκας και σηκώνει ανάστημα μόνο όπου τον παίρνει. Σε σκουντάει καθώς περπατάς και δεν ζητά συγνώμη. Στέκεται αριστερά στις κυλιόμενες σκάλες. Περπατάει αριστερά στο πεζοδρόμιο. Ο γύφτος όταν ομιλεί ρυπαίνει. Όταν μιλάει φτύνει και φωνάζει. Δεν αφήνει κανέναν άλλο να ακουστεί. Είναι αγενής με τους συμπολίτες του. Δεν γνωρίζει τους γείτονές του αλλά έχει άποψη γι' αυτούς. Βγαίνει από το σούπερ μάρκετ με 20 τσάντες ψώνια και παρατάει το καροτσάκι όπου βρει. Γλύφει και τον γλύφουν, επειδή είναι ο μόνος τρόπος επικοινωνίας που του φαίνεται συμβατικός με την ιδιοσυγκρασία του. Προσπαθεί να πάρει αναπηρική σύνταξη κι ας είναι αρτιμελής. Παίρνει κάρτα δακτυλίου για να μπορεί να κατεβαίνει στο Κολωνάκι όποτε έχει όρεξη για καφέ. Ο γύφτος πολιτεύεται και ρυπαίνει. Λαδώνει και λαδώνεται. Λέει ψέμματα διαρκώς. Αλλάζει άποψη πιο γρήγορα κι από την κίνηση του γυαλοκαθαριστήρα. Είναι κωλοτούμπας. Τα παίρνει και μετά κατηγορεί τους άλλους. Αναλαμβάνει την ευθύνη αλλά ποτέ δεν παραιτείται, ούτε τιμωρείται για τα αδικήματά του. Ο γύφτος είναι λάρτζ τύπος. Φοράει γραβάτα και κουστούμι, αλλά είναι γύφτος. Κυκλοφορεί με τετρακίνητο, αλλά είναι γύφτος. Έχει 3 κινητά, αλλά είναι γύφτος. Χρωστάει σε 5 τράπεζες, αλλά είναι γύφτος. Κατοικεί σε μεζονέτα στο Χαϊδάρι, αλλά είναι γύφτος. Έχει λεφτά στην τσέπη, δανεικά, αλλά είναι γύφτος. Είναι γύφτος κι όμως θεωρεί ότι είναι αριστοκράτης.

Σας ενοχλεί ο συγκεκριμένος γύφτος; Έτσι όπως το βλέπω εγώ, είτε τον ζηλεύετε ή σας μοιάζει υπερβολικά. Εγώ προσωπικά τον ζηλεύω επειδή καταφέρνει να σας μπαίνει στο μάτι.

Αναλαμβάνω την ευθύνη...

...να γνωστοποιήσω σε όλους σας ότι δεν διατίθεμαι πλέον να είμαι το θύμα. Δημοκρατία είναι η εξουσία στα χέρια μου.
...να γίνω ένας υπεύθυνος και συμμετοχικός πολίτης. Δημοκρατία είναι η φωνή μου, όχι η βουβή ψήφος μου.
...να συμπεριφέρομαι στους άλλους όπως θα ήθελα να μου συμπεριφέρονται, ώστε να είναι πιο ανεκτή η καθημερινότητα.
...να ενδιαφέρομαι για τον συνάνθρωπό μου, ανεξαρτήτου χρώματος, εθνικότητας, φυλής και ταυτότητας.
...να θυμηθώ ότι το βασικό όπλο σας είναι η αδιαφορία μου. Η ελεύθερη γνώμη είναι η ψυχής της Δημοκρατίας.
...να ανοίξω τ' αυτιά μου εκεί έξω, να μιλώ όσο χρειάζεται, να ακούω πολύ και να ενεργώ περισσότερο.
...να γίνω μια γροθιά με τους συμπολίτες μου ώστε με συλλογική προσπάθεια να επιδιώκουμε την ευμάρεια της κοινωνίας μας.
...να αγνοώ τις υποσχέσεις σας και να χαράζω τον δρόμο μου κατά 'κει που θέλω χωρίς φόβο και πάθος.
...να εμποδίζω εσάς που καιροφυλαχτείτε, που κινείστε στις σκιές, που βασίζετε την ευτυχία σας στη δυστυχία μου.
...να αναχαιτίζω αποφασιστικά και ανελέητα εσάς που θέλετε να με γονατίσετε και να μου περάσετε χαλκά.
...να τιμωρήσω με την πρώτη ευκαιρία όλους εσάς που πληγώνετε την πατρίδα μου.
...να προσπαθήσω να αλλάξω τον κόσμο ακόμα κι αν χρειαστεί να αλλάξω πρώτα τον εαυτό μου.

Μάθε τι είναι και μετά αναφέρσου σε αυτό

Μιλάμε για τα γλυπτά του Παρθενώνα. Κι όμως, ακούμε διάφορες εκδοχές από τους δημοσιογράφους για το πως πρέπει να αποκαλούμε τα γλυπτά του Παρθενώνα.

"Τα μάρμαρα του Παρθενώνα" - η λέξη "μάρμαρα" δεν μπορεί να εκφράσει με σαφήνεια την πολιτισμική αξία των συγκεκριμένων γλυπτών.
"Τα Ελγίνεια μάρμαρα" - παραδοχή ότι τα μάρμαρα ανήκουν στους κληρονόμους του λόρδου Έλγιν.

Δεδομένο είναι ότι δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς διεκδικούμε, γι' αυτό και τα ΜΜΕ προσεγγίζουν ένα σοβαρό ζήτημα με επιφανειακό και υπερφίαλο τρόπο.

Σύμφωνα με το Κέντρο για την παγκόσμια Κληρονομιά της UNESCO, ο Παρθενώνας ως τμήμα του ευρύτερου μνημειακού συμπλέγματος έχει συμπεριληφθεί στον κατάλογο των μνημείων της παγκόσμιας πολιτισμικής κληρονομιάς. Ωστόσο, δεν είναι η τυπική πρόσθεση σε έναν κατάλογο εκείνη που κάνει τον Παρθενώνα τμήμα της πολιτισμικής κληρονομιάς. Ως υλικό εγχείρημα είναι η πλέον αξιόπιστη μαρτυρία ενός προηγμένου τεχνολογικά και αισθητικά πολιτισμού, που έχει επηρεάσει σημαντικά την ανάπτυξη του σύγχρονου δυτικού κόσμου.

Το Βρετανικό Μουσείο εγκληματεί κατά της παγκόσμιας πολιτισμικής κληρονομιάς, διότι διατηρεί το κορυφαίο αυτό μνημείο της ανθρωπότητας διασπασμένο, τετμημένο, λειψό, καθαρά για εμπορικούς σκοπούς.

Άντε πνίξου ρε σαπιοκοιλάκια

Κάτα τον Θ. Πάγκαλο όποιος δεν ψήφισε στις ευρωεκλογές (τους) είναι ρεμάλι.
"Είναι ρεμάλια αυτοί που δεν πήγαν να ψηφίσουν για χαβαλέ" ανέφερε κατά τη διάρκεια ραδιοφωνικής του συνέντευξης στη ΝΕΤ.
Αποκαλεί "ρεμάλια" τους συμπατριώτες μας που δεν ψήφισαν, δήθεν "για χαβαλέ".
Αυτός, ο δήθεν σοσιαλιστής και δημοκράτης πολιτικός εκλεγμένος από Έλληνες πολίτες, δεν έχει καμία θέση στην πολιτικη ζωή του τόπου, εφόσον δεν αναγνωρίζει το (μοναδικό, φευ!) δικαίωμα του Έλληνα να διαμαρτυρηθεί με τον ειρηνικό τρόπο που ο καθείς επιλέγει για τα δεινά που οι κομματικές συμμορίες έχουν επιφέρει στην Ελλάδα.
Αυτός, που πούλησε τα Ίμια, πρόδωσε τον Ελληνικό λαό, ενέπαιξε τον τότε Αρχηγό ΓΕΕΘΑ ναύαρχο Χ. Λυμπέρη και παρέδωσε τον Οτσαλάν στους Τούρκους.
Αυτός, που αν είχαμε Δημοκρατία θα είχε απωλέσει κάθε δικαίωμα να ομιλεί δημόσια.

Απαιτώ ως Έλληνας πολίτης μια δημόσια συγνώμη και την άμεση αποχώρισή του από την πολιτική ζωή του τόπου. Αρκετά μας έβλαψε. Στα τσακίδια.

Δεν ασχολούμαι με τις εκλογές

Στα πλαίσια της Προεδρευόμενης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, όπου ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν έχει πολιτικές αρμοδιότητες ύστερα από την ευνουχιστική αναθεώρηση του '86, όπου το κοινοβούλιο αυτοπροστατεύει τα μέλη του μπροστά στα εγκλήματα που διαπράττουν κατά των πολιτών και η δημοκρατία εφαρμόζεται κατ' ευφημισμό, η μόνη αλλαγή που μπορούν να επιφέρουν οι εκλογές είναι στα ποσοστά των κομμάτων.
Ο λαός θα είναι από κάτω, θα είναι υποταγμένος στη βούληση των λίγων, μέχρι να ξυπνήσει και να πάρει την εξουσία που δικαιωματικά του ανήκει στα χέρια του.-


George Washington's Farewell Address

20-25 Danger of political parties

20 I have already intimated to you the danger of parties in the state, with particular reference to the founding of them on geographical discriminations. Let me now take a more comprehensive view, and warn you in the most solemn manner against the baneful effects of the spirit of party, generally.

21 This spirit, unfortunately, is inseparable from our nature, having its root in the strongest passions of the human mind. It exists under different shapes in all governments, more or less stifled, controlled, or repressed; but, in those of the popular form, it is seen in its greatest rankness, and is truly their worst enemy.

22 The alternate domination of one faction over another, sharpened by the spirit of revenge, natural to party dissension, which in different ages and countries has perpetrated the most horrid enormities, is itself a frightful despotism. But this leads at length to a more formal and permanent despotism. The disorders and miseries, which result, gradually incline the minds of men to seek security and repose in the absolute power of an individual; and sooner or later the chief of some prevailing faction, more able or more fortunate than his competitors, turns this disposition to the purposes of his own elevation, on the ruins of Public Liberty.

23 Without looking forward to an extremity of this kind, (which nevertheless ought not to be entirely out of sight,) the common and continual mischiefs of the spirit of party are sufficient to make it the interest and duty of a wise people to discourage and restrain it.

24 It serves always to distract the Public Councils, and enfeeble the Public Administration. It agitates the Community with ill-founded jealousies and false alarms; kindles the animosity of one part against another, foments occasionally riot and insurrection. It opens the door to foreign influence and corruption, which find a facilitated access to the government itself through the channels of party passions. Thus the policy and the will of one country are subjected to the policy and will of another.

25 There is an opinion, that parties in free countries are useful checks upon the administration of the Government, and serve to keep alive the spirit of Liberty. This within certain limits is probably true; and in Governments of a Monarchical cast, Patriotism may look with indulgence, if not with favor, upon the spirit of party. But in those of the popular character, in Governments purely elective, it is a spirit not to be encouraged. From their natural tendency, it is certain there will always be enough of that spirit for every salutary purpose. And, there being constant danger of excess, the effort ought to be, by force of public opinion, to mitigate and assuage it. A fire not to be quenched, it demands a uniform vigilance to prevent its bursting into a flame, lest, instead of warming, it should consume.

O George Washington δεν ήταν προφήτης -τα λόγια του είναι επίκαιρα. Ίσως υπήρξε ο μοναδικός αληθινός Δημοκράτης της νεότερης Ιστορίας.

Οικολόγοι Πράσινοι και Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ

Δέχομαι ότι ο Μουσταφά Κεμάλ υπήρξε ένας σπουδαίος πολιτικός, χαρισματικός ηγέτης, αναμορφωτής της γείτονος χώρας και πατέρας των Τούρκων (Ατατούρκ). Έσωσε την Τουρκία από το να απωλέσει οριστικά την Μικρά Ασία. Απάλλαξε τους Τούρκους από τον Οθωμανικό/Ισλαμιστικό χαρακτήρα του κράτους που τελούσε υπό σήψη. Εκδημοκράτισε την Τουρκία. Κάτω από αυτό το πρίσμα μπορώ να δεχτώ ότι είναι φυσικό κι επόμενο να τιμούν το όνομά του οι Τούρκοι. Η Ιστορία έχει γράψει επίσης ότι ο Κεμάλ υπήρξε εμπνευστής και εκτελέστης εθνικών εκκαθαρίσεων και ανταλλαγών πληθυσμών. Δεν χρειάζεται να παραθέσω βιβλιογραφία, το Google μπορεί να βοηθήσει κάτω από τα λήμματα "Armenian genocide", "Pontic Greek genocide" και λοιπά. Οι εθνικές εκκαθαρίσεις που υπέστησαν οι μειονότητες στην Τουρκία είναι γεγονός. Ως τι ακριβώς να τιμήσουν οι Έλληνες τον Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ;
Στην άλλη όχθη, ο Ελευθέριος Βενιζέλος υπήρξε μεγάλη προσωπικότητα της Ελληνικής πολιτικής σκηνής που συνέβαλε σημαντικά στην αναμόρφωση του ελληνικού κράτους. Ήταν δε αυτός που υπό την ηγεσία του κάηκε η Θεσσαλονίκη στην μεγάλη πυρκαγιά του 1917: "Η πυρκαγιά μέσα σε 32 ώρες έκαψε 9.500 σπίτια σε έκταση 1.000.000 τετρ. μέτρων και άφησε άστεγα πάνω από 70.000 άτομα. Οικονομικές και εμπορικές λειτουργίες, διοικητικές υπηρεσίες, χώροι αναψυχής και τα σημαντικότερα πνευματικά και θρησκευτικά ιδρύματα των εθνο-θρησκευτικών κοινοτήτων μαζί με τα αρχεία τους καταστράφηκαν ολοσχερώς. Το μέρος της πόλης που κάηκε ανοικοδομήθηκε με νέο οργανωμένο σχέδιο, δημιουργώντας μια σύγχρονη πόλη." Μιλάμε για τον βίαιο εξελληνισμό της Θεσσαλονίκης, που μέχρι τότε η πλειοψηφία του πληθυσμού της ήταν Εβραΐοι (περισσότεροι από τους μισούς), ακολουθούμενοι από Τούρκους, Έλληνες και Βούλγαρους. Για ποιό λόγο θα τιμούσαν ποτέ οι Τούρκοι τον Ελευθέριο Βενιζέλο;
Κι όμως τόσο ο Μουσταφά Κεμάλ όσο και ο Ελευθέριος Βενιζέλος, συνέβαλαν στην -δήθεν- Ελληνοτουρκική φιλία, με αποκορύφωμα να προτείνει ο Βενιζέλος για το βραβείο Νόμπελ ειρήνης τον Κεμάλ. Στη συνέχεια ήρθαν τα Ίμια, η Κύπρος, η υφαλοκρηπίδα, το Χόρα και το Σισμίκ, η σφαγή των Ελλήνων της Πόλης το '55 και πολλά άλλα γεγονότα. Ήταν λοιπόν αυτοί οι ίδιοι που είχαν κυλίσει στο αίμα την Μικρά Ασία και την Θεσσαλονίκη. Έπραξαν εγκλήματα πολέμου, θαρρεί κανείς σαν πράξεις εθνικής αντεκδίκησης. Κι αν τιμούμε εμείς οι Έλληνες τον Ελευθέριο Βενιζέλο και οι Τούρκοι τον Μουσταφά Κεμάλ, το κάνουμε στην ουσία επειδή είμαστε εθνικά περήφανοι και για τα εγκλήματα που από κοινού διέπραξαν συνεπαρμένοι από τον αλυτρωτισμό και τα Μεγάλα οράματά τους. Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω για ποιό ακριβώς λόγο θα πρέπει να τιμήσουμε σήμερα οποιονδήποτε από τους δυο. Η ελληνοτουρκική φιλία των λαών είναι εφικτή με ανάλογες πράξεις και όχι με αλληλευχολόγια και εκατέροθεν τιμήσεις. Η λύση είναι τόσο απλή όσο να κάτσουμε σε ένα τραπέζι και να μην σηκωθούμε μέχρι να τα βρούμε. Όσο για τον Κεμάλ και τον Βενιζέλο, αυτούς τους έχει ήδη τιμωρήσει η Ιστορία.

Απλή λύση στο μεταναστευτικό

Άμεση ελληνοποίηση των μεταναστών, αξιοποίηση αριθμού αυτών για την εξυπηρέτηση πάγιων λειτουργικών αναγκών και επαναπροώθηση των υπολοίπων σε Ευρωπαϊκό κράτος της επιλογής τους με χρήση του δικαιώματος ελεύθερης διακίνησης πολιτών στην Ευρώπη.
Έτσι λύνεται το μεταναστευτικό, αν θέλαμε να το λύσουμε. Νομιμοποιόντας όμως τους λαθρομετανάστες υποσκάπτεται η "μαύρη" εργασία, και αυτό φυσικά είναι κάτι που δεν θέλει κανένας. Ποιός θα πάει οικοδομή; Ποιός θα μαζέψει τις ελιές και τις φράουλες; Ποιός θα καθαρίσει τα δημόσια κτίρια και τα σπίτια των αστών; Ποιός θα κρατήσει το παιδί τα πρωινά;
Η ελληνοποίηση των μεταναστών αυτόματα θα έδινε και μια αποφασιστική λύση στο πρόβλημα της υπογεννητικότητας. Παρέχοντας ελληνική παιδεία στους μετανάστες, δημιουργούνται Έλληνες εφόσον Έλληνας είναι ο κοινωνός της ελληνικής παιδείας. Έτσι δεν είναι;
Κατά τ'άλλα κατηγορούμε τους μετανάστες για όλα τα δεινά τούτης της χώρας. Εύκολος στόχος είναι, ανυπεράσπιστος, υπό την απειλή της άμεσης απέλασης. Δεν είναι δύσκολο να κατηγορείς αυτόν που δεν δύναται να υπερασπιστεί τον εαυτό του.
Πάρτε το χαμπάρι. Τους έχουμε μεγαλύτερη ανάγκη απ' ότι μας έχουν αυτοί. Κι αν τους νομιμοποιήσουμε, θα ζητήσουν κανονικό μεροκάματο και θα χαλάσει η πιάτσα.

Πολιτικός αναλφαβητισμός

Άραγε που οφείλεται ο πολιτικός αναλφαβητισμός στον οποίο τελεί η συντριπτική πλειοψηφία των συμπολιτών μας; Τι μεσολάβησε ώστε οι Έλληνες, που πρώτοι ανακάλυψαν έννοιες όπως η Δημοκρατία, η Αξιοκρατία, η Λογική και ο Διάλογος, να γίνουν από κήνσορες της Χειραφέτησης ουραγοί της;

Ο Πλάτωνας στην "Πολιτεία" του είπε ότι "όταν οι φιλόσοφοι βασιλέψουν και οι βασιλιάδες φιλοσοφήσουν, μόνο τότε θα ευημερήσουν οι λαοί". Σύμφωνα με τον Πλάτωνα λοιπόν, στην Καλλίπολη ο φιλόσοφος είναι ο μόνος που μπορεί να καθοδηγήσει σωστά τον λαό. Αργότερα κατά την Αναγέννηση ο Μακιαβέλι αποδίδει στον Ηγεμόνα την αυθεντία επί παντώς και τη βούληση να εφαρμόζει στους άλλους ό,τι αποφασίζει. Ο Βολταίρος ήταν αυτός που εισήγαγε τον όρο πεφωτισμένη δεσποτεία, που χαρακτηρίζει τον τρόπο με τον οποίο κυβερνούσαν ορισμένοι ηγεμόνες της εποχής του επηρεασμένοι από τα διδάγματα του Διαφωτισμού.

Η Πλατωνική θεώρηση περί ηγεσίας έχει ευδιάκριτα στίγματα στο έργο πολλών μεταγενέστερων φιλοσόφων και κοινωνιολόγων. Ακόμα περισσότερο, μπορούμε να πούμε ότι με το έργο του ο Πλάτωνας ακούσια προετοίμασε τρόπον τινά το έδαφος για τον εκχριστιανισμό του Ελληνιστικού κόσμου, παρέχοντας τα βασικά εφόδια: την παραδοχή ότι ο λαός δεν κατέχει την αληθινή γνώση, την σημασία της φιλοσοφίας για την ευτυχία και την ανάγκη ενός καθοδηγητή για το ταξίδι προς το φως, προς την ιδανική κοινωνία του Χριστιανισμού, τον επί της γης Παράδεισο.

Ο Πλάτωνας χρησιμοποιήθηκε φανερά από τα όργανα του Χριστιανικού προσυλητισμού. Το μοντέλο του θεανθρώπου Χριστού-Βασιλιά-Φιλοσόφου ενισχυμένο από τη θεϊκή υπόσταση που του αποδόθηκε ως Υιού-Προφήτη-Σωτήρα, εναρμονίστηκε αμέσως με τον Σωκρατικό Θεό και το όραμα της Πλατωνικής Πολιτείας, προσαρμόστηκε στον Ελληνικό τρόπο σκέψης, πέτυχε να ριζώσει στον Ελληνιστικό κόσμο ο οποίος παρήκμαζε και αναζήτησε στο Χριστιανισμό μια πνευματική σανίδα σωτηρίας.

Η αρχή του Ενός εδραιώθηκε με τον Χριστιανισμό. Οι αυτοκράτορες του Βυζαντίου ήταν ηγεμόνες του κράτους και της πίστης για εκατοντάδες χρόνια. Οι μεταγενέστερες μονοθεϊστικές θρησκείες όπως ο Ισλαμισμός στην ουσία αναπαρήγαγαν και εφάρμοσαν τις βασικές αρχές του Χριστιανισμού. Η χειραφέτηση του Ανθρώπου δεν εξυπηρετούσε τα σχέδια των ηγεμόνων και η θρησκεία λειτούργησε αποτρεπτικά. Ξανά χρησιμοποιώντας το έργο του Πλάτωνα για να παραπλανήσει, η θρησκεία αποδίδει στην αθανασία της ψυχής μεγαλύτερη αξία από την επίγεια ζωή. Αδιαφορώντας λοιπόν για την επίγεια ζωή και προσηλωμένοι στην σωτηρία της ψυχής, οι άνθρωποι παραχώρησαν στους ηγεμόνες τους το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης.

Απεμπολώντας αυτό το δικαίωμα, που είναι το βασικό χαρακτηριστικό της ελευθερίας, ουσιαστικά οι άνθρωποι έδεσαν πάνω τους τις ίδιες τους τις αλυσίδες. Ο Ελληνιστικός κόσμος ενώ ήταν έτοιμος για το μεγάλο βήμα μπροστά, αντ' αυτού πρώτος και συμπαρασύροντας όλους τους υπόλοιπους έκανε τεράστια βήματα πίσω. Το άμεσο αποτέλεσμα ήταν ο Μεσαίωνας, η μελανότερη σελίδα της Ανθρώπινης Ιστορίας, οι λεγόμενοι Σκοτεινοί Αιώνες όπου η ανθρωπότητα τυφλωμένη από τη θρησκευτική μισαλλοδοξία περιήλθε σε πνευματικό τέλμα και κοινωνικοπολιτική οπισθοδρόμηση.

Η ενός ανδρός αρχή δεν δύναται να λειτουργήσει προς όφελος των λαών. Όπως ο Καρλ Πόπερ επεσήμανε, η επιλεκτική και μονοσήμαντη ανάγνωση του Πλάτωνα οδήγησε σε ολοκληρωτικά καθεστώτα, καθώς μόνο ως τέτοια μπορούν να εκληφθούν τα δεσποτικά και μοναρχικά καθεστώτα στην πλειοψηφία τους από το τέλος των Πελοποννησιακών πολέμων μέχρι τις μέρες μας με αποκορύφωμα τον Ναζισμό, τον Φασισμό και τον Υπαρκτό Σοσιαλισμό. Στην ουσία, οι Έλληνες ήταν αυτοί που ήδη από τον χρυσό αιώνα του Περικλή πρώτοι με τη χρήση της Λογικής και του Διαλόγου συμπέραναν έστω επιφανειακά ότι ο μόνος τρόπος για να ευτυχήσει ένας λαός είναι όταν έχει τις τύχες του στα χέρια του.

Η άμεση δημοκρατία απαιτεί την διαρκή ενασχόληση του ατόμου με τα δρώμενα της ομάδας με την οποία αλληλεπιδρά και συμβιώνει -δηλαδή την συμμετοχή του, σε ενεργητικό ρόλο και όχι παθητικό, γνωρίζοντας τα δικαιώματά του, εκφράζοντας προσωπική άποψη, προτείνοντας λύσεις στα προβλήματα. Αντίθετα, έχει επικρατήσει ο τύπος της δήθεν καλούμενης δημοκρατίας όπου ο πολίτης κατά κανόνα δεν συμμετέχει στα κοινά, αλλά ακόμα κι όταν συμμετέχει είτε επιδιώκει σε προσωπικά οφέλη είτε αντηχεί μηχανικά τις απόψεις κάποιου άλλου. Η δημαγωγία υπήρξε παραδοσιακά το κυρίαρχο μέσο για την διασπορά των αντιλήψεων της άρχουσας τάξης. Κι αν κάποτε η χειραγώγηση γινόταν word of mouth, πλέον με τη συμμετοχή των μονόδρομων διαύλων επικοινωνίας στη διαδικασία, ιδιαίτερα με την χρήση της τηλεόρασης, η δημαγωγία του απαίδευτου, κουρασμένου και διασπασμένου κοινού είναι πανεύκολη. Για να αποσπαστεί πνευματικά το κοινό (πλέον) από τα κοινά, πρώτοι οι Ρωμαίοι εισήγαγαν την έννοια του μαζικού θεάματος με τις μονομαχίες ανθρώπων και άγριων θηρίων στις αρένες, όπου είχαν ως μοναδικό στόχο, αντίθετα με το ελληνικό θέατρο που εκλέπτυζε και διαπαιδαγωγούσε, να αποχαυνώσουν και να παραδειγματίσουν δια του φόβου. Η πολιτική απάθεια κατασκευάζεται και συντηρείται μέσω της κοινωνίας του μαζικού θεάματος, με κύρια θέματα τη βία και το σεξ στην πλέον ευτελισμένη μορφή τους, την άνθιση της υποκουλτούρας και της υπερκατανάλωσης όπως έχει διακρίνει ο Γκι Ντεμπόρ. Ειδικά στην εποχή μας όπου η θρησκεία έχει χάσει μεγάλο μέρος της παλιάς της δύναμη, το θέαμα είναι ένα γερό δεκανίκι, άξιος συμπαραστάτης της ηγεμονίας.

Η απογοήτευση προς την πολιτική είναι ουσιαστικά απογοήτευση προς τον ίδιο μας τον εαυτό: έχουμε περιέλθει σε πνευματικό τέλμα, έχουμε περιορίσει τη δημιουργικότητά μας στο ελάχιστο που απαιτεί η εργασία μας και ξοδεύουμε το χρόνο μας άσκοπα σε αδιάφορες δραστηριότητες. Επειδή κανείς όμως δεν θέλει να στρέψει το δάχτυλο πάνω του, το στρέφει σε όλους τους άλλους. Σε διάφορες πολιτικές δημοσκοπήσεις βλέπουμε ότι καταλληλότερος για πρωθυπουργός, δηλαδή για σύγχρονος αυτοκράτορας αφού διατηρεί όλα τα βασικά χαρακτηριστικά, είναι συνήθως η επιλογή "κανένας από τους αναφερόμενους". Επιπροσθέτως να πω ότι ο καταλληλότερος είναι "κανένας". Κανένας. Εμείς όλοι σαν ένα. Μόνο εμείς έχουμε τη βούληση και τη δύναμη να δημιουργήσουμε και να ζήσουμε σε έναν ευτυχισμένο κόσμο.

Δυστυχώς θα ανοίξει ξανά...

Το κακό δεν είναι ότι έκλεισε η Βουλή αλλά το ότι θα ξανανοίξει... αντ' αυτού θα έπρεπε να πάνε όλοι τους διακοπές διαρκείας.
Και μάλιστα μόνιμες.
Επιτέλους απαλλάξτε μας από τη βδελυρή σας παρουσιά κύριοι της Βουλής!
Πόσα είναι αρκετά για να κάνετε πίσω;

Καραγκιόζης και Καραγκιόζιδες

Ο Καραγκιόζης θεωρείται Εθνικός Ήρωας και ο Καραγκιοζοπαίκτης είναι Δάσκαλος του Γένους.
Προσφωνώντας όμως κάποιον ως "καραγκιόζη" ή "καραγκιοζοπαίκτη" δεν αποδίδουμε σ' αυτόν ηρωικά χαρακτηριστικά αλλά αρνητικά.
"Άντε ρε καραγκιόζη" λέμε.
Όμως ο Καραγκιόζης είναι ένας ενώ οι καραγκιόζιδες πολλοί.
Οι καραγκιόζιδες κινούνται στη σκιά ή στο παρασκήνιο (στον μπερντέ). Ίσως είναι το μοναδικό κοινό χαρακτηριστικό τους με τον μεγάλο λαϊκό ήρωα.
Ο Καραγκιόζης είναι καταρχήν ανεξάρτητος τύπος, καταφερτζής και ετοιμόλογος. Δεν έχει καλές σχέσεις με την εξουσία. Εξαπατά ως και τους φίλους του για να βγάλει λίγα γρόσια. Σας θυμίζει κάτι;

...και πέντε από μένα 87

82 οι πιθανοί στόχοι της νέας τρομοκρατίας όπως αποκαλύπτει το σημερινό "Βήμα", διαβάζοντας "άκρως απόρρητη" (σ.σ. τελικά αποκαλύφθηκε γεγονός που πλήττει την εχεμύθεια των θεσμών της δημόσιας τάξης) έκθεση που συνέταξε στις 28 Φεβρουαρίου η Ελληνική Αστυνομία.

Η λίστα περιλαμβάνει πολιτικούς, κανάλια, δημοσιογράφους, επιχειρηματίες και δημόσιους φορείς. Το πρώτο πράγμα που διαπιστώνει κάποιος με την πρώτη ανάγνωση της λίστας, είναι ότι απουσιάζουν από αυτή τα ονόματα των αρχηγών των κομμάτων της Βουλής, των υπουργών της κυβέρνησης, των τραπεζών και των εμπλεκώμενων στα πρόσφατα σκάνδαλα. Φυσικά δεν γίνεται λόγος για τον Έλληνα Πολίτη, ο οποίος παραμένει απροστάτευτος και έρμαιο στις ορέξεις κάθε λογής κακοποιού - είτε πολιτικού ή ποινικού.

Στα μέτρα προστασίας περιλαμβάνεται το αμίμητο «Καθημερινά κατά τις ώρες αναχώρησης των προσώπων που αναφέρονται στις συνημμένες καταστάσεις να διατίθεται επανδρωμένο έγχρωμο (σ.σ. υπάρχουν και ασπρόμαυρα;) περιπολικό, με χρήση φάρου, που θα σταθμεύει σε εμφανή θέση έμπροσθεν των οικιών των, το δε πλήρωμά του θα διενεργεί προληπτικούς ελέγχους διασφαλίζοντας την ακώλυτη και ασφαλή αναχώρησή τους», οπότε οι επίδοξοι τρομοκράτες θα... τρομοκρατούνται και θα τρέπονται εις άτακτον φυγή στη θέα του... περιπολικού. Εξού και το "άκρως απόρρητο" της έκθεσης, αφού μιλάμε για ένα σχέδιο εκπληκτικό σε σύλληψη και πολυσύνθετο σε εκτέλεση που δεν πρέπει να αποκαλυφθεί στον "εχθρό της εννόμου τάξεως".

Λίγο σοβαροί να είμαστε... η Ελληνική κοινωνία απειλείται από την τρομοκρατία της καθημερινότητας στην οποία την υποβάλλουν μεταξύ άλλων και αρκετοί εκ της λίστας. Αλλά είπαμε, ο ρόλος της Αστυνομίας στην Ελλάδα είναι να χτυπάει τους διαδηλωτές, να αγνοεί τους εγκληματίες και να προστατεύει τους "εκλεκτούς". Για τον Έλληνα Πολίτη λόγος ουδείς...

EuroNews στα Τουρκικά!

Το μεγαλύτερο σε ακροαματικότητα Ευρωπαϊκό τηλεοπτικό κανάλι, το EuroNews, που μεταδίδει το πρόγραμμά του σε οκτώ γλώσσες (Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ιταλικά, Ισπανικά, Πορτογαλικά, Ρωσικά και Αραβικά) από τον Ιανουάριο του 2010 θα μεταδίδεται και στα Τουρκικά.
Η συμφωνία του EuroNews με το Τουρκικό κανάλι TRT προβλέπει ότι το EuroNews θα προβάλεται μέσω του TRT στην Τουρκία και παράλληλα η τουρκική έκδοση του EuroNews θα προβάλεται στον υπόλοιπο κόσμο μέσω δορυφόρου. Κατόπιν αυτής της συμφωνίας, το TRT γίνεται μέτοχος του Euronews.
Στην Ελλάδα ακόμα το σκεφτόμαστε. Δεν είναι το κόστος (5 εκατομμύρια ευρώ ετησίως) απαγορευτικό, αφού είναι πολιτική απόφαση να μην υπάρχει EuroNews στα Ελληνικά. Εξάλλου οι Τούρκοι έχουν τεράστιο όφελος από το να προβάλει και να προωθεί ένα ευρωπαϊκό κανάλι την Τουρκική γλώσσα. Εμάς τους Έλληνες κατά πως φαίνεται δεν μας απασχολεί το ζήτημα κι ας είμαστε εκ των ιδρυτών του EuroNews. Οι πιο μάγκες Τούρκοι ήδη έχουν CNN Turk και με το EuroNews στέλνουν μήνυμα εξευρωπαϊσμού και εκδημοκρατισμού. Για την Τουρκική έκδοση του EuroNews θα δουλεύουν στα κεντρικά του καναλιού στη Λυών 50 Τούρκοι δημοσιογράφοι, μέσα στην καρδιά της Ευρώπης, όπου εν τη απουσία ελληνικής φωνής, θα μπορούν να προωθούν τις πολιτικές, την κουλτούρα και τις ιδέες τους. Εμείς ας βολευτούμε με τα εσωτερικής κατανάλωσης και αδιάφορης ψευτοκουλτούρας πολιτικά κατευθυνόμενα καναλάκια. Εύγε.