{Οι διαρρήκτες κατά την αρχαιότητα ονομάζονταν "τοιχωρύχοι", διότι δεν παραβίαζαν πόρτες ή παράθυρα για να εισέλθουν παρανόμως σε ένα σπίτι. Αντ' αυτού, προτιμούσαν να σκάβουν μια τρύπα στους λεπτούς τοίχους που ήταν κατασκευασμένοι από λάσπη και καλάμια, ανοίγοντας το δρόμο τους...}
"Ο κόσμος το 'χει τούμπανο κι εσείς κρυφό καμάρι". Σας ταιριάζει η παροιμία πουλάκια μου, μη ζορίζεστε πια να κρύψετε το πάθος που σας δένει. Δημοσιογράφοι και πολιτικοί θα βγείτε απόψε χεράκι χεράκι από το τηλεπαράθυρο στο τηλεμπαλκόνι για να επιδείξετε με ποιητική ευφράδεια την αγάπη που τρέφετε προς τον λαό: οι μεν δημοσιογράφοι εκτοξεύοντας σκληρές και δριμείς ερωτήσεις και οι δε απαντώντας με ειλικρίνεια και αποφασιστικότητα. Την ίδια ώρα από κάτω ο λαός με ανοιχτό το στόμα και με τους σιαλογόνους αδένες εν πλήρει λειτουργεία θα περιμένει τα χαρμόσυνα μαντάτα για τις αναγκαίες αλλαγές που πρόκειται να βιώσουμε μετά τις εκλογές και που θα αλλάξουν το πρόσωπο της χώρας, ωσαύτως της ανθρωπότητος. Θα μας τρέχουν τα σάλια δικέ μου! Απόψε λοιπόν κάποιοι θα μιλήσουν χωρίς να πουν τίποτα και πολλοί θα ακούσουν χωρίς να καταλάβουν τίποτα. Έτσι είναι. "Τα πολλά τα λόγια είναι φτώχεια" κι ο φτωχός δεν τα έχει ανάγκη. Πράξεις πότε θα δούμε; Α; Καλά, ας μη μας τρέχουν και τα σάλια... πάνε και χαμένα. Καλύτερα να τα χρησιμοποιήσουμε ως ανταπάντηση στο αποψινό πηγαδάκι (aka debate) υπό τη μορφή χλέμπας. Μόνο η χλέμπα της πλέμπας μπορεί να ξεπλύνει τούτο τον τόπο από αυτούς που τον λυμαίνονται.
"Δεν πρέπει να αποκαλούμε βλάκα τον πρωθυπουργό της χώρας επειδή αυτό συνιστά προσβολή θεσμικού προσώπου".
Θα συμφωνούσα με την παραπάνω πρόταση, εάν πρώτα οι πολιτικοί (στην πλειοψηφία τους) δεν μας θεωρούσαν βλάκες.
Αυτό η λεγόμενη "πολιτική ορθότητα" έχει βολέψει μια χαρά τους πολιτικούς μας, ως προς τις σχέσεις τους με τους πολίτες. Όταν βγαίνουν όμως στα "παράθυρα" της τηλεόρασης, την "πολιτική ορθότητα" την αφήνουν στην πόρτα του στούντιο. Οι παρατάξεις αριστερά και δεξιά έχουν σκάψει χαρακώματα και αλληλοσφάζονται για την ψήφο του λαού. Του λαού, που γι' αυτούς δεν έχει δικαίωμα δια να ομιλεί, παρά μόνο για να ψηφίζει.
Πλέον όμως οι πολιτικοί έχουν μείνει ακάλυπτοι. Τα σκάνδαλα και η ανικανότητα τους έχουν ξεσκεπάσει. Ο πολιτικός πολιτισμός τους περιορίζεται σε άναρθρες κραυγές, σε χαμόγελα αμηχανίας, σε διαλόγους του ενός, σε ακατάσχετη αρλουμπολογία και φυσικά σε υποκριτικές ψεύτικες υποσχέσεις. Το "θα" διογκώθηκε, έσπασε σαν φούσκα. Δεν περνάει ο λόγος τους πια και το ξέρουν. Οι πολιτικοί μας δεν έχουν κούτελο, δεν έχουν μπέσα, δεν έχουν στόμα να πουν την αλήθεια ούτε αυτιά ν' ακούσουν τον λαό. Ταμπουρωμένοι πίσω από τα μικροκομματικά ατομικά οφέλη τους, το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να περνάνε απαρατήρητοι. Το τελευταίο τους οχυρό ήταν η "πολιτική ορθότητα". Κι αυτό έπεσε εξαιτίας της πολιτικής ασυνέπειάς τους.
Πλέον από "κλέφτες" που ήταν και στη συνέχεια "ανίκανοι", έφτασαν να θεωρούνται "βλάκες". Άραγε ποιά από τις τρεις ιδιότητες θεωρούν οι ίδιοι πιο κολακευτική για τον εαυτό τους;
Ρε φιντάνια του πολιτικού ρεπορτάζ, αφού ξέρετε ήδη ότι θα γίνουν εκλογές την 4η Οκτωβρίου, γιατί δεν μας το λέτε; Α ξέχασα... είναι η έκπληξη στην ομιλία του Πρωθυπουργού...
Αν επιθυμία της "συντεταγμένης πολιτείας" (sic) ήταν να σταματήσουν οι εμπρησμοί, τότε θα νομοθετούσε κατά οποιασδήποτε ανοικοδόμησης σε καμμένη δασική περιοχή και κατά του αποχαρακτηρισμού των δασικών εκτάσεων χωρίς εξαιρέσεις.
Επιπλέον, θα όριζε μια αυστηρή ποινή για τους εμπρηστές χαρακτηρισμένων δασικών περιοχών.
Για ποιό λόγο λοιπόν δεν γίνεται το αυτονόητο;
Είναι απλά τα πράγματα: οι κύριοι αυτοί μας δουλεύουν.
Πως αλλιώς να εξηγηθούν τα προαναφερόμενα και επιπλέον η ανύπαρκτη εναέρια δύναμη πυρόσβεσης, η σταθερή μείωση του ανθρώπινου δυναμικού της πυροσβεστικής, η αναξιοποίηση των εθελοντών δασοπυροσβεστών, η ανυπαρξία κρουνών και δεξαμενών νερού σε στρατηγικές περιοχές στα δάση και η ανεφαρμογή μηχανισμού έγκαιρου εντοπισμού των εστιών φωτιάς;
Μα τι λέμε τώρα... εδώ την ώρα της φωτιάς τον πρώτο λόγο έχουν οι κατά τόπους πολιτικοί άρχοντες και έπειτα οι αρχηγοί της πυροσβεστικής... διότι ξέρουν από φωτιές οι πολιτικοί μας.
Δυστυχώς σ' αυτή τη χώρα αντιλαμβανόμαστε τον κίνδυνο μόνο όταν η φωτιά έχει φτάσει στα μπατζάκια μας.
Και καλά αυτοί είναι γουρούνια, εμείς πρέπει να είμαστε πρόβατα; Λοιπόν για να τελειώνουμε με την δήθεν φονική επιδημική γρίπη: Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της Παγκόσμιας Οργάνωσης για την Υγεία, αυτή τη στιγμή στον κόσμο έχουν αναφερθεί από την αρχή του έτους 94.512 κρούσματα και 429 θάνατοι. Ήτοι η θνησιμότητα είναι 0,45%. Ο δε παγκόσμιος πληθυσμός είναι 6.773 δις Γήινοι. Ήτοι ο ιός έχει προσβάλει μόλις το 0,001% της Ανθρωπότητας... Επιπλέον, η συντριπτική πλειοψηφία των κρουσμάτων και των θανάτων έχουν σημειωθεί στις ΗΠΑ, Μεξικό, Καναδά, Χιλή και Αργεντινή. Στην άλλη πλευρά του κόσμου δηλαδή. Μιλάμε για 429 θανάτους παγκοσμίως. Αυτό αντιστοιχεί στο ελάχιστο ποσοστό των θανάτων που οφείλονται στα ναρκωτικά, στα τροχαία δυστυχήματα ή στο κάπνισμα σε μια μόνο μέρα. Επόμένως μην "κολλάτε" και παραφράζοντας τον Βιργίλιο: Φοβού τους χοίρους και γρίπη φέροντας!
Τούτη η εικόνα με το ματοβαμμένο νησί και την χιλιοειπωμένη φράση "δεν ξεχνώ" έχει σημαδέψει την 14η Αυγούστου του 1974 για πάντα στην ιστορική μνήμη του Ελληνισμού. Ήταν η μέρα που κόπηκε το νησί στα δυο. Το δίκιο είναι με το μέρος μας, de facto και de jure. Η Κύπρος, παρότι έχει κατα καιρούς καταπατηθεί από Ασσύριους, Πέρσες, Αιγύπτιους, Άγγλους, Τούρκους και λοιπούς πειρατές, είναι Ελληνική από αρχαιοτάτων χρόνων και αυτή την Ελληνικότητα ουδέποτε απώλεσαν οι κατοικούντες εν αυτή. Οι Τούρκοι εισβάλλοντας και διχοτομώντας στην Κύπρο, καταπατούν την συνθήκη της Ζυρίχης και συγκεκριμένα την συνθήκη εγγύησης του 1960, η οποία απέτρεπε τις εγγυήτριες δυνάμεις (Ελλάδα, Τουρκία και Αγγλία) από κάθε στρατιωτική επέμβαση ή διατήρηση στρατιωτικών δυνάμεων στην Κύπρο δίχως την σύμφωνη γνώμη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Φυσικά οι Τούρκοι ουδέποτε ζήτησαν άδεια για να εισβάλλουν στην Κύπρο.
Τα ιστορικά γεγονότα και οι διεθνείς συνθήκες υπαγορεύουν την λύση: -Να εφαρμοστεί η συνθήκη της Ζυρίχης υπό την επίβλεψη των ΟΗΕ. -Να καταργηθεί το ψευδοκράτος και να ανακηρυχθεί η Κύπρος μια ενιαία ανεξάρτητη δημοκρατία. -Να αναζητηθούν και να τιμωρηθούν ως εγκληματίες πολέμου οι πολιτικοί εμπνευστές και οι στρατιωτικοί εκτελεστές της εισβολής. -Να αποσυρθούν οι Τούρκικές και οι Ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις από την Κύπρο. -Να αρθεί η ντροπιαστική πράσινη γραμμή. -Να εκκενωθεί το βόρειο τμήμα από τους εποίκους, με τον ίδιο τρόπο που οι Ισραηλίτες εκκένωσαν τη χερσόνησο του Σινά μετά την συνθήκη μεταξύ Αιγύπτου και Ισραήλ το 1979. -Να επιτραπεί η παλιννόστηση των διωγμένων Κυπρίων από τα κατεχόμενα. -Να οριστεί και να καταβληθεί πολεμική αποζημίωση στην Κύπρο.
Η θέση της Ελληνικής και της Κυπριακής κυβέρνησης πρέπει να είναι κοινή και αμετακίνητη. Δεν μπορώ να καταλάβω πως γίνεται να υπάρχει ανοικτό ένα τόσο μείζον εθνικό ζήτημα αλλά συνάμα τόσο ξεκάθαρο, και να μην δουλεύουμε νυχθημερόν κυβέρνηση και αντιπολίτευση για την οριστική δικαίωση. Τα προβλήματα δεν λύνονται μόνα τους κύριοι. Θα έπρεπε να υπάρχει μόνιμη διακομματική υπερπολιτική εθνική επιτροπή που να απαρτίζεται από σοβαρούς επιστήμονες (διπλωμάτες, νομικούς, στρατιωτικούς και λοιπούς) και να δουλεύει αποκλειστικά για το ζήτημα. Να δουλεύει όχι με εσωτερικές συνεδριάσεις, αλλά με καθημερινό αγώνα και παρουσίαση των δίκιων μας στους διεθνείς θεσμούς. Σβάρνα έπρεπε να τους έχουμε πάρει όλους, ώστε η Κύπρος να ελευθερωθεί. Ύπνος να μην μας πιάνει μέχρι να δικαιωθούμε!
Το επιχείρημα ότι "όταν εμείς χτίζαμε την Ακρόπολη, οι Ευρωπαίοι τρώγανε τους πατεράδες τους" επιβεβαιώθηκε σε πρόσφατες ανασκαφές που έγιναν στην Αταπουέρκα της βόρειας Ισπανίας. Βέβαια τα ευρήματα είναι παλαιότερα από την Ακρόπολη, αφού μας πηγαίνουν 800.000 χρόνια πίσω, αλλά στην Ελλάδα δεν έχουν ανακαλυφθεί αντίστοιχα υπολείμματα... (sic). “Γνωρίζουμε ότι ήταν καννίβαλοι” δήλωσε ο Jose Maria Bermudez de Castro, διευθυντής του Atapuerca project, το οποίο τελεί υπό την αιγίδα της Unesco, αφού η περιοχή αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Η είδηση ότι οι Ευρωπαίοι ετέροι μας είχαν... απάνθρωπες γαστρονομικές προτιμήσεις ήρθε στο φως όταν ανακαλύφθηκαν στην περιοχή ανθρώπινα οστά ανακατεμένα με οστά αλόγων, ρινόκερων, ελαφιών και άλλων θηραμάτων. Το συμπέρασμα από την κατάσταση και την θέση των οστών ήταν ότι πρόκειται για υπολείμματα ανθρώπινης τροφής. Μάλιστα ο καννιβαλισμός δεν ήταν συνέπεια της έλλεψης κάποιας άλλης τροφής, αλλά ήταν τμήμα γαστονομικών συνηθειών ή ακόμα και τακτική εξολόθρευσης αντίπαλων φυλών, αφού τα περισσότερα από τα υπολλείματα ανήκαν σε βρέφη και παιδιά!
6 στους 10 Έλληνες διάβασαν τουλάχιστον ένα βιβλίο τους τελευταίους 12 μήνες σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat με τον μέσο Ευρωπαϊκό όρο να είναι στο 70%.
Ένα βιβλίο το χρόνο... και πόσο χρόνο ξοδεύουμε για να διαβάσουμε ένα βιβλίο; Όχι περισσότερες από 10 ώρες, με κανονικό διάβασμα. Άρα ο Έλληνας αφιερώνει 10 ώρες το χρόνο στο διάβασμα ενός βιβλίου.
Την ίδια ώρα ξοδεύουμε τουλάχιστον 4 ώρες τη μέρα μπροστά στην τηλεόραση. Μάλιστα η τηλεόραση είναι η τρίτη δραστηριότητα των Ελλήνων μετά τον ύπνο και την δουλεία. 4 ώρες την ημέρα είναι 1460 ώρες τον χρόνο. Δηλαδή κάτι παραπάνω από 60 μέρες. Επί 2 ολόκληρους μήνες το χρόνο λιώνουμε τα μάτια μας στο φως της τηλεόρασης.
Πάντως δεν ξέρω πολλούς διανοούμενους που να σπούδασαν βλέποντας τηλεόραση. Η μόρφωση και η διανόηση περνάει αποκλειστικά μέσα από το βιβλίο. Βέβαια και η τηλεόραση μπορεί να θεωρηθεί εκπαιδευτική. Αλλά τι ακριβώς διδάσκει;
Είναι πολύ ακριβός ο χρόνος... για να διαβάσει κάποιος 10 βιβλία σε ένα χρόνο, θα πρέπει να αναλώσει τουλάχιστον 100 ώρες. Σχεδόν 4 μέρες δηλαδή. Και πότε θα δει τηλεόραση;
Η τηλεόραση απέδειξε περίτρανα ότι προτιμάμε να κοιτάμε οτιδήποτε άσχετο, παρά ο ένας τον άλλο. Έχει δε την ιδιότητα να μετατρέπει οτιδήποτε αεικίνητο, όπως ένα παιδί, σε ένα αμετακίνητο αντικείμενο.
Η τηλεόραση είναι μια εφεύρεση που είχε ως στόχο να μας κάνει να λατρέψουμε την εικόνα. Όπως οι άνθρωποι των σπηλέων λάτρευαν τις τοιχογραφίες, ο στόχος επετεύχθη.
Ο νέος φασισμός δεν χρειάζεται κανέναν άλλο εκτός από την τηλεόραση για να υπνωτίσει τα πλήθη.
Η τηλεόραση, το πιο καταστροφικό όπλο μαζικής καταστροφής...
Το Ηρώδειο είναι ένας εμπορευματοποιημένος πολιτισμικός χώρος. Και οι πέτρες του το ξέρουν.
Το Ωδείο Ηρώδου Αττικού χρησιμοποιείται μεν ως συναυλιακός χώρος, παραμένει δε μνημείο πολιτισμού, ένας αρχαιολογικός χώρος με πολιτισμικές ιδιαιτερότητες. Αυτές τις ιδιαιτερότητες πρέπει να σεβόμαστε τόσο εμείς οι επισκέπτες όσο και οι πολιτισμικοί φορείς που δραστηριοποιούνται εκεί. Υπεύθυνος φορέας για την αδειοδότηση των εκδηλώσεων που γίνονται στο Ηρώδειο είναι το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (η αλλιώς ΚΑΣ - Σημείωση: προσέξτε την υπογραφή στο τέλος του κειμένου! Σας θυμίζει κάτι;), το οποίο είναι υπερκομματικό όργανο που έχει συσταθεί για την προστασία και την ανάδειξη των αρχαιοτήτων. Κύριοι στόχοι του Συμβουλίου υπήρξαν διαχρονικά η διάσωση και ανάδειξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, η χάραξη μακροπρόθεσμης αλλά και η έγκριση μιας βραχυπρόθεσμης πολιτιστικής πολιτικής και όλα αυτά συνδυασμένα με την εξασφάλιση της αειφόρου ανάπτυξης της Ελλάδος. Το ΚΑΣ λοιπόν αρνήθηκε για φέτος το καλοκαίρι να παραδώσει τον χώρο σε τέσσερους καλλιτέχνες (Βίσση, Χατζής, Μητροπάνος, Πάριος) "για να μην μετατραπεί το Ηρώδειο σε σκυλάδικο". Σαν πρώτη ανάγνωση δεν μπορεί κανείς παρά να επικροτήσει αυτή την απόφαση, διότι το Ηρώδειο όπως είπαμε εκτός από συναυλιακός χώρος είναι και αρχαιολογικός χώρος με μεγάλη πολιτισμική βαρύτητα. Το να επιτρέπεις στη Βίσση να τραγουδήσει στο Ηρώδειο ισοδυναμεί με το να επιτρέπεις στην Ντενίση να παίξει στην Επίδαυρο. Πως να το κάνουμε δηλαδή, κάποιοι χώροι είναι πολύ σοβαροί και πρέπει να παραμείνουν σοβαροί, υπέρ του πολιτισμού. Όπως δεν θα πήγαινε να τραγουδήσει π.χ. η Αλίκη Καγιαλόγλου σε μαγαζί της παραλιακής, έτσι και η Άννα Βίσση θα πρέπει να περιοριστεί στους χώρους που της ταιριάζουν. Κακά τα ψέμματα Άννα μου, το αρχαίο δεν σου πάει. Το χειμώνα αυτοί οι καλλιτέχνες τραγουδούν στις γνωστές αθηναϊκές πίστες. Εκεί που οι Αθηναίοι χορεύουν ανεβασμένοι στα τραπέζια και επιδίδονται σε λουλουδοπόλεμο. Το καλοκαίρι όμως που κλείνουν οι πίστες και έρχονται οι αναδουλειές, κάπως πρέπει να βγει το μεροκάματο. Ομοίως έχουν πράξει στο παρελθόν και καλλιτέχνες όπως ο Νταλάρας, ο Πορτοκάλογλου, ο Μητσιάς, η Ολυμπίου και άλλοι. Όμως ποιά είναι τελικά τα κριτήρια επιλογής των καλλιτεχνών που θα εμφανιστούν στο Ηρώδειο; Υπενθυμίζω, την επιλογή κάνει το ΚΑΣ (Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο), πρόεδρος του οποίου υπήρξε ο Χρήστος Ζαχόπουλος. Πάντως δεν είναι το ρεπερτόριο, αφού ο Νταλάρας δεν έχει διαφορετικό ρεπερτόριο από τον Μητροπάνο. Ούτε η ποιότητα της μουσικής, αφού στο Ηρώδειο έχει ακουστεί τόσο ο λαϊκός Κουγιουμτζής όσο και ο συμφωνικός Τσαϊκόφσκι.
Αυτή η ανισονομία, που προκύπτει από την έλλειψη σαφών κριτηρίων επιλογής με κύριο γνώμονα την αξία και τη σημασία του αρχαίου αυτού μνημείου για τον ελληνικό πολιτισμό, συνηγορεί στην βάναυση εμπορευματοποίηση και στην πολιτιστική απαξίωσή του. Ας μην τα ισοπεδώνουμε όλα.
...και το πλιάτσικο δόξας που έχετε στήσει, άνανδροι, πάνω στο όραμά της για το Μουσείο της Ακρόπολης, θα συνδεθεί με το όνομά σας και θα σας καταδιώκει μια ζωή.
"Εκείνοι ήταν που έκλεψαν το όνειρο της Μελίνας", έτσι θα σας θυμούνται όλοι κι έτσι θα σας γράψει η Ιστορία.
Κατά την ταπεινή μου γνώμη, το Μουσείο της Ακρόπολης πρέπει να φέρει στην είσοδό του εύσημο μνεία υπέρ της Μελίνας Μερκούρη.
Η Μελίνα εμπνεύστηκε την δημιουργία του Μουσείου της Ακρόπολης και αφιέρωσε την ζωή της για να καταφέρουμε την επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα. Αν κάποτε αυτή η ιδέα ακουγόταν ουτοπική, σήμερα χάρη στην επιμονή αυτής της σπουδαίας γυναίκας αυτή η ιδέα είναι πραγματοποιήσιμη και μάλιστα έχει βρει υποστηρικτές από όλο τον κόσμο, ακόμα και μέσα στην Μεγάλη Βρετανία.
Εσείς λοιπόν που λεηλατήσατε το αγνό όραμα της Μελίνας Μερκούρη, που την λησμονήσατε τόσο γρήγορα και αθόρυβα, εσείς που γίνατε το δίκοπο μαχαίρι, για ένα πράγμα να είστε βέβαιοι: Δεν θα καταφέρετε ποτέ να ξεριζώσετε από τη συνείδηση του Ελληνικού λαού την αλήθεια.
Τι αντίκτυπο στην πραγματικότητα πρέπει να έχουν οι πράξεις μας στον ψηφιακό κόσμο;
Οι περισσότεροι θα ισχυριστούν ότι δεν πρέπει να υπάρχει κανένας αντίκτυπος, όμως καθώς οι ψηφιακές κοινότητες προσελκύουν όλο και περισσότερους χρήστες και ενώ εκτελούνται σ' αυτές πραγματικές οικονομικές συναλλαγές και κοινωνικές αλληλεπιδράσεις, αυτό ίσως σηματοδοτεί την ανάγκη ύπαρξης ενός αντίστοιχου νομικού πλαισίου.
Περίπου στα 100 εκατομμύρια υπολογίζεται ο πληθυσμός των χρηστών που συμμετέχουν σε ψηφιακές κοινότητες. Το Second Life παρέχει στον χρήστη την δυνατότητα να περιπλανηθεί μέσα σε ένα ψηφιακό κόσμο που αποτελείτε από μεγαλουπόλεις, ερήμους, κάστρα και άλλους υπαρκτούς ή φανταστικούς τόπους. Μέσω του χαρακτήρα που δημιουργεί ο χρήστης, δηλαδή μέσω της ψηφιακής προβολής του εαυτού του, μπορεί να συναντήσει, να συνομιλήσει, ακόμα και να κάνει έρωτα με εκατομύρια άλλους παρόμοιους χαρακτήρες αντίστοιχων χρηστών. Αυτές οι ψηφιακές εμπειρίες έχουν ως άμεσο αποτέλεσμα στην αναφορά ψηφιακών δραστηριοτήτων οι οποίες έχουν προκαλέσει πραγματικές συγκρούσεις στον πραγματικό κόσμο.
Υπάρχουν πολλά παραδείγματα που συνηγορούν προς αυτή την κατεύθυνση. Μια γυναίκα υπέβαλε αίτηση διαζυγίου όταν έπιασε επ' αυτοφώρω τον άνδρα της (ή τουλάχιστον την ψηφιακή παραβολή του εαυτού του) στο Second Life να επιδεικνύει... ιδιαίτερη τρυφερότητα στο χαρακτήρα μιας άλλης γυναίκας, διαπράττοντας κατά τους ισχυρισμούς της ψηφιακή απιστία. Μάλιστα ο σύζυγος προσπάθησε να δικαιολογηθεί ενώπιον του δικαστηρίου αποδίδοντας την απιστία του στο γεγονός ότι η σύζυγός του αφιέρωνε πολλές ώρες στο αγαπημένο της χόμπυ, το World of Warcraft. Η νομική ισχύς των παραπάνω ισχυρισμών δεν διαφέρει ιδιαίτερα από αντίστοιχες του τύπου "ο άνδρας μου συνέχεια πηγαίνει για μπύρες με τους φίλους του και δεν έχει χρόνο για εμένα". Τουνταντίον, εφόσον υπάρχουν logs που να εδραιώνουν τις ψηφιακές κατηγορίες, τότε μιλάμε για ένα νέο νομικό κατεστημένο: το Ψηφιακό Δίκαιο.
Ο μέσος χρήστης ξοδεύει 20 ώρες την εβδομάδα σε ψηφιακό περιβάλλον. Μάλιστα πολλοί χρήστες δίνουν μεγαλύτερη βαρύτητα στην ψηφιακή ζωή τους παρά στην πραγματική.Ένας κινέζος χρήστης είχε κατορθώσει να αποκτήσει ένα σπάνιο ψηφιακό ξίφος παίζοντας το Legend of Mir 3. Μια μέρατο δάνεισε σε έναν φίλο του κι αυτός το πούλησε έναντι 800 δολλαρίων. Πραγματικά δολλάρια, όχι ψηφιακά. Ο χρήστης πήγε στην αστυνομία για να δηλώσει την ψηφιακή εξαπάτηση, όμως εφόσον δεν υπάρχουν νόμοι που να προστατεύουν την ψηφιακή ιδιοκτησία, έφυγε άπραγος. Ο νεαρός κινέζος βρήκε τον φίλο του και τον δολοφόνησε. Όχι ψηφιακά -στην πραγματικότητα... Αφού λοιπόν κάποιος είναι διατεθιμένος να περάσει την υπόλοιπη ζωή του στη πραγματική φυλακή σκοτώνοντας ένα συνάνθρωπό του για ψηφιακή αφορμή, τότε αυτό θα πρέπει να το πάρουμε πολύ σοβαρά.
Υπήρξε στο Second Life υπόθεση ψηφιακού βιασμού. Αυτή η υπόθεση δεν έφτασε ποτέ στα δικαστήρια, επειδή ο νόμος εξετάζει την βία από άνθρωπο σε άνθρωπο -δεν προβλέπει κάτι για την βία από χαρακτήρα σε χαρακτήρα. Το 1993 σε αντίστοιχο περιστατικό που συνέβη στην φηφιακή text κοινότητα LamdaMOO και αφορούσε σε έναν διαβότητο hacker, τον Mr.Bungle, ο ενλόγω κακόβουλος χρήστης αποκτούσε με δόλιο τρόπο τον έλεγχο των χαρακτήρων άλλων χρηστών τους οποίους "εξανάγκαζε" να περιγράφουν σκηνές βίαιου και σεξουαλικού περιεχομένου. Τότε δημιουργήθηκαν αρκετά ερωτήματα σχετικά με την ανάγκη αυτοδιακυβέρνησης του διαδικτύου και την δυνατότητα διαγραφής ή περιορισμού ενός χρήστη.
Σήμερα ο χρήστης που επιθυμεί να δράσει σε έναν ψηφιακό κόσμο μέσω της ψηφιακής προβολής του, συμφωνεί εκ των προτέρων σε ένα κείμενο γενικών αρχών, ένα συμβόλαιο "terms of service", το οποίο επιτρέπει στην εταιρία που κυβερνά αυτή την ψηφιακή κοινότητα να διευθετεί τις ψηφιακές συγκρούσεις δια ψηφιακού νόμου. Ακόμα όμως κι αν διαγραφεί ένας χαρακτήρας, ο χρήστης μπορεί να δημιουργήσει έναν καινούργιο -εξάλλου σκοπός των εταιριών δεν είναι να αστυνομεύουν τους χρήστες, αλλά να μαζεύουν τα κέρδη που προκύπτουν από τη χρήση.
Τα δικαστήρια ενδεχομένως να δημιουργήσουν στο μέλλον δεδικασμένα καθώς όλο και περισσότερες υποθέσεις ψηφιακής φύσης οδεύουν προς τις αίθουσες. Φερειπείν τα δικαστήρια της Νοτίου Κορέας ήδη έχουν δεδικασμένο για υποθέσεις ψηφιακής ιδιοκτησίας. Τα κέρδη από το ψηφιακό εμπόριο ξεπερνούν το 1 δις δολλάρια ετησιώς και αυξάνονται διαρκώς, καθώς τα σημερινά 6χρονα και 12χρονα παιδιά ξοδεύουν χρήματα για να παίζουν σε ψηφιακούς παιδότοπους όπως το Club Penguin ενώ παιδιά από 18 μέχρι... 58 ξοδεύουν ακόμα περισσότερα για να ζήσουν ψηφιακές περιπέτειες στις χώρες του World of Warcraft και του Lineage.
Το διαδίκτυο έφερε επανάσταση στον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι αλληλεπιδρούμε μεταξύ μας. Ίσως φτάσαμε στο σημείο όπου ο νόμος να πρέπει να θέσει τους κανόνες στον ψηφιακό κόσμο, όπως ακριβώς κάνει και στην πραγματικότητα.
Αυτή τη στιγμή που μαίνονται πυρκαγιές στα δάση της Ελλάδας, τα υπουργεία, οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης, τα δασαρχεία, η πολεοδομία, η πυροσβεστική, η εκκλησία, η αστυνομία, οι υπηρεσίες κοινής ωφελείας και χίλιοι δυο ακόμα ερίζουν για τον καταμερισμό των αρμοδιοτήτων και για την διάθεση των κονδυλίων υπέρ του καθαρισμού των δασών και της δημιουργίας αντιπυρικών ζωνών.
Την ίδια ώρα που όλοι αυτοί υποκριτικά διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους, αρκεί μια απλή απόφαση για να κοπεί η φόρα σε όλους αυτούς που ξερογλύφονται καθώς περιμένουν να ψηθούν τα "φιλέτα":
-Να χαρακτηριστούν άμεσα δια νόμου όλα τα δάση της Ελλάδας ως εθνικοί δρυμοί και να απαγορευτεί η δόμηση κατοικιών εντός των δρυμών χωρίς καμία εξαίρεση και χωρίς παραθυράκια. -Να δημιουργηθούν πλήρως εξοπλισμένοι πυροσβεστικοί σταθμοί εντός των δρυμών με σταθερό μόνιμο υπηρεσιακό προσωπικό επιφορτισμένο με το καθήκον της φύλαξης, του καθαρισμού και της πυρόσβεσης. -Να ανοιχτούν χωματοδρόμοι μέσα στους δρυμούς ώστε να διευκολύνεται ο καθαρισμός και να φτάνουν παντού τα πυροσβεστικά οχήματα. -Να μπει σε εφαρμογή η τεχνολογία ανίχνευσης μεταβολών στη θερμότητα για τον άμεσο εντοπισμό των εστιών πυρκαγιάς. -Να αναδασωθούν άμεσα όλα τα καμμένα τις τελευταίας 30ετίας και να γκρεμιστούν όλα τα αυθαίρετα χωρίς καμία αποζημίωση.
...και ύστερα πιάστε μια απόχη και μαζέψτε όσους παραφυλάνε για "καυτές" ευκαιρίες real estate.
Βέβαια μιλάμε για μεγάλο πολιτικό κόστος, αφού ήδη οι καταπατητές είναι πολλοί και γνωστοί, αν όχι κουμπάροι και συγγενείς...
Οι βίλες δεν είναι μανιτάρια και δεν φυτρώνουν στην τύχη!
Χθες ο γύφτος (aka Λάκης Λαζόπουλος) μάζεψε το τσαντίρι του για φέτος και ετοιμάζεται για Μύκονο. Άλλωστε δικαιούται κι αυτός σαν Έλληνας εργαζόμενος να κάνει διακοπές, έστω διαρκείας, σαν τους δασκάλους, μιας και ο ίδιος την έχει δει δάσκαλος του Γένους. Φτωχομαλάκας είναι κι αυτός, όπως εμείς, με τη διαφορά ότι αυτός έχει υψηλότερο βιοτικό επίπεδο.
Όπως το ακούσατε. Έλληνας εργαζόμενος είναι ο Λάκης και μάλιστα από τους τυχερούς (ή ικανούς ή άξιους, όπως βολεύει τον καθένα) που εισπράττουν παχυλό μισθό, αντίστοιχο της ακροαματικότητας της οποίας απολαμβάνει το κανάλι που τον στεγάζει.
Εκτός από τον παχυλό μισθό, απολαμβάνει και της εύνοιας μεγάλου ποσοστού του Ελληνικού τηλεοπτικού κοινού. Υπάρχουν βλάκες που παρακολουθούν την εκπομπή του και μάλιστα οι περισσότεροι από αυτούς ισχυρίζονται ότι δεν τον γουστάρουν. Άντε μετά να σκιαγραφίσεις τον ψυχισμό του Έλληνα -χαμένος πας.
Σαν τους παπάδες τότε to '96 που είχαν πάει να δουν το Trainspotting στην πρεμιέρα του με αποκλειστικό σκοπό να το καταδικάσουν. Αφού δεν γουστάρεις, τι κοιτάς;
Κατηγορούν τον γύφτο ότι δήθεν απλώνει το ένα χέρι στους χαμηλόμισθους, τους χαμηλοσυνταξιούχους και όλους τους μη προνομιούχους, ενώ με το άλλο τσεπώνει τα φράγκα. Ας είναι κι έτσι, τουλάχιστον ο γύφτος δεν τα παίρνει από τις τσέπες μας όπως κάτι άλλοι κρατικοδίαιτοι σαπιοκοιλιάδες. Τα παίρνει από τον Κοντομηνά, απευθείας από το κεφάλαιο, στα ίσια, όχι με φακελάκια και μίζες. Εργαζόμενος είναι και ο γύφτος. Δεν είναι φιλανθρωπικό ίδρυμα.
Αρκετοί κατακρίνουν την σάτιρα που κάνει ο γύφτος. Καλά κάνουν, είναι δικαίωμά τους, όπως δικαίωμα του οποιουδήποτε είναι να εκφράζει ελεύθερα την γνώμη του. Η κοινωνία που θα αρχίσει να απαγορεύει την γνώμη, θα συντριβεί κάτω από το βάρος της συντήρησής της. Όσοι του προσάπτουν την κατηγορία της δημαγωγίας, προφανώς δεν γνωρίζουν την δύναμη του Μέσου (της τηλεόρασης). Όλοι όσοι εμφανίζονται στο γυαλί είναι δημαγωγοί, ο καθένας για λογαριασμό του και με τον τρόπο του. Οι πολιτικοί υπέρ του κόμματος, οι διαφημιστές υπέρ του καναλιού, ορισμένοι δημοσιογράφοι υπέρ εαυτών, άλλοι δημοσιογράφοι υπέρ κομμάτων (τα παπαγαλάκια) και οι γύφτοι για την μάσα. Αυτό είναι το Μέσο και δεν αλλάζει η φυσιογνωμία του με το τηλεκοντρόλ. Όπου πέσεις, μέσα είσαι.
Διαφωνούν πολλοί με αυτά που λέει ο γύφτος. Φυσικό το βρίσκω, ποιός θα ήθελε να έχει ταυτόσημες απόψεις με έναν γύφτο; Δυο τινά μπορούν να συμβαίνουν σ' αυτή την περίπτωση: είτε είμαστε ρατσιστικός λαός, είτε δεν τολμάμε να παραδεχτούμε ότι ο γύφτος είμαστε εμείς.
Ο γύφτος περπατάει στο πεζοδρόμιο και ρυπαίνει. Πετάει κάτω το περιτύλιγμα από τα τσιγάρα, τις γόπες και το πακέτο όταν αδειάσει. Τρώει ένα σουβλάκι και πετάει κάτω το χαρτί. Φτύνει κάτω. Όταν οδηγεί, πετάει το αναμμένο τσιγάρο όπου βρει. Κορνάρει κινούμενος στη μεσαία λωρίδα και προσπερνάει από δεξιά. Παρκάρει όπου γουστάρει. Πατάει γκάζι όταν βλέπει πεζό μπροστά του. Τρέχει στην εθνική οδό, τρέχει και στα στενά δρομάκια της πόλης. Έχει πάντα προτεραιότητα. Έχει αχρωματοψία στα φανάρια. Βρίζει και χειρονομεί. Βρίζει πάρα πολύ. Σπάνια πιάνεται στα χέρια επειδή κατά βάθος είναι κότα λυράτη. Είναι τσάμπα μάγκας και σηκώνει ανάστημα μόνο όπου τον παίρνει. Σε σκουντάει καθώς περπατάς και δεν ζητά συγνώμη. Στέκεται αριστερά στις κυλιόμενες σκάλες. Περπατάει αριστερά στο πεζοδρόμιο. Ο γύφτος όταν ομιλεί ρυπαίνει. Όταν μιλάει φτύνει και φωνάζει. Δεν αφήνει κανέναν άλλο να ακουστεί. Είναι αγενής με τους συμπολίτες του. Δεν γνωρίζει τους γείτονές του αλλά έχει άποψη γι' αυτούς. Βγαίνει από το σούπερ μάρκετ με 20 τσάντες ψώνια και παρατάει το καροτσάκι όπου βρει. Γλύφει και τον γλύφουν, επειδή είναι ο μόνος τρόπος επικοινωνίας που του φαίνεται συμβατικός με την ιδιοσυγκρασία του. Προσπαθεί να πάρει αναπηρική σύνταξη κι ας είναι αρτιμελής. Παίρνει κάρτα δακτυλίου για να μπορεί να κατεβαίνει στο Κολωνάκι όποτε έχει όρεξη για καφέ. Ο γύφτος πολιτεύεται και ρυπαίνει. Λαδώνει και λαδώνεται. Λέει ψέμματα διαρκώς. Αλλάζει άποψη πιο γρήγορα κι από την κίνηση του γυαλοκαθαριστήρα. Είναι κωλοτούμπας. Τα παίρνει και μετά κατηγορεί τους άλλους. Αναλαμβάνει την ευθύνη αλλά ποτέ δεν παραιτείται, ούτε τιμωρείται για τα αδικήματά του. Ο γύφτος είναι λάρτζ τύπος. Φοράει γραβάτα και κουστούμι, αλλά είναι γύφτος. Κυκλοφορεί με τετρακίνητο, αλλά είναι γύφτος. Έχει 3 κινητά, αλλά είναι γύφτος. Χρωστάει σε 5 τράπεζες, αλλά είναι γύφτος. Κατοικεί σε μεζονέτα στο Χαϊδάρι, αλλά είναι γύφτος. Έχει λεφτά στην τσέπη, δανεικά, αλλά είναι γύφτος. Είναι γύφτος κι όμως θεωρεί ότι είναι αριστοκράτης.
Σας ενοχλεί ο συγκεκριμένος γύφτος; Έτσι όπως το βλέπω εγώ, είτε τον ζηλεύετε ή σας μοιάζει υπερβολικά. Εγώ προσωπικά τον ζηλεύω επειδή καταφέρνει να σας μπαίνει στο μάτι.
...να γνωστοποιήσω σε όλους σας ότι δεν διατίθεμαι πλέον να είμαι το θύμα. Δημοκρατία είναι η εξουσία στα χέρια μου. ...να γίνω ένας υπεύθυνος και συμμετοχικός πολίτης. Δημοκρατία είναι η φωνή μου, όχι η βουβή ψήφος μου. ...να συμπεριφέρομαι στους άλλους όπως θα ήθελα να μου συμπεριφέρονται, ώστε να είναι πιο ανεκτή η καθημερινότητα. ...να ενδιαφέρομαι για τον συνάνθρωπό μου, ανεξαρτήτου χρώματος, εθνικότητας, φυλής και ταυτότητας. ...να θυμηθώ ότι το βασικό όπλο σας είναι η αδιαφορία μου. Η ελεύθερη γνώμη είναι η ψυχής της Δημοκρατίας. ...να ανοίξω τ' αυτιά μου εκεί έξω, να μιλώ όσο χρειάζεται, να ακούω πολύ και να ενεργώ περισσότερο. ...να γίνω μια γροθιά με τους συμπολίτες μου ώστε με συλλογική προσπάθεια να επιδιώκουμε την ευμάρεια της κοινωνίας μας. ...να αγνοώ τις υποσχέσεις σας και να χαράζω τον δρόμο μου κατά 'κει που θέλω χωρίς φόβο και πάθος. ...να εμποδίζω εσάς που καιροφυλαχτείτε, που κινείστε στις σκιές, που βασίζετε την ευτυχία σας στη δυστυχία μου. ...να αναχαιτίζω αποφασιστικά και ανελέητα εσάς που θέλετε να με γονατίσετε και να μου περάσετε χαλκά. ...να τιμωρήσω με την πρώτη ευκαιρία όλους εσάς που πληγώνετε την πατρίδα μου. ...να προσπαθήσω να αλλάξω τον κόσμο ακόμα κι αν χρειαστεί να αλλάξω πρώτα τον εαυτό μου.
Μιλάμε για τα γλυπτά του Παρθενώνα. Κι όμως, ακούμε διάφορες εκδοχές από τους δημοσιογράφους για το πως πρέπει να αποκαλούμε τα γλυπτά του Παρθενώνα.
"Τα μάρμαρα του Παρθενώνα" - η λέξη "μάρμαρα" δεν μπορεί να εκφράσει με σαφήνεια την πολιτισμική αξία των συγκεκριμένων γλυπτών. "Τα Ελγίνεια μάρμαρα" - παραδοχή ότι τα μάρμαρα ανήκουν στους κληρονόμους του λόρδου Έλγιν.
Δεδομένο είναι ότι δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς διεκδικούμε, γι' αυτό και τα ΜΜΕ προσεγγίζουν ένα σοβαρό ζήτημα με επιφανειακό και υπερφίαλο τρόπο.
Σύμφωνα με το Κέντρο για την παγκόσμια Κληρονομιά της UNESCO, ο Παρθενώνας ως τμήμα του ευρύτερου μνημειακού συμπλέγματος έχει συμπεριληφθεί στον κατάλογο των μνημείων της παγκόσμιας πολιτισμικής κληρονομιάς. Ωστόσο, δεν είναι η τυπική πρόσθεση σε έναν κατάλογο εκείνη που κάνει τον Παρθενώνα τμήμα της πολιτισμικής κληρονομιάς. Ως υλικό εγχείρημα είναι η πλέον αξιόπιστη μαρτυρία ενός προηγμένου τεχνολογικά και αισθητικά πολιτισμού, που έχει επηρεάσει σημαντικά την ανάπτυξη του σύγχρονου δυτικού κόσμου.
Το Βρετανικό Μουσείο εγκληματεί κατά της παγκόσμιας πολιτισμικής κληρονομιάς, διότι διατηρεί το κορυφαίο αυτό μνημείο της ανθρωπότητας διασπασμένο, τετμημένο, λειψό, καθαρά για εμπορικούς σκοπούς.
Κάτα τον Θ. Πάγκαλο όποιος δεν ψήφισε στις ευρωεκλογές (τους) είναι ρεμάλι. "Είναι ρεμάλια αυτοί που δεν πήγαν να ψηφίσουν για χαβαλέ" ανέφερε κατά τη διάρκεια ραδιοφωνικής του συνέντευξης στη ΝΕΤ. Αποκαλεί "ρεμάλια" τους συμπατριώτες μας που δεν ψήφισαν, δήθεν "για χαβαλέ". Αυτός, ο δήθεν σοσιαλιστής και δημοκράτης πολιτικός εκλεγμένος από Έλληνες πολίτες, δεν έχει καμία θέση στην πολιτικη ζωή του τόπου, εφόσον δεν αναγνωρίζει το (μοναδικό, φευ!) δικαίωμα του Έλληνα να διαμαρτυρηθεί με τον ειρηνικό τρόπο που ο καθείς επιλέγει για τα δεινά που οι κομματικές συμμορίες έχουν επιφέρει στην Ελλάδα. Αυτός, που πούλησε τα Ίμια, πρόδωσε τον Ελληνικό λαό, ενέπαιξε τον τότε Αρχηγό ΓΕΕΘΑ ναύαρχο Χ. Λυμπέρη και παρέδωσε τον Οτσαλάν στους Τούρκους. Αυτός, που αν είχαμε Δημοκρατία θα είχε απωλέσει κάθε δικαίωμα να ομιλεί δημόσια.
Απαιτώ ως Έλληνας πολίτης μια δημόσια συγνώμη και την άμεση αποχώρισή του από την πολιτική ζωή του τόπου. Αρκετά μας έβλαψε. Στα τσακίδια.
Στα πλαίσια της Προεδρευόμενης Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, όπου ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν έχει πολιτικές αρμοδιότητες ύστερα από την ευνουχιστική αναθεώρηση του '86, όπου το κοινοβούλιο αυτοπροστατεύει τα μέλη του μπροστά στα εγκλήματα που διαπράττουν κατά των πολιτών και η δημοκρατία εφαρμόζεται κατ' ευφημισμό, η μόνη αλλαγή που μπορούν να επιφέρουν οι εκλογές είναι στα ποσοστά των κομμάτων. Ο λαός θα είναι από κάτω, θα είναι υποταγμένος στη βούληση των λίγων, μέχρι να ξυπνήσει και να πάρει την εξουσία που δικαιωματικά του ανήκει στα χέρια του.-
George Washington's Farewell Address
20-25 Danger of political parties
20 I have already intimated to you the danger of parties in the state, with particular reference to the founding of them on geographical discriminations. Let me now take a more comprehensive view, and warn you in the most solemn manner against the baneful effects of the spirit of party, generally.
21 This spirit, unfortunately, is inseparable from our nature, having its root in the strongest passions of the human mind. It exists under different shapes in all governments, more or less stifled, controlled, or repressed; but, in those of the popular form, it is seen in its greatest rankness, and is truly their worst enemy.
22 The alternate domination of one faction over another, sharpened by the spirit of revenge, natural to party dissension, which in different ages and countries has perpetrated the most horrid enormities, is itself a frightful despotism. But this leads at length to a more formal and permanent despotism. The disorders and miseries, which result, gradually incline the minds of men to seek security and repose in the absolute power of an individual; and sooner or later the chief of some prevailing faction, more able or more fortunate than his competitors, turns this disposition to the purposes of his own elevation, on the ruins of Public Liberty.
23 Without looking forward to an extremity of this kind, (which nevertheless ought not to be entirely out of sight,) the common and continual mischiefs of the spirit of party are sufficient to make it the interest and duty of a wise people to discourage and restrain it.
24 It serves always to distract the Public Councils, and enfeeble the Public Administration. It agitates the Community with ill-founded jealousies and false alarms; kindles the animosity of one part against another, foments occasionally riot and insurrection. It opens the door to foreign influence and corruption, which find a facilitated access to the government itself through the channels of party passions. Thus the policy and the will of one country are subjected to the policy and will of another.
25 There is an opinion, that parties in free countries are useful checks upon the administration of the Government, and serve to keep alive the spirit of Liberty. This within certain limits is probably true; and in Governments of a Monarchical cast, Patriotism may look with indulgence, if not with favor, upon the spirit of party. But in those of the popular character, in Governments purely elective, it is a spirit not to be encouraged. From their natural tendency, it is certain there will always be enough of that spirit for every salutary purpose. And, there being constant danger of excess, the effort ought to be, by force of public opinion, to mitigate and assuage it. A fire not to be quenched, it demands a uniform vigilance to prevent its bursting into a flame, lest, instead of warming, it should consume.
O George Washington δεν ήταν προφήτης -τα λόγια του είναι επίκαιρα. Ίσως υπήρξε ο μοναδικός αληθινός Δημοκράτης της νεότερης Ιστορίας.
Δέχομαι ότι ο Μουσταφά Κεμάλ υπήρξε ένας σπουδαίος πολιτικός, χαρισματικός ηγέτης, αναμορφωτής της γείτονος χώρας και πατέρας των Τούρκων (Ατατούρκ). Έσωσε την Τουρκία από το να απωλέσει οριστικά την Μικρά Ασία. Απάλλαξε τους Τούρκους από τον Οθωμανικό/Ισλαμιστικό χαρακτήρα του κράτους που τελούσε υπό σήψη. Εκδημοκράτισε την Τουρκία. Κάτω από αυτό το πρίσμα μπορώ να δεχτώ ότι είναι φυσικό κι επόμενο να τιμούν το όνομά του οι Τούρκοι. Η Ιστορία έχει γράψει επίσης ότι ο Κεμάλ υπήρξε εμπνευστής και εκτελέστης εθνικών εκκαθαρίσεων και ανταλλαγών πληθυσμών. Δεν χρειάζεται να παραθέσω βιβλιογραφία, το Google μπορεί να βοηθήσει κάτω από τα λήμματα "Armenian genocide", "Pontic Greek genocide" και λοιπά. Οι εθνικές εκκαθαρίσεις που υπέστησαν οι μειονότητες στην Τουρκία είναι γεγονός. Ως τι ακριβώς να τιμήσουν οι Έλληνες τον Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ; Στην άλλη όχθη, ο Ελευθέριος Βενιζέλος υπήρξε μεγάλη προσωπικότητα της Ελληνικής πολιτικής σκηνής που συνέβαλε σημαντικά στην αναμόρφωση του ελληνικού κράτους. Ήταν δε αυτός που υπό την ηγεσία του κάηκε η Θεσσαλονίκη στην μεγάλη πυρκαγιά του 1917: "Η πυρκαγιά μέσα σε 32 ώρες έκαψε 9.500 σπίτια σε έκταση 1.000.000 τετρ. μέτρων και άφησε άστεγα πάνω από 70.000 άτομα. Οικονομικές και εμπορικές λειτουργίες, διοικητικές υπηρεσίες, χώροι αναψυχής και τα σημαντικότερα πνευματικά και θρησκευτικά ιδρύματα των εθνο-θρησκευτικών κοινοτήτων μαζί με τα αρχεία τους καταστράφηκαν ολοσχερώς. Το μέρος της πόλης που κάηκε ανοικοδομήθηκε με νέο οργανωμένο σχέδιο, δημιουργώντας μια σύγχρονη πόλη." Μιλάμε για τον βίαιο εξελληνισμό της Θεσσαλονίκης, που μέχρι τότε η πλειοψηφία του πληθυσμού της ήταν Εβραΐοι (περισσότεροι από τους μισούς), ακολουθούμενοι από Τούρκους, Έλληνες και Βούλγαρους. Για ποιό λόγο θα τιμούσαν ποτέ οι Τούρκοι τον Ελευθέριο Βενιζέλο; Κι όμως τόσο ο Μουσταφά Κεμάλ όσο και ο Ελευθέριος Βενιζέλος, συνέβαλαν στην -δήθεν- Ελληνοτουρκική φιλία, με αποκορύφωμα να προτείνει ο Βενιζέλος για το βραβείο Νόμπελ ειρήνης τον Κεμάλ. Στη συνέχεια ήρθαν τα Ίμια, η Κύπρος, η υφαλοκρηπίδα, το Χόρα και το Σισμίκ, η σφαγή των Ελλήνων της Πόλης το '55 και πολλά άλλα γεγονότα. Ήταν λοιπόν αυτοί οι ίδιοι που είχαν κυλίσει στο αίμα την Μικρά Ασία και την Θεσσαλονίκη. Έπραξαν εγκλήματα πολέμου, θαρρεί κανείς σαν πράξεις εθνικής αντεκδίκησης. Κι αν τιμούμε εμείς οι Έλληνες τον Ελευθέριο Βενιζέλο και οι Τούρκοι τον Μουσταφά Κεμάλ, το κάνουμε στην ουσία επειδή είμαστε εθνικά περήφανοι και για τα εγκλήματα που από κοινού διέπραξαν συνεπαρμένοι από τον αλυτρωτισμό και τα Μεγάλα οράματά τους. Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω για ποιό ακριβώς λόγο θα πρέπει να τιμήσουμε σήμερα οποιονδήποτε από τους δυο. Η ελληνοτουρκική φιλία των λαών είναι εφικτή με ανάλογες πράξεις και όχι με αλληλευχολόγια και εκατέροθεν τιμήσεις. Η λύση είναι τόσο απλή όσο να κάτσουμε σε ένα τραπέζι και να μην σηκωθούμε μέχρι να τα βρούμε. Όσο για τον Κεμάλ και τον Βενιζέλο, αυτούς τους έχει ήδη τιμωρήσει η Ιστορία.
Άμεση ελληνοποίηση των μεταναστών, αξιοποίηση αριθμού αυτών για την εξυπηρέτηση πάγιων λειτουργικών αναγκών και επαναπροώθηση των υπολοίπων σε Ευρωπαϊκό κράτος της επιλογής τους με χρήση του δικαιώματος ελεύθερης διακίνησης πολιτών στην Ευρώπη. Έτσι λύνεται το μεταναστευτικό, αν θέλαμε να το λύσουμε. Νομιμοποιόντας όμως τους λαθρομετανάστες υποσκάπτεται η "μαύρη" εργασία, και αυτό φυσικά είναι κάτι που δεν θέλει κανένας. Ποιός θα πάει οικοδομή; Ποιός θα μαζέψει τις ελιές και τις φράουλες; Ποιός θα καθαρίσει τα δημόσια κτίρια και τα σπίτια των αστών; Ποιός θα κρατήσει το παιδί τα πρωινά; Η ελληνοποίηση των μεταναστών αυτόματα θα έδινε και μια αποφασιστική λύση στο πρόβλημα της υπογεννητικότητας. Παρέχοντας ελληνική παιδεία στους μετανάστες, δημιουργούνται Έλληνες εφόσον Έλληνας είναι ο κοινωνός της ελληνικής παιδείας. Έτσι δεν είναι; Κατά τ'άλλα κατηγορούμε τους μετανάστες για όλα τα δεινά τούτης της χώρας. Εύκολος στόχος είναι, ανυπεράσπιστος, υπό την απειλή της άμεσης απέλασης. Δεν είναι δύσκολο να κατηγορείς αυτόν που δεν δύναται να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Πάρτε το χαμπάρι. Τους έχουμε μεγαλύτερη ανάγκη απ' ότι μας έχουν αυτοί. Κι αν τους νομιμοποιήσουμε, θα ζητήσουν κανονικό μεροκάματο και θα χαλάσει η πιάτσα.
Άραγε που οφείλεται ο πολιτικός αναλφαβητισμός στον οποίο τελεί η συντριπτική πλειοψηφία των συμπολιτών μας; Τι μεσολάβησε ώστε οι Έλληνες, που πρώτοι ανακάλυψαν έννοιες όπως η Δημοκρατία, η Αξιοκρατία, η Λογική και ο Διάλογος, να γίνουν από κήνσορες της Χειραφέτησης ουραγοί της;
Ο Πλάτωνας στην "Πολιτεία" του είπε ότι "όταν οι φιλόσοφοι βασιλέψουν και οι βασιλιάδες φιλοσοφήσουν, μόνο τότε θα ευημερήσουν οι λαοί". Σύμφωνα με τον Πλάτωνα λοιπόν, στην Καλλίπολη ο φιλόσοφος είναι ο μόνος που μπορεί να καθοδηγήσει σωστά τον λαό. Αργότερα κατά την Αναγέννηση ο Μακιαβέλι αποδίδει στον Ηγεμόνα την αυθεντία επί παντώς και τη βούληση να εφαρμόζει στους άλλους ό,τι αποφασίζει. Ο Βολταίρος ήταν αυτός που εισήγαγε τον όρο πεφωτισμένη δεσποτεία, που χαρακτηρίζει τον τρόπο με τον οποίο κυβερνούσαν ορισμένοι ηγεμόνες της εποχής του επηρεασμένοι από τα διδάγματα του Διαφωτισμού.
Η Πλατωνική θεώρηση περί ηγεσίας έχει ευδιάκριτα στίγματα στο έργο πολλών μεταγενέστερων φιλοσόφων και κοινωνιολόγων. Ακόμα περισσότερο, μπορούμε να πούμε ότι με το έργο του ο Πλάτωνας ακούσια προετοίμασε τρόπον τινά το έδαφος για τον εκχριστιανισμό του Ελληνιστικού κόσμου, παρέχοντας τα βασικά εφόδια: την παραδοχή ότι ο λαός δεν κατέχει την αληθινή γνώση, την σημασία της φιλοσοφίας για την ευτυχία και την ανάγκη ενός καθοδηγητή για το ταξίδι προς το φως, προς την ιδανική κοινωνία του Χριστιανισμού, τον επί της γης Παράδεισο.
Ο Πλάτωνας χρησιμοποιήθηκε φανερά από τα όργανα του Χριστιανικού προσυλητισμού. Το μοντέλο του θεανθρώπου Χριστού-Βασιλιά-Φιλοσόφου ενισχυμένο από τη θεϊκή υπόσταση που του αποδόθηκε ως Υιού-Προφήτη-Σωτήρα, εναρμονίστηκε αμέσως με τον Σωκρατικό Θεό και το όραμα της Πλατωνικής Πολιτείας, προσαρμόστηκε στον Ελληνικό τρόπο σκέψης, πέτυχε να ριζώσει στον Ελληνιστικό κόσμο ο οποίος παρήκμαζε και αναζήτησε στο Χριστιανισμό μια πνευματική σανίδα σωτηρίας.
Η αρχή του Ενός εδραιώθηκε με τον Χριστιανισμό. Οι αυτοκράτορες του Βυζαντίου ήταν ηγεμόνες του κράτους και της πίστης για εκατοντάδες χρόνια. Οι μεταγενέστερες μονοθεϊστικές θρησκείες όπως ο Ισλαμισμός στην ουσία αναπαρήγαγαν και εφάρμοσαν τις βασικές αρχές του Χριστιανισμού. Η χειραφέτηση του Ανθρώπου δεν εξυπηρετούσε τα σχέδια των ηγεμόνων και η θρησκεία λειτούργησε αποτρεπτικά. Ξανά χρησιμοποιώντας το έργο του Πλάτωνα για να παραπλανήσει, η θρησκεία αποδίδει στην αθανασία της ψυχής μεγαλύτερη αξία από την επίγεια ζωή. Αδιαφορώντας λοιπόν για την επίγεια ζωή και προσηλωμένοι στην σωτηρία της ψυχής, οι άνθρωποι παραχώρησαν στους ηγεμόνες τους το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης.
Απεμπολώντας αυτό το δικαίωμα, που είναι το βασικό χαρακτηριστικό της ελευθερίας, ουσιαστικά οι άνθρωποι έδεσαν πάνω τους τις ίδιες τους τις αλυσίδες. Ο Ελληνιστικός κόσμος ενώ ήταν έτοιμος για το μεγάλο βήμα μπροστά, αντ' αυτού πρώτος και συμπαρασύροντας όλους τους υπόλοιπους έκανε τεράστια βήματα πίσω. Το άμεσο αποτέλεσμα ήταν ο Μεσαίωνας, η μελανότερη σελίδα της Ανθρώπινης Ιστορίας, οι λεγόμενοι Σκοτεινοί Αιώνες όπου η ανθρωπότητα τυφλωμένη από τη θρησκευτική μισαλλοδοξία περιήλθε σε πνευματικό τέλμα και κοινωνικοπολιτική οπισθοδρόμηση.
Η ενός ανδρός αρχή δεν δύναται να λειτουργήσει προς όφελος των λαών. Όπως ο Καρλ Πόπερ επεσήμανε, η επιλεκτική και μονοσήμαντη ανάγνωση του Πλάτωνα οδήγησε σε ολοκληρωτικά καθεστώτα, καθώς μόνο ως τέτοια μπορούν να εκληφθούν τα δεσποτικά και μοναρχικά καθεστώτα στην πλειοψηφία τους από το τέλος των Πελοποννησιακών πολέμων μέχρι τις μέρες μας με αποκορύφωμα τον Ναζισμό, τον Φασισμό και τον Υπαρκτό Σοσιαλισμό. Στην ουσία, οι Έλληνες ήταν αυτοί που ήδη από τον χρυσό αιώνα του Περικλή πρώτοι με τη χρήση της Λογικής και του Διαλόγου συμπέραναν έστω επιφανειακά ότι ο μόνος τρόπος για να ευτυχήσει ένας λαός είναι όταν έχει τις τύχες του στα χέρια του.
Η άμεση δημοκρατία απαιτεί την διαρκή ενασχόληση του ατόμου με τα δρώμενα της ομάδας με την οποία αλληλεπιδρά και συμβιώνει -δηλαδή την συμμετοχή του, σε ενεργητικό ρόλο και όχι παθητικό, γνωρίζοντας τα δικαιώματά του, εκφράζοντας προσωπική άποψη, προτείνοντας λύσεις στα προβλήματα. Αντίθετα, έχει επικρατήσει ο τύπος της δήθεν καλούμενης δημοκρατίας όπου ο πολίτης κατά κανόνα δεν συμμετέχει στα κοινά, αλλά ακόμα κι όταν συμμετέχει είτε επιδιώκει σε προσωπικά οφέλη είτε αντηχεί μηχανικά τις απόψεις κάποιου άλλου. Η δημαγωγία υπήρξε παραδοσιακά το κυρίαρχο μέσο για την διασπορά των αντιλήψεων της άρχουσας τάξης. Κι αν κάποτε η χειραγώγηση γινόταν word of mouth, πλέον με τη συμμετοχή των μονόδρομων διαύλων επικοινωνίας στη διαδικασία, ιδιαίτερα με την χρήση της τηλεόρασης, η δημαγωγία του απαίδευτου, κουρασμένου και διασπασμένου κοινού είναι πανεύκολη. Για να αποσπαστεί πνευματικά το κοινό (πλέον) από τα κοινά, πρώτοι οι Ρωμαίοι εισήγαγαν την έννοια του μαζικού θεάματος με τις μονομαχίες ανθρώπων και άγριων θηρίων στις αρένες, όπου είχαν ως μοναδικό στόχο, αντίθετα με το ελληνικό θέατρο που εκλέπτυζε και διαπαιδαγωγούσε, να αποχαυνώσουν και να παραδειγματίσουν δια του φόβου. Η πολιτική απάθεια κατασκευάζεται και συντηρείται μέσω της κοινωνίας του μαζικού θεάματος, με κύρια θέματα τη βία και το σεξ στην πλέον ευτελισμένη μορφή τους, την άνθιση της υποκουλτούρας και της υπερκατανάλωσης όπως έχει διακρίνει ο Γκι Ντεμπόρ. Ειδικά στην εποχή μας όπου η θρησκεία έχει χάσει μεγάλο μέρος της παλιάς της δύναμη, το θέαμα είναι ένα γερό δεκανίκι, άξιος συμπαραστάτης της ηγεμονίας.
Η απογοήτευση προς την πολιτική είναι ουσιαστικά απογοήτευση προς τον ίδιο μας τον εαυτό: έχουμε περιέλθει σε πνευματικό τέλμα, έχουμε περιορίσει τη δημιουργικότητά μας στο ελάχιστο που απαιτεί η εργασία μας και ξοδεύουμε το χρόνο μας άσκοπα σε αδιάφορες δραστηριότητες. Επειδή κανείς όμως δεν θέλει να στρέψει το δάχτυλο πάνω του, το στρέφει σε όλους τους άλλους. Σε διάφορες πολιτικές δημοσκοπήσεις βλέπουμε ότι καταλληλότερος για πρωθυπουργός, δηλαδή για σύγχρονος αυτοκράτορας αφού διατηρεί όλα τα βασικά χαρακτηριστικά, είναι συνήθως η επιλογή "κανένας από τους αναφερόμενους". Επιπροσθέτως να πω ότι ο καταλληλότερος είναι "κανένας". Κανένας. Εμείς όλοι σαν ένα. Μόνο εμείς έχουμε τη βούληση και τη δύναμη να δημιουργήσουμε και να ζήσουμε σε έναν ευτυχισμένο κόσμο.
Το κακό δεν είναι ότι έκλεισε η Βουλή αλλά το ότι θα ξανανοίξει... αντ' αυτού θα έπρεπε να πάνε όλοι τους διακοπές διαρκείας. Και μάλιστα μόνιμες. Επιτέλους απαλλάξτε μας από τη βδελυρή σας παρουσιά κύριοι της Βουλής! Πόσα είναι αρκετά για να κάνετε πίσω;
Ο Καραγκιόζης θεωρείται Εθνικός Ήρωας και ο Καραγκιοζοπαίκτης είναι Δάσκαλος του Γένους. Προσφωνώντας όμως κάποιον ως "καραγκιόζη" ή "καραγκιοζοπαίκτη" δεν αποδίδουμε σ' αυτόν ηρωικά χαρακτηριστικά αλλά αρνητικά. "Άντε ρε καραγκιόζη" λέμε. Όμως ο Καραγκιόζης είναι ένας ενώ οι καραγκιόζιδες πολλοί. Οι καραγκιόζιδες κινούνται στη σκιά ή στο παρασκήνιο (στον μπερντέ). Ίσως είναι το μοναδικό κοινό χαρακτηριστικό τους με τον μεγάλο λαϊκό ήρωα. Ο Καραγκιόζης είναι καταρχήν ανεξάρτητος τύπος, καταφερτζής και ετοιμόλογος. Δεν έχει καλές σχέσεις με την εξουσία. Εξαπατά ως και τους φίλους του για να βγάλει λίγα γρόσια. Σας θυμίζει κάτι;
82 οι πιθανοί στόχοι της νέας τρομοκρατίας όπως αποκαλύπτει το σημερινό "Βήμα", διαβάζοντας "άκρως απόρρητη" (σ.σ. τελικά αποκαλύφθηκε γεγονός που πλήττει την εχεμύθεια των θεσμών της δημόσιας τάξης) έκθεση που συνέταξε στις 28 Φεβρουαρίου η Ελληνική Αστυνομία.
Η λίστα περιλαμβάνει πολιτικούς, κανάλια, δημοσιογράφους, επιχειρηματίες και δημόσιους φορείς. Το πρώτο πράγμα που διαπιστώνει κάποιος με την πρώτη ανάγνωση της λίστας, είναι ότι απουσιάζουν από αυτή τα ονόματα των αρχηγών των κομμάτων της Βουλής, των υπουργών της κυβέρνησης, των τραπεζών και των εμπλεκώμενων στα πρόσφατα σκάνδαλα. Φυσικά δεν γίνεται λόγος για τον Έλληνα Πολίτη, ο οποίος παραμένει απροστάτευτος και έρμαιο στις ορέξεις κάθε λογής κακοποιού - είτε πολιτικού ή ποινικού.
Στα μέτρα προστασίας περιλαμβάνεται το αμίμητο «Καθημερινάκατά τις ώρες αναχώρησηςτων προσώπων που αναφέρονταιστις συνημμένες καταστάσεις να διατίθεται επανδρωμένο έγχρωμο(σ.σ. υπάρχουν και ασπρόμαυρα;) περιπολικό, με χρήση φάρου, που θα σταθμεύει σε εμφανήθέση έμπροσθεν των οικιών των, το δε πλήρωμά του θα διενεργεί προληπτικούςελέγχους διασφαλίζοντας την ακώλυτη και ασφαλή αναχώρησήτους», οπότε οι επίδοξοι τρομοκράτες θα... τρομοκρατούνται και θα τρέπονται εις άτακτον φυγή στη θέα του... περιπολικού. Εξού και το "άκρως απόρρητο" της έκθεσης, αφού μιλάμε για ένα σχέδιο εκπληκτικό σε σύλληψη και πολυσύνθετο σε εκτέλεση που δεν πρέπει να αποκαλυφθεί στον "εχθρό της εννόμου τάξεως".
Λίγο σοβαροί να είμαστε... η Ελληνική κοινωνία απειλείται από την τρομοκρατία της καθημερινότητας στην οποία την υποβάλλουν μεταξύ άλλων και αρκετοί εκ της λίστας. Αλλά είπαμε, ο ρόλος της Αστυνομίας στην Ελλάδα είναι να χτυπάει τους διαδηλωτές, να αγνοεί τους εγκληματίες και να προστατεύει τους "εκλεκτούς". Για τον Έλληνα Πολίτη λόγος ουδείς...
Το μεγαλύτερο σε ακροαματικότητα Ευρωπαϊκό τηλεοπτικό κανάλι, το EuroNews, που μεταδίδει το πρόγραμμά του σε οκτώ γλώσσες (Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ιταλικά, Ισπανικά, Πορτογαλικά, Ρωσικά και Αραβικά) από τον Ιανουάριο του 2010 θα μεταδίδεται και στα Τουρκικά. Η συμφωνία του EuroNews με το Τουρκικό κανάλι TRT προβλέπει ότι το EuroNews θα προβάλεται μέσω του TRT στην Τουρκία και παράλληλα η τουρκική έκδοση του EuroNews θα προβάλεται στον υπόλοιπο κόσμο μέσω δορυφόρου. Κατόπιν αυτής της συμφωνίας, το TRT γίνεται μέτοχος του Euronews. Στην Ελλάδα ακόμα το σκεφτόμαστε. Δεν είναι το κόστος (5 εκατομμύρια ευρώ ετησίως) απαγορευτικό, αφού είναι πολιτική απόφαση να μην υπάρχει EuroNews στα Ελληνικά. Εξάλλου οι Τούρκοι έχουν τεράστιο όφελος από το να προβάλει και να προωθεί ένα ευρωπαϊκό κανάλι την Τουρκική γλώσσα. Εμάς τους Έλληνες κατά πως φαίνεται δεν μας απασχολεί το ζήτημα κι ας είμαστε εκ των ιδρυτών του EuroNews. Οι πιο μάγκες Τούρκοι ήδη έχουν CNN Turk και με το EuroNews στέλνουν μήνυμα εξευρωπαϊσμού και εκδημοκρατισμού. Για την Τουρκική έκδοση του EuroNews θα δουλεύουν στα κεντρικά του καναλιού στη Λυών 50 Τούρκοι δημοσιογράφοι, μέσα στην καρδιά της Ευρώπης, όπου εν τη απουσία ελληνικής φωνής, θα μπορούν να προωθούν τις πολιτικές, την κουλτούρα και τις ιδέες τους. Εμείς ας βολευτούμε με τα εσωτερικής κατανάλωσης και αδιάφορης ψευτοκουλτούρας πολιτικά κατευθυνόμενα καναλάκια. Εύγε.
Παραθέτω αποσπάσματα από τον λόγο που εκφώνησε ο Μπάρακ Ομπάμα κατά το Συνέδριο Αμερικανο-Ισραηλίτικων σχέσεων (AIPAC) στις 4 Ιουνίου 2008. Δεν χρειάζεται να σχολιαστούν τα παρακάτω -επιβεβαιώνονται από όσα συμβαίνουν αυτή τη στιγμή στη Γάζα. Σήμερα ορκίζεται ο επόμενος Πρόεδρος των ΗΠΑ. Δυστυχώς, δεν φαίνεται να διαφέρει από τον προηγούμενο παρά τις προσδοκίες...
"[...] the bond between the United States and Israel is unbreakable today, unbreakable tomorrow--unbreakable forever."
"We know that the establishment of Israel was just and necessary, rooted in centuries of struggle and decades of patient work, but 60 years later we know that we cannot relent, we cannot yield, and as President I will never compromise when it comes to Israel’s security."
"Israel’s quest for peace with its neighbors has stalled despite the heavy burdens born by the Israeli people and America is more isolated in the region reducing our strength and jeopardizing Israel’s safety."
"Our alliance is based on shared interests and shared values. Those who threaten Israel threaten us; Israel has always faced these threats on the frontlines and I will bring to the White House an unshakable commitment to Israel’s security. That starts with insuring Israel’s qualitative military advantage. I will insure that Israel can defend itself from any threat from Gaza to Tehran. Defense cooperation, defense cooperation between the United States and Israel is a model of success and it must be deepened. As President I will implement a memorandum of understanding that provides $30 billion in assistance to Israel over the next decade, investments to Israel’s security that will not be tied to any other nation. First we must approve the foreign aid request for 2009 and I understand that Speaker Pelosi and Senator Reid are ready to move on that. Going forward we can enhance our cooperation on missile defense; we should export military equipment to our ally Israel under the same guidelines as NATO and I will always stand up for Israel’s right to defend itself in the United Nations and around the world."
"We must isolate Hamas unless and until they renounce terrorism, recognize Israel’s right to exist and abide by past agreements. There is no room at the negotiating table for terrorist organizations. That is why I opposed holding Elections in 2006 with Hamas on the ballot."
"The Palestinian people must understand that progress will not come through the false profits of extremism or the corrupt use of foreign aid."
"Egypt must cut-off the smuggling of weapons in the Gaza."
"Israel’s security is sacrosanct. It is non-negotiable; the Palestinians need a State--the Palestinians need a State that is contiguous and cohesive and that allows them to prosper, but any agreement with the Palestinian people must preserve Israel’s identity as a Jewish State with secure, recognized, defensible borders. And Jerusalem will remain the capital of Israel and it must remain undivided."
"Syria continues its support for terror and meddling in Lebanon and Syria has taken dangerous steps in pursuit of weapons of mass destruction which is why Israeli action was entirely justified to end that threat."
"[...] as President I will do whatever I can to help Israel succeed in these negotiations and success will require the full enforcement of Security Council Resolution 1701 in Lebanon and a stop to Syria’s support for terror. It is time for this reckless behavior to come to an end."
"The Iranian regime supports violent extremists and challenges us across the region. It pursues a nuclear capability that could spark a dangerous arms race and raise the prospect of a transfer of nuclear know-how to terrorists. Its President denies the Holocaust and threatens to wipe Israel off the map."
"The danger from Iran is grave; it is real; and my goal will be to eliminate this threat. "
"And if we want real leverage over Iran we must free ourselves from the tyranny of oil."
"The price--the price of a barrel of oil is one of the most dangerous weapons in the world. Petro dollars paid for weapons that killed American troops and Israeli citizens and the Bush Administration’s policies have driven up the price of oil while its energy policy has made us more dependent on foreign oil and gas."
"It is time for the United States to take real steps to end our addiction to oil and we can join Israel building on last year’s US Israeli Energy Cooperation Act to deepen our partnership in developing alternative sources of energy."
"Do not be confused. Sometimes there are no alternatives to confrontation but that only makes diplomacy more important."
"Αν συνδεθούν πεζότητα και πάθος, θα εξυψωθούν και τα δύο και ο ανθρώπινος έρωτας θα μεσουρανήσει.Πάψε να ζείς κομματιαστός.Κάνε αυτή τη σύνδεση και ο μοναχός ή το κτήνος, στερημένα από τη μοναξιά που θεωρούν ζωή, θα πεθάνουν"
Τα περιεχόμενα αυτού του ιστολογίου δεν έχουν καμία σχέση με πραγματικά πρόσωπα και καταστάσεις, είναι αποκυήματα συγγραφικής φαντασίας. Πρόκειται δε για περιεχόμενα προσωπικού ημερολογίου, του οποίου απαγορεύεται ρητά η ανάγνωση ή η αναδημοσίευση. Όποιος θιγόμενος επιθυμεί να αναζητήσει ευθύνες, παρακαλώ να αποταθεί σε ψυχολόγο.
