Πάλι αρνί;

Για να πω την αλήθεια μου, ποτέ δεν μου άρεσε το αρνί στη σούβλα. Προτιμώ να το βλέπω στα βοσκοτόπια να χοροπηδάει και να παίζει κουτουλιές με τα άλλα αρνιά.
Γι' αυτό το λόγο και επειδή έχω σκυλοβαρεθεί να τρώω αρνί το Πάσχα, προτείνω φέτος να κάνουμε μια έκπληξη στα αρνία: να τα αφήσουμε να ζήσουν λίγο ακόμα και να προτιμήσουμε για το γιορτινό τραπέζι κάτι άλλο... τα γουρούνια φερειπείν ή τα κουνέλια. Ακόμα και τα κοτόπουλα δεν θα με χάλαγε καθόλου.
Βρε παιδί μου νιώθω την ανάγκη να κάνω μια προσωπική επανάσταση, οκ, δεν θέλω να σας πάρω στο λαιμό μου... φάτε ό,τι θέλετε. Πάρτε και συμβουλές από το βιντεάκι για να δείτε πως σουβλίζουνε το αρνί. Προσωπικά, ο ανασκολπισμός σαν θέαμα μου κάνει ζημιά στα ενδόψυχα. Ποτέ δεν θα μπορούσα να το κάνω, ούτε και γουστάρω να το βλέπω καθώς γίνεται. Σαν μεσαιωνικό βασανιστήριο είναι. Ρωτήστε και κάνα αρνί...
Λοιπόν, για να συνοψίσω προτείνω το εξής μενού:
Μαριναρισμένος σολομός με σέλινο και ντρέσινγκ από άνηθο
Μαγειρίτσα Παραδοσιακή σούπα
Κουνέλι ψητό στο φούρνο με Ιταλικά μυρωδικά, σφολιάτες με γλυκό αρακά και σος από θυμάρι
Σύνθεση από τρία είδη σοκολάτας
Καφές ή τσάι Πασχαλινά μπισκότα
ή το εξής:
Ζαμπόν 'San Daniele' με ανανά, πεπόνι και ακτινίδιο
Μεσογειακό ριζότο με μελιτζάνα, κολοκύθι, ντομάτα και κρεμμύδι
Φιλέτο σολομού σε σος από λευκό κρασί, ταλιατέλες λαχανικών, μήλο 'Calvados'
Ρικότα 'Cassatina' με σοκολάτα
Καφές ή τσάι Μινιαρντίς

Κάτω τα χέρια απ' τα αρνιά!
Λεφτεριά στη στάνη!
Αφήστε τις σούβλες και πιάστε τα κουτάλια!
Ντόλι ζεις, εσύ μας οδηγείς!

Επίσης να υπενθυμίσω ότι το παϊδάκι δεν είναι φρούτο.

Η Ηθική της Αγέλης και του Κοπαδιού

Σπάσε ένα κεφάλι κι εσύ -μπορείς!

Όταν η καθημερινότητα γίνεται αβάσταχτη, οι αιτίες είναι παντού στα μάτια του απελπισμένου. Οπλίζεται με μίσος και χτυπά ανελέητα ό,τι βρεθεί μπροστά του. Στο δρόμο αυτό βρίσκει πολλούς φίλους και ακόμα περισσότερους εχθρούς. Ομαδοποιείται. Όλοι μαζί, συνοδοιπόροι στη βία, ξαναβαφτίζονται στο αίμα. Ξεσπάνε. Ταπεινώνουν και ταπεινώνονται. Τοποθετούν απέναντί τους τον αντίπαλο για να νομιμοποιήσουν την βία τους. Προσωποποιούν τον εχθρό τους. Δίνουν αιτία σε ό,τι κάνουν. Οι αφορμές δεν έχουν καμία σημασία. Μια οπαδική κόντρα στο γήπεδο. Ένας έλεγχος εισητηρίου στο μετρό. Μια διαδήλωση συνταξιούχων. Μια κόντρα αριστερών και δεξιών. Οι αναρχικοί και οι φασίστες. Ένα βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ' δημοτικού. Διαλέξτε και πάρτε...

Ο Λύκος που παραμονεύει μέσα μας διαρκώς οσμίζεται το αίμα στον αέρα ψάχνοντας το ιδανικό θύμα, φορώντας την Προβιά του δεν ξεχωρίζει από το Κοπάδι παρά μόνο όταν βρεθεί με τους άλλους Λύκους στην Αγέλη.

Ας τα τσιμπήσουμε για να το πιστέψουν

Σήμερα 29 Μαρτίου ξεκινά ο Ραδιομαραθώνιος της UNICEF.

Η Unicef ανέλαβε την πρωτοβουλία του ραδιομαραθώνιου προκειμένου να ενισχύσει τα προγράμματά της μέσω της ευαισθητοποίησης της κοινωνίας απέναντι στο ζήτημα του εμβολιασμού των παιδιών.

Τα προγράμματα εκτεταμένων εμβολιασμών της Unicef σώζουν περισσότερες από δύο εκατομμύρια ζωές ετησίως. Παρά τη σημαντική αύξηση προστασίας των παιδιών από τα βασικά εμβόλια, περίπου 27 εκατομμύρια βρέφη και 40.000 έγκυες γυναίκες δεν προστατεύονται. Περίπου 2,5 εκατ. παιδιά κάτω των πέντε ετών πεθαίνουν από ασθένειες που μπορούν να προληφθούν. Σε όλο τον κόσμο, πάνω από 27 εκατ. παιδιά κάτω του ενός έτους δεν λαμβάνουν τους τακτικούς εμβολιασμούς κατά της ιλαράς και κατά της διφθερίτιδας, του κοκίτη και του τετάνου. Ο μεγαλύτερος αριθμός μη εμβολιασμένων παιδιών βρίσκεται σε επτά χώρες: Ινδία, Νιγηρία, Κίνα, Πακιστάν, Αιθιοπία, Ινδονησία, Κονγκό.

Οι ΗΠΑ στο μικροσκόπιο του South Park

Το καρτούν - κοινωνικοπολιτικό φαινόμενο που από το 1997 μέχρι σήμερα σατιρίζει τα των ΗΠΑ τεκτενόμενα.
20 χρόνια μετά την πρώτη εμφάνιση του Cartman, του Kenny, του Stan και του Kyle, η μικρή pastel κοινωνία του South Park συνεχίζει ακάθεκτη να "κράζει" χωρίς φραγμούς πρόσωπα και καταστάσεις. Από τον πόλεμο του Κόλπου, το Ρατσισμό και την Λογοκρισία, μέχρι τον Τομ Κρουζ, τον Κρίστοφερ Ρηβς και την Πάρις Χίλτον!
Ελπίζω κάποια μέρα να έρθει η σειρά και στην Ελλάδα, έστω υπό τη μορφή dvd.
Όσοι δεν το έχετε δει, σπεύσατε!

Joel-Peter Witkin o αντικομφορμιστής

Ο σπουδαίος αυτός φωτογράφος που ανταλλάσσει γροθιές με τα στερεότυπα...
Γνωρίστε τον.

Εργαστήριο Διαφήμισης

2-Ήμερο σεμινάριο / Workshop
Εργαστήριο Διαφήμισης
Πέμπτη 10 και Παρασκευή 11 Μαΐου 2007


Όλα όσα πρέπει να γνωρίζει ένας Διαφημιστής ή ένας Marketer
για τις αρχές που διέπουν τη δημιουργία καλής και αποτελεσματικής Διαφήμισης.

Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να βρουν σχετικές πληροφορίες στο παρακάτω link:
http://www.instofcom.gr/ergasthrioinfoMay07.pdf

Ανωνυμία και blogging: Βήμα στην Ηλιθιότητα

Το blogging γενικά αντιμετωπίζεται με μια οπαδική συμπεριφορά από πολλούς, καθότι διατελλεί σε καθεστός ανωνυμίας.
Ο καθένας γράφει ό,τι του καπνίσει, επειδή θεωρεί ότι δεν θα έχει επιπτώσεις.
Οι επιπτώσεις όμως υπάρχουν και είναι υποδόριες. Εκδηλώνονται με την απάθεια που αντιμετωπίζουν την καθημερινότητα γύρω τους, με την επανάληψη του εαυτού τους, με τη μιζέρια που τους διακατέχει. Η μοναδική δυνατότητα που τους δίνεται για να εξωτερικεύσουν τα συναισθήματά τους είναι μέσω μαζικών εκδηλώσεων. Χαμένοι μέσα σε μια άμορφη ομοιογενής μάζα παίρνουν δύναμη και παθιάζονται από αυτή τη δύναμη. Νιώθουν ότι έχουν τον έλεγχο των πραγμάτων, μα στην ουσία απλώς παρακολουθούν ή, στη χειρότερη περίπτωση, ακολουθούν.
Εν κατακλείδι, δεν έχουν στοιχειώδη έλεγχο ούτε καν πάνω στον εαυτό τους. Παρασύρονται και στο τέλος χάνονται από βαρεμάρα.

Όργανο Ελληνοτουρκικής Ανάπτυξης και Φιλίας

Στο blog του κυρίου Νίκου Δήμου έχει ανοίξει μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση περί ελληνοτουρκικών σχέσεων. Παραθέτω ένα από τα posts μου για συζήτηση.

Ακόμα ψάχνουμε ποιός φταίει αντί να κάτσουμε να σκεφτούμε λύσεις... δυστυχώς αυτή η τακτική μας έχει οδηγήσει στο διπλωματικό αδιέξοδο.

Προτείνω την θεσμοθέτηση ελληνοτουρκικού οργάνου, το οποίο θα έχει ως αντικείμενο την προώθηση & ανάπτυξη έργων κοινής οφελείας για τους 2 λαούς.
-συνεκμετάλλευση πετρελαϊκών πόρων
-πρόγραμμα εναλλακτικής ενέργειας
-κατασκευή σύγχρονου αυτοκινητόδρομου Θεσσαλονίκη-Κωνσταντινούπολη
-καταγραφή και συνεκμετάλλευση κοινής πολιτιστικής κληρονομιάς
-δημιουργία κοινού πανεπιστημίου με αντικείμενο τις ευρωπαϊκές σπουδές
-ουσιαστική θαλάσσια ζεύξη ελληνικών νήσων και παραλίων Μικράς Ασίας
και πολλά άλλα.

Το όργανο θα δίνει γνωμοδοτήσεις απευθείας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η εκτέλεση των έργων θα πραγματοποιείται με κοινοτικούς πόρους σε συνεργασία των δυο κυβερνήσεων.

Επίσης, το όργανο να διεξάγει έρευνες αποτελεσματικότητας των έργων και αποδοχής αυτών από τους πολίτες των δυο λαών.
και τα αποτελέσματα των ερευνών να δημοσιεύονται στον ξένο και εγχώριο τύπο.

Σας παρακαλώ, προσθέστε ιδέες, όχι μίσος.

Η Αστοχία του Πολιτικού

Κάποτε ο Διογένης καθώς περπατούσε συνάντησε ένα νεαρό που εξασκούσε τις ικανότητές του στην τοξοβολία. Ο νεαρός τοξοβόλος αδυνατούσε χαρακτηριστικά να πετύχει τον στόχο του και τα βέλη του είχαν σκορπιστεί στην περιοχή πέριξ αυτού. Τότε ο Διογένης, με μια δόση σαρκασμού, πήγε και στάθηκε μπροστά στον στόχο και είπε:
"Ίνα μην πληγώ."

Όταν η ανικανότητα επιμένει να υπερτερεί παρά την επίπονη άσκηση, όταν η αλαζονεία είναι υπέρμετρη των πράξεων, τότε η προσπάθεια καταντά άχρηστη και επιπλέον επιβλάβης για τον περιβάλλοντα χώρο.

Έχοντας καλή πίστη στους Έλληνες πολιτικούς για τις προσπάθειές τους να μας βγάλουν από τα αδιέξοδά μας, δεν μπορώ παρά να σταθώ μπροστά στους στόχους τους και να τους χλευάσω επιδεικτικά. Βαράτε ρε, βαράτε να δούμε τι θα καταλάβετε...

Νικόλαος Γύζης: 165 χρόνια

1 Μαρτίου 1842 - 22 Δεκεμβρίου 1900
Ο Νικόλαος Γύζης αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του ακαδημαϊκού ρεαλισμού του ύστερου 19ου αιώνα, του συντηρητικού εικαστικού κινήματος που είναι γνωστό ως «Σχολή του Μονάχου», τόσο σε ελληνικό όσο και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Συμμετείχε και βραβεύτηκε σε πάρα πολλές ελληνικές και ευρωπαϊκές εκθέσεις, από το 1870 έως το 1900. Μάλιστα, μετά τον θάνατό του, το 1901 τιμήθηκε με έκθεση έργων του στην 8η Διεθνή Καλλιτεχνική Έκθεση του Γκλασπαλάστ (Glaspalast).

Σπουδαστής στην Ακαδημία του Μονάχου, ενστερνίσθηκε όλες τις αρχές των γερμανών δασκάλων του φτιάχνοντας έργα σπάνιας επιδεξιότητας μέσα στα όρια του ιστορικού ρεαλισμού και της ηθογραφίας. Με τα έργα του — ειδικά αυτά της νεότητάς του — έλαβε τον χαρακτηρισμό «γερμανικότερος των Γερμανών» και επαινέθηκε με το παραπάνω από τους τεχνοκριτικούς και τον Τύπο της εποχής.

Δύο από τα μεγάλα «γερμανικά» του έργα — οι Ελεύθερες τέχνες και τα πνεύματα της καλλιτεχνικής βιοτεχνίας, που κοσμούσαν την οροφή Μουσείου Διακοσμητικών Τεχνών του Καϊζερσλάουτερν (1878–1880), και Ο θρίαμβος της Βαυαρίας, που κοσμούσε την αίθουσα συνεδριάσεων του Μουσείου Διακοσμητικών Τεχνών της Νυρεμβέργης (1895–1899) — καταστράφηκαν κατά τον Β΄ Παγκ. Πόλεμο.

Μερικά από τα έργα του, όπως Τα αρραβωνιάσματα (1875) και Το κρυφό σχολειό (1885, συλλογή Εμφιετζόγλου), βασίζονται σε προφορικούς θρύλους της εποχής της Τουρκοκρατίας, των οποίων η αντιστοιχία στην ιστορική πραγματικότητα αμφισβητείται σήμερα, χωρίς βέβαια αυτό να μειώνει την καλλιτεχνική αξία των παραπάνω έργων.

Άτομο βαθιά θρησκευόμενο, στράφηκε αργότερα προς τις αλληγορικές και τις μεταφυσικές παραστάσεις. Τα λεγόμενα «θρησκευτικά» του έργα, με πλέον χαρακτηριστικό τον πίνακα Ιδού ο Νυμφίος έρχεται (1895–1900, Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδας - Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου), αντιπροσωπεύουν τα οράματα του ώριμου πλέον καλλιτέχνη και δηλώνουν απερίφραστα τις υπαρξιακές του αγωνίες. Κυρίαρχο θέμα των ώριμων έργων του ήταν ο αγώνα του εναντίον του Κακού και η τελική νίκη του Καλού. Η σημαντικότερη μορφή σ' αυτά τα έργα του είναι η γυναίκα, που άλλοτε εμφανίζεται ως Τέχνη, άλλοτε ως Μουσική, άλλοτε ως Άνοιξη, άλλοτε ως Δόξα, κ.λπ.

Νεότεροι μελετητές του έργου του διακρίνουν ότι στα λιγότερο γνωστά ύστερα έργα του, και κυρίως στα σχέδιά του με κάρβουνο και κιμωλία, ο Γύζης δίνει μια εξπρεσιονιστική τάση απελευθέρωσης από τον ακαδημαϊκό ρεαλισμό.

Λέγεται ότι τα τελευταία του λόγια ήταν: «Λοιπόν ας ελπίζωμεν και ας ζητούμεν να είμεθα εύθυμοι!» Η σορός του ενταφιάστηκε στο Βόρειο Νεκροταφείο του Μονάχου.

Ήττα της Εθνικής, Διασυρμός του Έλληνα

Τα σκυμμένα κεφάλια δεν προέρχονται τόσο από την ήττα αλλά από την αντιμετώπιση που τους επιφύλασσε μια μερίδα φιλάθλων (;) που βρέθηκε στο γήπεδο.
Ο Έλληνας που δεν γονατίζει μπροστά στον αντίπαλο, υπέκυψε στα ανέλπιστα γουχαΐσματα της κερκίδας.
Ήταν μονάχα ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι το οποίο μερικοί θέλησαν να αναγάγουν σε μείζον πολιτικό ζήτημα.
Οι ίδιοι, που πριν από 2,5 χρόνια έτρεχαν να φωτογραφηθούν δίπλα στους ήρωες του Euro, βρήκαν βήμα στις κάμερες που υπήρχαν έξω από τα επίσημα του Καραϊσκάκη και την επομένη του αγώνα στα τηλεοπτικά "παράθυρα" των καναλιών, για να βγάλουν τα απωθημένα τους και να στάξουν χολή.
Η δήλωση του υφυπουργού απασχόλησης Γεράσιμου Γιακουμάτου ("δεν καταλαβαίνω γιατί πληρώνουμε ακόμη τον Ρεχάγκελ. Για να βάζει τα ΚΑΠΗ και να μας διασύρουν διεθνώς...") είναι χαρακτηριστική: στις χαρές μαζί, στις λύπες χώρια.

Ο Ελληνικός Αθλητισμός όμως δεν έχει ανάγκη κανέναν Ελληνάρα. Ευτυχώς έχει αναπτύξει ισχυρά αντισώματα και αυτούς που σήμερα τον ξεφτυλίζουν, αύριο θα τους εκθέσει με τις επιτυχίες του.

Φτάνει πια!

Σήμερα, 23 Μαρτίου 2007, ο Τοιχωρύχος συμμετέχει σε μία διαδικτυακή διαμαρτυρία και αναδημοσιεύει το κείμενό της:


Εμείς οι Έλληνες πολίτες ζούμε, σε καθημερινή πλέον βάση, μια απαξίωση σε βάρος μας. Σε κανέναν άλλο τομέα της Διοίκησης της χώρας μας η απαξίωση αυτή δεν είναι πιο έντονη απ' ότι στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης.

Διαμαρτυρόμαστε για την απαξίωση σε βάρος μας, που παίρνει τη μορφή τυφλής βίας εναντίον συμπολιτών μας.

Διαμαρτυρόμαστε για την απαξίωση σε βάρος μας, όταν αυτή εκδηλώνεται με την συγκάλυψη της έκνομης δράσης λίγων αστυνομικών.

Διαμαρτυρόμαστε για την απαξίωση σε βάρος μας, που αποτελεί η ανείπωτη ταλαιπωρία για την έκδοση διαβατηρίου και ταυτότητας.

Φτάνει πιά! Ζητούμε τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων για να σταματήσει η απαξίωση σε βάρος των Ελλήνων πολιτών. Ζητούμε:

- Τον απόλυτο σεβασμό προς την προσωπικότητα και την αξιοπρέπεια των πολιτών.
- Την αποκατάσταση, με έργα και πράξεις, της αξιοπιστίας της Ελληνικής Αστυνομίας στην οποία έχει ανατεθεί η τήρηση της έννομης τάξης.
- Τον άμεσο εξορθολογισμό διαδικασιών για την έκδοση διαβατηρίων και ταυτοτήτων.

Ζητούμε αυτά που θα έπρεπε να είναι αυτονόητα σε μια δημοκρατική κοινωνία στον 21ο αιώνα.

Πάρτε μέρος στην πρωτοβουλία μας.

Λίγο πριν σβήσει ο Λόρδος

TO THE EARL OF CLARE Missolonghi, March 31, 1824

My Dearest Clare, - This will be presented to you by a live Greek deputy, for whom I desiderate and solicit your countenance and goodwill. I hope that you do not forget that I always regard you as my dearest friend and love you as when we were Harrow boys together; and if I do not repeat this as often as I ought, it is that I may not tire you with what you so well know.

I refer you to Signor Zaimie, the Greek deputy, for all news, public and private. He will do better than an epistle in this respect. I was sorry to hear that Dick had exported a married woman from Ireland, not only on account of morals but monies. I trust that the jury will be considerate. I thought that Richard looked sentimental when I saw him at Genoa, but little expected what he was to land in. Pray who is the lady? The papers merely inform us by dint of asterisks that she is somebody's wife and has children, and that Dick (as usual) was the intimate friend of the confiding husband. It is to be hoped that the jury will be bachelors.

Pray take care of yourself Clare, my dear, for in some of your letters I had a glimpse of a similar intrigue of yours. Have a care of an eclat. Your Irish juries lay it on heavy; and then besides you would be fixed for life with a second-hand epouse, whereas I wish to see you lead a virgin heiress from Saville Row to Mount Shannon.

Let me hear from you at your best leisure, and believe me ever and most truly, my dearest Clare,

Yours,
NOEL BYRON

P.S. - The Turkish fleet are just bearing down to blockade this port; so how our deputy is to get by is a doubt, but the island boats frequently evade them.

The sight is pretty, but much finer for a limner than a lodger. It is the Squadron from the Gulf of Corinth (Hooke-Gulf of Lepanto); they (the Greeks, I mean) are all busy enough, as you may suppose, as the campaign is expected to commence next month. But as aforesaid I refer you for news to the bearer.

(σσ. Ο Λόρδος Βύρωνας έφυγε στις 19 Απριλίου του ίδιου έτους, δέκα μέρες αφού είχε αρρωστήσει με πυρετό και 19 ημέρες αφού συνέταξε την παραπάνω επιστολή. Δυο χρόνια αργότερα, στις 10 Απριλίου, έπεσε ηρωικά το Μεσολόγγι...)

Η πρώτη μάχη - Καρύταινα, 27/3/1821

Με το ξεκίνημα του αγώνα ο Κολοκοτρώνης επήρε βοήθεια οκτακόσιους (800) Μανιάτες από τον Παναγιώτη Τρουπάκη Μούρτζινο, πατρικό του φίλο στην Καρδαμύλη όπου έμενε στον πύργο του αρκετό καιρό από τις αρχές του 1821 προετοιμάζοντας την Επανάσταση. Ο Μούρτζινος τούδωσε και τριακόσιους (Ανδρουβιστινούς Μανιάτες) με αρχηγό τον ανεψιό του Παναγιώτη Τρουπάκη - Μπουκουβαλέα, δυνατό πολεμιστή, όλους τους παλικάρια, που είχε γυμνάσει ο ίδιος ο Κολοκοτρώνης όταν έμενε στην Καρδαμύλη.

Συγκρίνοντας τις δύο μεγάλες οικογένειες έλεγε: «Ο Μαυρομιχάλης είχε τ' όνομα Μπέης, αλλά ο Μούρτζινος είχε την δύναμιν» (Τερτσέτη Απομνημονεύματα σελ.98). Αν δεν υπήρχε Κολοκοτρώνης και Μούρτζινος η Επανάσταση δεν θα ξεκίναγε τότε από την Καλαμάτα (Δίπτυχο της Εθνεγερσίας Β. Πατριαρχέα σελ. 31).

Μετά την απελευθέρωση της Καλαμάτας, αυτούς τους τριακόσιους (300) επήρε ο Αρχηγός του Μεγάλου Αγώνα με επικεφαλής τον Παναγιώτη Τρουπάκη Μπουκουβαλέα και διεξήγαγε την πρώτη νικηφόρο μάχη της Επανάστασης του ‘21, την μάχη της Καρύταινας.

Ήσαν τριακόσιοι όσοι και του Λεωνίδα και συγκρούσθηκαν με χίλιους οκτακόσιους (1.800) Τούρκους στο στενό του Αγ. Αθανασίου της Καρύταινας. Οι Τούρκοι βλέπουν τα στενά πιασμένα. Είναι όλοι τους καλά αρματωμένοι. Υπερασπίζουν τη ζωή τους, πολεμούν λυσσασμένα. Είναι το πρώτο ντουφέκι του εικοσιένα. Οι Μανιάτες μάχονται ηρωικά. Ανασταίνουν εκεί μετά από τόσους αιώνες την παλιά τους δόξα της στρατιωτικής τους αρετής. Πολεμούν ξεταμπούρωτοι. Όρθιοι, θεριά. Ο Κολοκοτρώνης δεν θα ξεχάσει την παλικαριά τους, κι' έλεγε στην αφήγηση του «ότι οι Μανιάτες έκαναν ένα πόλεμο που εμιμήθηκαν τους τριακόσιους του Λεωνίδα». Κτυπούν τους Τούρκους από μπροστά. Από πίσω έχουν φθάσει οι Ανδριτσάνοι με αρχηγό τον Χριστόπουλο. Φθάνουν και οι Πλαπουταίοι. Οι Τούρκοι απεγνωσμένα διπλασιάζουν την ορμή τους. Από το Σώμα του Κολοκοτρώνη πέφτει ηρωικά, νεκρός ο Πέτρος Φασέας γαμπρός του Παναγή Τρουπάκη - Μπουκουβαλέα και πρωτοπαλίκαρό του. (Ο Γέρος του Μωρηά Σ. Μελά σελ. 154).

«Ο Πέτρος Φασέας εφονεύθη κατά την πρώτη σύγκρουση του εκστρατευτικού Σώματος των Μανιατών με τους Τούρκους στην Καρύταινα. Ανεγνωρίσθη Υπαξιωματικός Β’ τάξεως (Αριθ. Μητρώου 4597 "Δίπτυχον της Εθνεγερσίας" Β. Πατριαρχέα σελ. 729). Σκοτώθηκε στην πρώτη μάχη της Επανάστασης. Λαβώθηκαν και δύο άλλοι αρχηγοί Βοϊδής και Δουράκης.

Ο Κολοκοτρώνης βλέποντας την ανέλπιστη βοήθεια, εν τω μεταξύ έχουν φθάσει κι' άλλοι, το ντουφέκι ανάβει δυνατότερο, έχει βραχνιάσει από τις φωνές, χτυπάει τους Τούρκους από μπροστά. Οι Τούρκοι τα χάνουν, βγαίνουν κι' άλλοι από το κάστρο της Καρύταινας για να τους βοηθήσουν. Οι Έλληνες κτυπούν, οι Τούρκοι απελπισμένοι, σκοτώνονται, χτυπημένοι από παντού, πεντακόσιες ψυχές χάθηκαν. Άλογα και άλλα λάφυρα παίρνουν οι Έλληνες. Η νίκη τους χαμογελάει στη χαραυγή του Αγώνα (ο Γέρος του Μωρηά Σ. Μελά σελ. 155).

Ο Παναγής Τρυπάκης - Μπουκουβαλέας αρχηγός του εκστρατευτικού Σώματος των Μανιατών επροβιβάσθη εις Ταγματάρχην. Ο Κολοκοτρώνης εζήτησε την προαγωγή του αναγνωρίσας τις πολλές εκδουλεύσεις του και την μεγάλη συμβολήν του στον Αγώνα. Στο φάκελλό του που βρίσκεται στο Αρχείο Αγωνιστών της Εθνικής Βιβλιοθήκης φέρεται ότι απεστρατεύθη το 1831 ως χιλίαρχος. ("Οι Παλαιολόγοι της Καρδαμύλης" Γ. Μαραβελέα σελ. 133).

Διακύρηξη 23/3/1821

Προειδοποίησις εις τας Ευρωπαϊκάς Αυλάς, εκ μέρους του φιλογενούς αρχιστρατήγου των Σπαρτιατικών στρατευμάτων Πέτρου Μαυρομιχάλη και της Μεσσηνιακής Συγκλήτου.

Ο ανυπόφορος ζυγός της Οθωμανικής τυραννίας εις το διάστημα ενός και απέκεινα αιώνος, κατήντησεν εις μίαν ακμήν, ώστε να μην μείνη άλλο εις τους δυστυχείς Πελοποννησίους Γραικούς, ει μη μόνον πνοή και αυτή δια να ωθή κυρίως τους εγκαρδίους των αναστεναγμούς.

Εις τοιαύτην όντες κατάστασιν στερημένοι από όλα τα δίκαιά μας, με μίαν γνώμην ομοφώνως απεφασίσαμεν να λάβωμεν τα άρματα, και να ορμήσωμεν κατά των τυράννων. Πάσα προς αλλήλους μας φατρία και διχόνοια, ως καρποί της τυραννίας απερρίθφησαν εις τον βυθόν της λήθης, και άπαντες πνέομεν πνοήν ελευθερίας.

Αι χείρες ημών αι δεδεμέναι μέχρι του νυν από τας σιδηράς αλύσσους της βαρβαρικής τυραννίας, ελύθησαν ήδη, και υψώθηκαν μεγαλοψύχως και έλαβον τα όπλα προς μηδενισμόν υης βδελυράς τυραννίας.

Οι πόδες ημών οι περιπατούντες εν νυκτί και ημέρα εις τας εναγκαρεύσεις τας ασπλάγχνους τρέχουν εις απόκτησιν των δικαιωμάτων μας. Η κεφαλή μας η κλίνουσα τον αυχένα υπό τον ζυγόν τον απετίναξε και άλλο δεν φρονεί, ει μη την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΝ.

Η γλώσσα μας η αδυνατούσα εις το να προφέρη λόγον, εκτός των ανωφελών παρακλήσεων, προς εξιλέωσιν των βαρβάρων τυράννων, τώρα μεγαλοφώνως φωνάζει και κάμνει να αντηχή ο αήρ το γλυκύτατον όνομα της Ελευθερίας.

Εν ενί λόγω απεφασίσαμεν, ή να ελευθερωθώμεν, ή να αποθάνωμεν. Τούτου ένεκεν προσκαλούμεν επιπόνως την συνδρομήν και βοήθειαν όλων των εξευγενισμένων Ευρωπαίων γενών, ώστε να δυνηθώμεν να φθάσωμεν ταχύτερον εις τον Ιερόν και δίκαιον σκοπόν μας και να λάβωμεν τα δίκαιά μας.

Να αναστήσωμεν το τεταλαιπωρημένον Ελληνικόν γένος μας. Δικαίω τω λόγω η μήτηρ μας Ελλάς, εκ της οποίας και υμείς εφωτίσθητε, απαιτεί ως εν τάχει την φιλάνθρωπον συνδρομήν σας, και ευέλπιδες, ότι θέλει αξιωθώμεν, και ημείς θέλομεν σας ομολογή άκραν υποχρέωσιν, και εν καιρώ θέλομεν δείξη πραγματικώς την υπέρ της συνδρομής σας ευγνωμοσύνην μας.

1821: Μαρτίου 23 : Εν Καλαμάτα.
Εκ του Σπαρτιατικού Στρατοπέδου.
Πέτρος Μαυρομηχάλης, αρχιστράτηγος του Σπαρτιατικού και Μεσσηνιακού στρατού.

Αντίγραφον από της εν Λονδίνω επιστολής.

Η Αρχή της Επανάστασης

Για τις τελευταίες προετοιμασίες της κήρυξης της Επανάστασης του '21 ο Γενναίος Κολοκοτρώνης, γιός του Θεόδωρου, γράφει: "Αναπτυσσομένης της ιδέας περί της Επαναστάσεως, ο σπινθήρ της Ελευθερίας ήναπτε τον ενθουσιασμό των Ελλήνων, οίτινες διενοούντο περί της ενάρξεως του πολέμου. Όθεν την 17ην Μαρτίου (1821) οι πρόκριτοι της Μάνης συνεννοήθησαν να λάβωσι τα όπλα κατά των Τουρκών." Πράγματι την 17ην Μαρτίου του 1821 συγκεντρώθηκαν στην Αρεόπολη (Τσίμοβα) οι πρόκριτοι της Μάνης και όλοι οι ένοπλοι Μανιάτες με αρχηγό τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη (είχε εκλεγεί αρχηγός από τη Συνέλευση των Κιτριών) και ορκίστηκαν κάτω από το λάβαρο του Αγώνα, που το στήσανε προ του ιερού ναού των Ταξιαρχών "Νίκη ή Θάνατος", κηρύσσοντας την έναρξη της Επαναστάσεως. Στη συνέχεια ξεκίνησαν για την Καλαμάτα ειδοποιώντας και τα λοιπά επαναστατικά στρατεύματα της Μάνης, όσα ευρίσκοντο εκτός της Αρεόπολης, να συγκεντρωθούν σε ορισμένα σημεία για να βαδίσουν όλοι μαζί προς κατάληψη και απελευθέρωση της Καλαμάτας. Ο Ι. Θ. Κολοκοτρώνης στα Ελληνικά Υπομνήματα γράφει: "...κατά δε την 23ην Μαρτίου οι Μαυρομιχαλαίοι, Μούρτζινοι και λοιποί πανστρατιά εισήλθαν εις Καλαμάς, ότε αμαχητεί παρεδόθη ο Βοεβόδας μεθ' όλων των εκεί ευρεθέντων Τούρκων υπέρ των 150..."

Από το Φώτιο Χρυσανθόπουλο ή Φωτάκο μαθαίνουμε πολλά ονόματα αγωνιστών που εισέβαλαν τότε στην Καλαμάτα: "Πρώτοι λοιπόν εισήλθον κατά την 22αν Μαρτίου 1821 εις τας Καλάμας, οι Σταυριανός Καπετανάκης, Ιωάννης Ν.Καπετανάκης, Μιχαήλ Ν.Καπετανάκης, Ηλίας Π.Μαυρομιχάλης. Ταυτοχρόνως ήλθον ο Γαλάνης Κουμουνδουράκης, την δέ πρωίαν της 23ης Μαρτίου ήλθον ο Κατσής Μαυρομιχάλης, ο Ηλίας Κατσάκος-Μαυρομιχάλης, τη ιδία δε ημέρα ήλθον ο Γεώργιος Καπετανάκης, ο Ιωάννης Καπετανάκης, ο Παναγιώτης και Διονύσιος Μούρτζινοι, ο Παναγιώτης Μπουκουβαλέας, ο Γεώργιος Ντουράκης, ο Παναγιώτης Ντουράκης, ο Παναγιώτης Βενετσανάκος και άλλοι πολλοί. Αυτοί ήσαν με τον Θ.Κολοκοτρώνην. Ακολούθως ήλθον ο Πανάγος Κυβέλος, Νικόλαος Χριστέας, Ηλίας Χρυσοσπάθης, Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, Κυριακούλης Κουτράκος, Χριστόδουλος Καπετανάκης, Κωνσταντίνος Πιεράκος, Δημήτριος Πουλικάκος, Θεόδωρος Μεσικλής, Ιωάννης Γρηγοράκης, ο Σκλαβούνος από τον Πύργο της Μάνης και ο Πιέρος Βοϊδής.

Ο Πέτρος Μαυρομιχάλης ίδρυσε αμέσως με τους προεστούς τη λεγόμενη Μεσσηνιακή Γερουσία και στις 28 Μαρτίου εξέδωσε διακήρυξη προς τις Ευρωπαϊκές Αυλές, την οποία υπέγραψε ο ίδιος σαν αρχιστράτηγος και τα άλλα μέλη της Γερουσίας ήτοι τους: Ιωάννη και Γεώργιο Καπετανάκη, Νικ. Χρηστέα, Π. Κυβέλο, Ιωαννη Κατσή - Μαυρομιχάλη, Κ. Κουτράκο, Π. Μούρτζινο, Π. Πατριαρχέα, Π. Πικουλάκη και Π. Λογοθέτη. Μετά την κατάληψη της Καλαμάτας οι επαναστατημένοι οπλαρχηγοί χωρίστηκαν σε τρεις φάλλαγγες.

Να πως περιγράφει στα απομνημονεύματα του ο Θ.Κολοκοτρώνης τα γεγονότα που ακολούθησαν: "Εις τας 23 Μαρτίου επιάσαμεν τους Τούρκους εις την Καλαμάτα, τον Αρναούτογλου σημαντικόν Τούρκον της Τριπολιτσάς. Είμεθα 2.000 Μανιάτες, ο Πετρόμπεης, ο Μούρτζινος, Κυβέλος. Δυτική Σπάρτη 100 ήτον οι Τούρκοι μαζεμένοι, ως 10.000 η φήμη τους μεγάλη. Η Ανατολική Σπάρτη εκινήθη την ίδια ώρα. Ο Τζαννετάκης με την Κακοβουλία εκκινήθη δια τον Μυστρά. Οι Τούρκοι της Μπαρδούνιας και Μυστρά υπάγουν, τραβιούνται εις την Τριπολιτσά. Οι Τούρκοι είχαν βάλει την υποψία, επροσκάλεσαν προεστούς και δεσποτάδες και αυτοί επήγαν. Ήταν έμβα του Μαρτίου. Δεν τους εσκότωσαν. Οι Σπαρτιάται αφού επήραν λάφυρα, προχωρούν και πολιορκούν τη Μονεμβασιά. Εις την Καλαμάτα εκάμαμε συνέλευσην, πόθεν να πρωτοκινήσωμεν τα στρατεύματα. Οι Καλαματιανοί εκατάφεραν τον Μπέη να πάμε εις την Κορώνη δια να μη βάλουν σπαθί οι Τούρκοι εις τους Χριστιανούς, εγώ δεν εστέρχθηκα, είπα να πάμε εις την παλαιάν Αρκαδία, εις το κέντρο, δια να βοηθούμε τους άλλους. Του Μούρτζινου αρρώστησε το παιδί του, ο Διονύσιος, και έτσι δεν εκίνησαν όλοι οι Μανιάτες, έλαβα 200 από αυτόν και 70 από τον Μπέη με τον καπετάν Βοϊδή και με 30 δικούς μου εγένηκαν 300, και έκοψα ευθύς δύο σημαίες με σταυρό και εκίνησα".

Να 'τανε το '21...

Απελευθέρωση της Καλαμάτας στις 23 Μαρτίου 1821
Διαβάστε το εξαιρετικό αφιέρωμα για την απελευθέρωση της Καλαμάτας, της ιδιαίτερης πατρίδας μου, από τους Τούρκους
στις 23 Μαρτίου 1821.

Αριστερά στη φωτογραφία διακρίνεται η εκκλησία των Αγιών Αποστόλων (10ος αιώνας μ.Χ.) και πίσω δεξιά το φράγκικο κάστρο του Γοδεφρείδου Βιλλεαρδουίνου (13ος αιώνας μ.Χ.).

Ναι, όλα ξεκίνησαν από το Νότο!

McJobs: ζητείται ετυμολογία!

"Άραγε το McThyma θα πουλήσει καλά;"

Η μεγαλύτερη αλυσίδα fast food στον κόσμο σχεδιάζει καμπάνια στη Μεγάλη Βρετανία, ώστε οι εκδοτικοί οίκοι που εκδίδουν λεξικά να επαναπροσδιορίσουν τον ορισμό της λέξης (;) McJobs!
Το λεξικό της Οξφόρδης ορίζει την λέξη ως εξής:
"an unstimulating, low-paid job with few prospects, esp. one created by the expansion of the service sector.". Ο ορισμός αυτό δώθηκε για πρώτη φορά από την Washington Post στα μέσα των 80's. Αυτό φυσικά δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Αμερικανικής εταιρείς, εξού και η καμπάνια, με την οποία διεκδικούν να αποδοθεί στη λέξη ο ορθός ορισμός...
Μέχρι σήμερα πάντως οι Άγγλοι επιμένουν να κρατούν τον ορισμό της Οξφόρδης.
Προσωπικά μια χαρά μου ακούγεται...

Ας δούμε τις λέξεις που έχουν κατοχυρωθεί από την αλυσίδα ως trademarks για να γελάσουμε όλοι μαζί:

Registered words & phrases
"1-800-MC1-STCK; Always Quality. Always Fun; America's Favorite Fries; Arch Deluxe; Automac; Big Mac; Big N'Tasty; Big Xtra!; Birdie, the Early Bird and Design; Bolshoi Mac; Boston Market; Cajita Feliz; Changing The Face of The World; Chicken McGrill; Chicken McNuggets;

Chipolte Mexican Grill; Cuarto De Libra; Did Somebody Say; Donatos Pizza; emac digital; Egg McMuffin; Extra Value Meal; Filet-O-Fish; French Fry Box Design; Gep Op Mac; Golden Arches; Golden Arches Logo; Good Jobs For Good People; Good Times. Great Taste; Gospelfest; Great Breaks; Grimace and Design; Groenteburger; HACER; Hamburglar and Design, Hamburger University, Happy Meal, Happy Meal Box Design, Have You Had Your Break Today?;

Helping Hands Logo; Hey, It Could Happen!; Iam Hungry and Design; Immunize for Healthy Lives; Lifting Kids To A Better Tomorrow; Mac Attack; Mac Tonight and Design; McDonald's Racing Team Design; Made For You; McBaby; McBacon; McBurger; McBus; McCafe; McChicken; McDia Feliz; MCDirect Shares; McDonaldland; McDonald's; McDonald's Earth Effort; McDonald's Earth Effort Logo; McDonald's Express; McDonald's Express Logo; McDonald's Is Your Kind of Place; McDonald's Means Opportunity; McDouble; McDrive; McExpress; McFamily; McFlurry; McFranchise; McGrilled Chicken; McHappy Day; McHero; McJobs; McKids; McKroket; McMaco; McMemories; McMenu; McMusic; McNifica; McNuggets; McNuggets Kip; McOz; McPlane; McPollo; McPrep; McRecycle USA; McRib; McRoyal; McScholar; McScholar of the Year; McSwing; McWorld;

Mighty Wings; Millennium Dreamers; Morning Mac; Quarter Pounder; Ronald McDonald and Design; Ronald McDonald House; Ronald McDonald House Charities; Ronald McDonald House Charities Logo; Ronald McDonald House Logo; Ronald Scholars; Sausage McMuffin; Single Arch Logo; Speedee Logo; Super Size; The House That Love Built; The House That Love Built Design; twoallbeefpattiesspecialsaucelettucecheesepicklesoniononasesameseedbun; We Love to See You Smile; What's On Your Place; When the U.S. Wins You Win; World Famous Fries; You Deserve a Break Today."

Σαν σήμερα έγινε η αρχή

Στις 22 Μαρτίου 1457 τυπώθηκε το πρώτο βιβλίο. Ήταν η Βίβλος τυπωμένη από τον Γουτεμβέργιο.
Πέρασαν ήδη 550 χρόνια από τότε... κι ακόμα κάποιοι γράφουν και κάποιοι άλλοι διαβάζουν.
Η πιο σταθερή μας σχέση!

Το μικρό σπίτι στον κάμπο

Κατηφορίζω το μικρό χωμάτινο δρομάκι που οδηγεί κάτω στον Άγιο Νικόλα, το μικρό εκκλησάκι που χτίστηκε σχεδόν 200 χρόνια πριν, πάνω στο κύμα του Μεσσηνιακού κόλπου. Ένας καπετάνιος το 'χε θεμελιώσει, για να είναι το τελευταίο πράγμα που θα βλέπει πριν βγει στ' ανοιχτά και το πρώτο καθώς επιστρέφει. Για το γούρι και την προστασία του αγίου το 'βαλε πάνω στους βράχους που χωρίζουν τη θάλασσα από το χώμα, να στέκει ακίνητος φρουρός των ναυτικών και των ψαράδων.

Δίπλα από το εκκλησάκι ο πρώτος εφήμερος είχε χτίσει μια καλύβα, όπου είχε μεταφέρει όλο το βιός του για να 'ναι κοντά στον άγιο και να τον φροντίζει. Η καλύβα πέρασε στον επόμενο και στον μεθεπόμενο, μέχρι που σταμάτησαν οι λειτουργίες, κατέβηκαν τα λάβαρα, σταμάτησε η καμπάνα και ερήμωσε η καλύβα.

Ελιές και άγρια βλάστηση ζώνουν το τοπίο, θαρρεί κανείς πως το στριμώχνουν ανάμεσα στο βουνό και τη θάλασσα. Το γκριζοπράσινο του βουνού, το καφεπράσινο του κάμπου και το πρασινογαλάζιο της θάλασσας, όλα πράσινα, χάνονται το ένα μέσ' στο άλλο και ξαναγεννιούνται. Στην άκρη αυτού του καμβά ρεμβάζουν ακροβατώντας πότε στη θάλασσα και πότε στον κάμπο η ολόλευκη εκκλησία και η καλύβα δίπλα της.

Είχα χρόνια να κατέβω εκεί κάτω. Το μονοπάτι είχε στενέψει από τα βάτα, σαν να έπλεκε μονάχο του μια παγίδα για τους επισκέπτες, τους τουρίστες, τους περαστικούς που θα κατέβουν εκεί κάτω για να κολυμπήσουν και να αφήσουν την απουσία τους. Το μονοπάτι τους εμποδίζει όσους δεν ξέρουν τι καλό υπάρχει εκεί κάτω. Εγώ όμως ξέρω και προχωρώ.

Καθώς φτάνω κάτω, βλέπω κάτι που δεν είχα δει ποτέ, παρά μόνο είχα ακούσει από τον πατέρα μου κι αυτός από τον παππού μου. Έναν άνθρωπο.

Η πόρτα της εκκλησίας ήταν ανοιχτή, θαρρεί κανείς έτοιμη να υποδεχτεί πιστούς. Το λάβαρο ήταν ψηλά και τα κεριά αναμένα. Δίπλα, στην καλύβα, ο άνθρωπος καρφώνει μια σανίδα στον τοίχο. Κάποια τρύπα κλείνει.

Τελευταία φορά που είχα κατέβει, είχα αντικρίσει ερείπια. Τώρα βλέπω ζωή. Ένας ψιλόλιγνος άντρας με αραιά πυρόχρωμα μαλλιά γύρω στα 70, έσταζε κάτω από τον ήλιο και ο ιδρώτας του είχε μουσκέψει το κεφάλι, το στήθος και τα μπράτσα του που γυάλιζαν. Τον πλησίασα. "Καλημέρα πατριώτη!" είπα. Γύρισε σκουπίζοντας τον ιδρώτα από το μέτωπό του. "Καλημέρα!" απάντησε με σπαστά ελληνικά. "Ξένος είναι" σκέφτηκα. "Πως δουλεύεις με τέτοια ζέστη;" ρώτησα, θεωρώντας ότι είναι εργάτης της κοινότητας ή κάτι τέτοιο, που συντηρεί τα κτίσματα. "Θέλει δουλειά για να γίνει σπίτι" απάντησε σχεδόν αναστενάζοντας. Περίεργα λόγια... σπίτι για ποιόν; Ή μήπως μίλησε τόσο ασύντακτα που κατάλαβα διαφορετικά;

Ο Γκερντ είναι Γερμανός, πρώην πολιτικός μηχανικός νυν συνταξιούχος. Η καλύβα του ανήκει καθώς την αγόρασε από την κοινότητα. Πολλές φορές είχε επισκεπτεί την Ελλάδα και όνειρό του ήταν να αγοράσει ένα σπιτάκι και να περάσει σ' αυτό το υπόλοιπο της ζωής του, μακριά από τον πολιτισμό όπως τον είχε συνηθίσει, μακριά και από τις παλιές του συνήθειες, μακριά απ' όλα όσα τον χαρακτήριζαν. Όνειρό του ήταν ή νέα αρχή σε μια νέα πατρίδα, για να βρει τον αληθινό Γκερντ.

Κουβεντιάσαμε για πολύ ώρα. Μου αφηγήθηκε πως άφησε την παλιά ζωή του όταν πέθανε η γυναίκα του. Πως αποχαιρέτησε τα δυο παιδιά του. Πως έκλεισε πίσω το κεφάλαιο της παλιάς ζωής του. Στη νέα του ζωή έχει γίνει αγρότης, για να παράγει την τροφή του. Έχει γίνει ψαράς με παρέα το ηλιοβασίλεμα. Έχει γίνει ποιητής μιλώντας στον άνεμο και μουσικός ακούγοντας το κύμα. Ο ήλιος είναι ο καλύτερος γείτονάς του και η πρώτη του καλημέρα. Το φεγγάρι είναι η μορφή της γυναίκας του και των παιδιών του. Έχει ένα laptop στην καλύβα. Μοναδική ένδειξη πολιτισμού. Αλλά δεν το χρησιμοποιεί εδώ και μήνες. Ό,τι είχε να πει, το έχει ήδη πει και ό,τι ήταν να ακούσει το άκουσε.

Έπεσε ο ήλιος και τον αποχαιρέτησα. Με ευχαρίστησε για την παρέα κι εγώ τον ευχαρίστησα για το μάθημα ζωής. Έφυγα χωρίς να κοιτάξω πίσω. Ο Γκερντ χτύπησε ελαφρά την καμπάνα. Ή μήπως ήταν ο άνεμος; Σταμάτησε ο χρόνος στην ακροθαλασσιά... Θα ξαναέρθω του χρόνου τέτοια εποχή.

ΙΡΑΚ: Body Count

3.218 Νεκροί Αμερικανοί
24.042 Τραυματίες Αμερικανοί
περίπου 600.000 Ιρακινοί νεκροί, άμαχοι & εμπόλεμοι

Η κατ' ευφημισμόν πολιτική σταθερότητα (προς όφελος τίνος άραγε...) έχει υψηλότατο τίμημα εκατέροθεν.
Όποιος σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες.

Μάθημα Ευθιξίας

αλλά ή καλώς ζην ή καλώς τεθνηκέναι
τον ευγενή χρη. πάντ' ακήκοας λόγον.
«Μα πρέπει ή με τιμή να ζή ένας άντρας ή να πεθαίνει με τιμή. Αυτό είναι.»
Σοφοκλέους Αίας (στ. 479)

Ο Αίαντας είναι ο πρώτος -από τα σωζόμενα έργα του Σοφοκλή - ήρωας από μία σειρά αυτοχείρων πρωταγωνιστών. Όταν η ηθική του συγκρούεται με αυτήν του κατεστημένου, επιλέγει το θάνατο για να σώσει την τιμή του. Απομονωμένος και ξεκομένος από το περιβάλον του, αναζητά τη λύτρωση στον άλλο κόσμο.


Αυτά τα ιδανικά έκαναν τους προγόνους μας τόσο σπουδαίους. Αυτά, που δεν έχουμε σήμερα. Αλήθεια, πόσοι πολιτικοί θα ήταν ακόμα εν ζωή αν τηρούσαν αυτή την αξία;

Ποίημα για την Ποίηση

Οι λέξεις είναι κοσμήματα
όσα πιο πολλά φοράει τις
τόσο πιο γελοίος δείχνει.

21 Μαρτίου: Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης

Καμπάνια για την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης 2007
19 Μαρτίου - 21 Απριλίου, στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς

Με φρέσκια ματιά και πειραματική διάθεση σχεδίασαν φέτος οι φοιτητές της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών τις αφίσες της καθιερωμένης πλέον καμπάνιας που οργανώνει κάθε χρόνο το ΕΚΕΒΙ με την αφορμή της Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης. Με την επίβλεψη της επ. καθ/τριας της ΑΣΚΤ και υπεύθυνης του εργαστηρίου Γραφικών Τεχνών, Τυπογραφίας και Τέχνης του Βιβλίου, Λεώνης Βιδάλη.

Για το 2007 η καμπάνια είναι αφιερωμένη στο ποιητικό έργο του Νίκου Εγγονόπουλου, επιλεγμένοι στίχοι του οποίου θα «ταξιδεύουν» μαζί μας για ένα μήνα και θα μας συντροφεύουν στις καθημερινές μας μετακινήσεις με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.

ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΟΙ ΣΤΙΧΟΙ ΤΟΥ Ν. ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΜΠΑΝΙΑ (κάντε κλικ εδώ)

Άκου το πουλάκι!

Download this video

Η Νέα Τάξη Τροφίμων

Η βασική πληροφόρηση για την προέλευση και τον τρόπο παραγωγής των τροφίμων που καταλήγουν στο τραπέζι μας έχει χαθεί προ πολλού.
Τι θα άλλαζε στη διατροφή μας αν γνωρίζαμε καλύτερα τι τρώμε;

-Γκαρσόν, από πού είναι το κοτόπουλο;

Είναι γεγονός. Οι Έλληνες τρώμε σε εστιατόρια και χρησιμοποιούμε το delivery πολύ συχνά. Αλήθεια, αν γνωρίζαμε την διαδικασία που ακολούθησε η τροφή μας για να καταλήξει στο πιάτο μας, θα την τρώγαμε;
Συνέπεια της βιομηχανοποίησης της κοινωνίας ήταν η βιομηχανοποίηση της φυτικής και ζωικής παραγωγής. Οι φάρμες έχουν αυτοματοποιηθεί, εξειδικευτεί και απομακρυνθεί από τον αστικό πληθισμό. Η νομοθεσία ευνοεί τις συνθήκες ανάπτυξης των μεγάλων παραγωγών αγνοώντας συστηματικά τις ανάγκες των μικρών παραγωγών.
Τα ράφια των super market είναι γεμάτα από προϊόντα αγνώστου προελεύσεως για τον καταναλωτή –πολύχρωμες ελκυστικές συσκευασίες, που υπόσχονται ευεξία, δύναμη, αντοχή, ένα κάρο βιταμίνες και προσφέρουν δώρα (από κουτάλες και σετ μαχαιριών μέχρι αυτοκίνητα και ταξίδια σε εξωτικούς προορισμούς) στους καταναλωτές που θα τα προτιμήσουν.

-Τρώμε για να ζούμε ή ζούμε για να τρώμε; Τελικά, τρώμε ή απλώς καταναλώνουμε;

Ερωτήματα όπως τα παραπάνω τίθενται από συνειδητοποιημένους καταναλωτές, αγρότες και κτηνοτρόφους, με σκοπό να μπουν νέοι κανόνες στη βιομηχανία της διατροφής. Αυτοί οι κανόνες θα ενισχύσουν το εισόδημα των μικρών επιχειρήσεων, την αντιμετώπιση των εργαζομένων, τις συνθήκες στις φάρμες και την προστασία του περιβάλλοντος. Σαν άλλο Matrix, το κίνημα Meatrix έρχεται να ανοίξει τα μάτια των καταναλωτών, με σκοπό να τους βοηθήσει να κάνουν ορθότερες επιλογές.
Welcome to the desert of reality…



Όταν ακούμε στην Ελλάδα για βιολογικά τρόφιμα, η πρώτη μας αντίδραση είναι ενδεικτική της αντιμετώπισης του όλου ζητήματος. Καθολική άγνοια.

-Βιολογικά τρόφιμα; Τι είναι αυτό; Βιολογικό πόλεμο μου θυμίζει…

Δεν γνωρίζουμε το αληθινό κόστος που έχει το φτηνό επώνυμο χωρίς προδιαγραφές υγιεινής τρόφιμο στην υγεία μας. Ενώ τα σκάνδαλα δίνουν και παίρνουν, εμείς αγέρωχοι συνεχίζουμε να καταναλώνουμε αβίαστα ο,τι μας σερβίρουν σε όποιο κόστος έχουν αποφασίσει.

-Φάβα Σαντορίνης , Ελιές Καλαμών και Ντάκος Κρητικός…

Βασικό χαρακτηριστικό της διατροφής των Ελλήνων ήταν η ονομασία προέλευσης. Συνδεδεμένη με την ιστορία ενός τόπου, με τις γαστρονομικές μνήμες του και τα βιώματα των ανθρώπων, η προέλευση του τροφίμου έδινε a priori πιστοποίηση στην ποιότητά του. «Από κιο του παππού μου» έλεγαν και ήξεραν ότι είναι αρίστης ποιότητας. Τότε που ο λόγος ήταν συμβόλαιο και η δοκιμή δωρεάν.

Σήμερα μέχρι και η χωριάτικη σαλάτα, το κλασσικό πιάτο που δήλωνε παρουσία σε κάθε ελληνικό γεύμα, έχει πλαστικοποιηθεί. Οι ζουμερές τομάτες έχουν δώσει τη θέση τους σε κάτι πρασινοπορτοκαλί στεγνά προϊόντα, το αγγουράκι το Καλυβιώτικο θυμίζει πέος εν απραξία, το λάδι που ρίχνουν θα μπορούσε να δώσει κίνηση σε μηχανή, ενώ ένα λευκό τυρί συνήθως έρχεται ως έξτρα, βαφτισμένο ως φέτα. Αντιπροσωπευτικό της σύγχυσης που επικρατεί στο πιάτο μας είναι το φαινόμενο ΜακΣαρακοστή αλλά και το γεγονός ότι το ελληνικό φαστ φουντ Γούδις προτιμάται από τα αντίστοιχα ξενόφερτα, λες και βρίθει ποιότητας. Δοκιμάστε μια πατάτα, θα σας πείσει.

Τα προϊόντα της ελληνικής γης υφίστανται πλέον τόση κακοποίηση στη γεύση, το άρωμα και την θρεπτικότητα, ώστε αν κάποιος είχε μια μηχανή του χρόνου και έφερνε ένα φορτηγό πεπόνια από το 1960, θα γινόταν ο πλουσιότερος Έλληνας σε χρόνο ρεκόρ.

Η ασταμάτητη μηχανή της βιομηχανίας τροφίμων πρέπει να βάλει ένα φρένο ώστε να κερδίσει την εμπιστοσύνη του καταναλωτή:
• Ασφαλείς και δίκαιες συνθήκες εργασίας στους εργαζομένους
• Υγιή και ανθρώπινη φροντίδα των ζώων
• Μη χρήση ορμονών και αντιβιοτικών στα ζώα
• Μη υπερβολική χρήση φυτοφαρμάκων
• Μη χρήση γεννετικά τροποποιημένων φυτών και ζώων
• Απαλλοιφή της χρήσης συντηρητικών και τοξινών
• Φροντίδα και συντήρηση των αγρών και των υδάτινων πόρων
• Προστασία της άγριας φύσης
• Σχεδιασμός εξέλιξης φιλικής προς το περιβάλλον

Οι καταναλωτές πρέπει να γνωρίζουν το μέρος και τη διαδικασία παραγωγής. Το τρόφιμο πρέπει να επιστρέψει κοντά στον καταναλωτή. Αυτή η σχέση που έπαψε να υφίσταται τα τελευταία 30 χρόνια πρέπει να αποκατασταθεί και η ανάγκη είναι τόσο μεγάλη όσο ποτέ...

Η αυτοάμυνα του Διαδηλωτή

Επειδή είναι βαρετό να τρως ξύλο στις πορείες χωρίς να μπορείς να αντιδράσεις, ο καλός κύριος του βίντεο μας δίνει οδηγίες πως να αντιμετωπίζουμε τους πάνοπλους ματατζίδες με ένα... φακό.

International Philosophy

Ελλάδα εναντίον Τουρκίας το Σάββατο και η ατμόσφαιρα μυρίζει ήδη γήπεδο. Ας θυμηθούμε έναν ξεχωριστό ιστορικό αγώνα της Εθνικής μας...

BP εναντίον κογιότ σημειώσατε 1... ξανά!

Μάρτιος 2005: Ισχυρή έκρηξη στα διυλιστήρια της BP στο Τέξας σκοτώνει 15 εργάτες και τραυματίζει άλλους 180. Στη συνέχεια η εταιρεία παραδέχεται ότι υπήρχαν σημαντικές ελλείψεις στα μέτρα ασφάλειας και καταθέτει αποζημιώσεις ύψους 1,6 δις δολλαρίων. Η έκθεση του Chemical Safety Board δια στόματος της εκπροσώπου του Carolyn Merritt είναι καταλυτική: πεπαλαιωμένες εγκαταστάσεις, υπέρμετρες περικοπές οικονομικών πόρων (-25% από το 1998 μέχρι το 2000), ανεπαρκής σχεδιασμός και παράβλεψη κινδύνων.
Μάιος 2005: Η BP εγκαινιάζει τον 2ο μεγαλύτερο αγωγό πετρελαίου στον κόσμο (Μπακού, Τμπίλσι, Κεϊχάν) μήκους 1.776 χιλιομέτρων, από την Κασπία ώς τη Μεσόγειο. Η BP κατηγορείται για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μόλυνση του περιβάλλοντος και έλλειψη μέτρων ασφαλείας. Οι αντιδρούντες συνελήφθησαν.
Ιούνιος 2006: Η BP ελέγχεται για απάτες στην τιμή του πετρελαίου και του προπανίου κατά την περίοδο 2002 - 2004. Την έρευνα διενεργούν το US Commodity Futures Trading Commission (CFTC) και ένα κλιμάκιο της διεύθυνσης Δικαιοσύνης.
Αύγουστος 2006: Η BP προχώρησε στο κλείσιμο του αγωγού της Αλάσκας στο Prudhoe Bay, κατόπιν διαπίστωσης σοβαρών διαρροών πετρελαίου που επέφεραν μόλυνση του περιβάλλοντος. Η BP υποχρεώνεται να προβεί σε δαπάνη ύψους 550 εκατ. δολλαρίων για την συντήρηση του αγωγού, ο οποίος παράγει 4 εκ. βαρέλια την ημέρα.

Τα καθαρά κέρδη της BP για το 2006 ανέρχονται στο ποσό των 22,286 δις δολλαρίων.
Είναι 3 δις δολλάρια περισσότερα από το ΑΕΠ της Κύπρου...

Το 2006 η λίστα Fortune Global 500 κατατάσει την BP στην 4η θέση παγκοσμίως με συνολικές πωλήσεις στα 268 δις δολλάρια, ενώ το 2006 στο Forbes Global 2000 αναδεικνύεται ως η 8η μεγαλύτερη εταιρεία στον κόσμο.

Η Δίκοπη Ζωή

Η δίκοπη ζωή

Στίχοι Μάνου Ελευθερίου
Μουσική Θάνου Μικρούτσικου
Τραγουδάει ο Γιώργος Μεράντζας


Απ' το κακό και τ' άδικο διωγμένο
κι όπως ενήστευες τη δίκοπη ζωή,
σε βρήκα ξαφνικά σημαδεμένο,
να σ' έχει ο κάτω κόσμος ξεγραμμένο
κι ο πάνω κόσμος νά 'ναι οι τροχοί,
που σ' έχουν στα στενά κυνηγημένο.

Και πήρες του καιρού τ' αλφαβητάρι
και της αγάπης λόγια φυλαχτό
για νά 'βρει πάλι ρίζα το χορτάρι.
Και πήρες την ελπίδα και τη χάρη
ψηλά να πας να χτίσεις κιβωτό
με την ελπίδα μόνο και τη χάρη.

Μα πως να μη ξεχάσεις την αυλή σου
και την παλιά τη γνώμη καθενός,
όσους κρυφά περπάτησαν μαζί σου
να σημαδεύουν πάλι τη ζωή σου
και να 'σαι το πουλί κι ο κυνηγός
στις μαύρες λαγκαδιές του Παραδείσου.

Κρυφά και φανερά σ' ακολουθούνε
οι συμμορίες κ' οι βασανιστές
και ψάχνουν μέρα νύχτα να σε βρούνε,
μα δεν υπάρχει δρόμος να διαβούνε
γιατί ποτέ δεν ήταν Ποιητές
το χώμα που πατούν να προσκυνούνε.

Ο Σάββας Τσιτουρίδης στο στόχαστρο... ξανά

Στην απαγόρευση τοποθέτησης αποθεματικών των ταμείων σε παράγωγα ομολόγων και άλλα σύνθετα χρηματοοικονομικά προϊόντα υψηλού κινδύνου προχωρούν τα Υπουργεία Οικονομικών και Απασχόλησης. Όπως δήλωσαν οι υπουργοί Γιώργος Αλογοσκούφης και Σάββας Τσιτουρίδης, αμέσως μετά την ευρεία σύσκεψη στο Υπουργείο Οικονομικών σήμερα το πρωί, η απόφαση αυτή θα ισχύει μέχρι την ολοκλήρωση της διαδικασίας αναμόρφωσης του θεσμικού πλαισίου που διέπει την επενδυτική συμπεριφορά των ταμείων.

Εν τω μεταξύ, την παραίτησή του υπέβαλε χθες ο πρόεδρος του Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης Δημοσίων Υπάλληλων, Αγάπιος Σημαιοφορίδης μετά την υπόθεση που ανέκυψε με τη διαχείριση των αποθεματικών του ταμείου. Η παραίτηση έγινε δεκτή από τον Υπουργό Απασχόλησης ο οποίος το πρωί -προχωρώντας στην αντεπίθεση-υπέβαλε μήνυση και αγωγή για τις εναντίον του αιχμές από την εφημερίδα "Ο κόσμος του Επενδυτή". Πλήρη στήριξη στο Σάββα Τσιτουρίδη παρέχει η κυβέρνηση όσον αφορά στους χειρισμούς του για την υπόθεση ενώ δόθηκε εντολή να γίνουν έλεγχοι και σε άλλα ταμεία. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης επιμένουν στις καταγγελίες τους για λεηλασία των αποθεματικών των ταμείων και μιλούν για τεράστιες πολιτικές ευθύνες.

Είναι η τέταρτη φορά τα τελευταία τρία χρόνια που ο Σάββας Τσιτουρίδης βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα. Η μετεγγραφή του φοιτητή γιου του, η υπόθεση των κουμπάρων της ΜΕΒΓΑΛ, η υπόθεση Βαρθολομαίου και τώρα το σκάνδαλο με τη χρηματιστηριακή Ακρόπολις έχουν καταπονήσει δραματικά την εικόνα του.

Καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα! Δεν είναι δα και βολικό να τραβάει κάποιο πολιτικό πρόσωπο το σκάνδαλο σαν μαγνήτης, ειδικά λίγους μήνες πριν τις βουλευτικές εκλογές.
Ελπίζουμε να βγει ψυχικά αλώβητος από αυτόν τον κυκεώνα λασπολογίας, ώστε επάξια να καθίσει ξανά στα έδρανα της Βουλής των Ελλήνων και να μας εκπροσωπήσει με την ίδια επιτυχία, με το ίδιο ηθικό σθένος, με την αμείωτη πίστη για το αποτέλεσμα και την αυταπάρνηση που έχει επιδείξει μέχρι σήμερα.

Φως

Και οι 300 ήταν υπέροχοι

Είναι η τρίτη φορά τα τελευταία χρόνια που επιχειρείται να αποδοθεί στη μεγάλη οθόνη ένα κομμάτι της Ελληνικής Ιστορίας, κατά τη γνώμη μου το πιο σημαντικό: Η μάχη των Θερμοπυλών. Μια μάχη που έδωσε στον ελεύθερο Ελληνικό κόσμο το δικαίωμα στη ελπίδα, κόντρα σε μια πανίσχυρη πολεμική μηχανή εξ Ανατολάς, τους Πέρσες.
Όσοι περιμένετε να δείτε στην ταινία μια ιστορική ανασκόπηση της μάχης και των παρελκομένων αυτής, μην κάνετε τον κόπο. Δείτε καλύτερα ένα ντοκιμαντέρ. Η ταινία "300" χρησιμοποιόντας ειδικά εφέ σαν background, προσδίδει στην ταινία μια μόνιμη πλαστικότητα, μέσω της οποίας οι ολοζώντανοι χαρακτήρες ξεπροβάλλουν ακόμα πιο δυναμικά. Η σχεδόν μυθική διάσταση του σπουδαιότερου και θεαματικότερου last stand στην ανθρώπινη Ιστορία, όπου το ratio των δυνάμεων ήταν 1:120 (300 Σπαρτιάτες και 700 Θεσπιείς απέναντι στους 120.000 του στρατού του Ξέρξη κατά Ηρώδοτο), στιβάζεται σε ένα στενό των Θερμοπυλών γεωγραφικά ανύπαρκτο, ιδεατό, που λειτουργεί σαν αλληγορία -ο ελάχιστος χώρος που χώρεσε την μεγαλύτερη ανδρεία.
Ο Θουκιδίδης είχε γράψει στον Περικλέους Επιτάφιο το εξής: "Όσοι δεν ήσασταν εκεί, θα θεωρήσετε ότι λέγω υπερβολές. Όσοι πάλι ήσασταν εκεί, θα πείτε ότι λέγω ελάχιστα". Το "300" έχει τοποθετήσει το θέμα κάτω από μεγενθυντικό φακό και βρίθει υπερβολών. Από τον παραμορφωμένο Εφιάλτη, τους Έφορους του ναού, τον υβριδικό Ξέρξη, τον αιμοβόρο Λεωνίδα, μέχρι τους πολεμιστές εκατέροθεν, όλα φαίνονται τόσο υπερβολικά φορτισμένα, που σχεδόν αγγίζουν τη σφαίρα του φανταστικού - και ίσως φαντασμένου. Η εντυπωσιακή περιγραφή των στατιωτικών τακτικών των Σπαρτιατών μέσα στις μάχες και τα close-ups των θεαματικών one-on-one με το αίμα και τα ανθρώπινα μέλη να πετάγονται στον αέρα μπορεί να "μυρίζουν" Χόλυγουντ όμως καθιλώνουν τον θεατή και συνάμα τον μεταφέρουν στο πεδίο μάχης, τόσο κοντά, όσο ίσως δεν ήθελε. Οι ερμηνείες ακραίες, πομπώδεις και σε σημεία ασπόνδυλες και κουραστικές, όμως αληθινές και γεμάτες.
Οι "300" δεν ήταν "Τροία", ούτε "Μεγάλος Αλέξανδρος". Αυτό που παρακολούθησα ήταν κλάσεις ανώτερο από αυτό που περίμενα να δω και εντέλει ανώτερο από τα 2 προαναφερόμενα προϊόντα του Χόλυγουντ. Δείτε το με επιφύλαξη. Ξαναλέω, όσοι θέλετε Ιστορία, δείτε ντοκιμαντέρ ή διαβάστε ιστορικά βιβλία. Οι "300" είναι εικαστική τέχνη. Και μάλιστα επιτυχημένη.

Ο "Συνωστισμός" της Σμύρνης...

...ή τα Κουλουβάχατα της Ιστορίας!

Η Μαρία Ρεπούση ξεσπάθωσε υπερασπιζόμενη το επίμαχο βιβλίο: «Οι κυριότερες διαφωνίες δεν είναι ούτε παιδαγωγικές, ούτε ιστορικές. Υπάρχουν κάποιοι που χρησιμοποιούν την εκπαίδευση για να διατηρήσουν ή και να αποκτήσουν εκλογική πελατεία. Με συνθήματα και όχι με επιχειρήματα, εκμεταλλεύονται τις ευαισθησίες της κοινής γνώμης για την Ιστορία και την Εκπαίδευση. Αυτό που προσπαθούν να κάνουν είναι να μετατρέψουν το σχολείο σε κομματική αρένα. Δεν ισχυρίζομαι ότι είναι οι μόνες αντιδράσεις. Υπάρχουν αντιδράσεις που θέλουν να ανατρέψουν κάθε προσπάθεια αλλαγών, καινοτομιών στο ελληνικό σχολείο. Θέλουν να κρατήσουν την Ιστορία στη μυθική και αντιπαιδαγωγική της εκδοχή. Εγκλωβισμένοι στους μύθους και την παπαγαλία. Δεν μπορούμε, όμως, εμείς να το επιτρέψουμε. Και όταν λέω εμείς εννοώ την επιστημονική και εκπαιδευτική κοινότητα».
Ο ιστορικός και συγγραφέας, Σαράντης Καργάκος μιλώντας στον ΑΝΤ1 έκανε λόγο για ιστορικό κανιβαλισμό, ενώ ένας εκ των συγγραφέων ο Βαγγέλης Σιτσίδης τόνισε πως εάν διαβαστεί με νηφαλιότητα δεν υπάρχει ούτε αποσιώπηση ούτε παραπληροφόρηση ούτε συνωμοσιολογία.
Ο καθηγητής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Αντώνης Λιάκος έθεσε το ερώτημα εάν μας χρειάζεται μια «πολιτικά ορθή» Ιστορία και απάντησε: «Αν με αυτόν τον όρο περιγράφουμε μια Ιστορία που απαλείφει τις διαφορές, όχι. Αλλά μας χρειάζεται μια "πολιτικά ήπια" Ιστορία χωρίς τη λατρεία του αίματος».
Ο Βασίλης Παναγιωτόπουλος από το Εθνικό Ιδρυμα Ερευνών το χαρακτήρισε «βιβλίο-εργαστήρι» μέσα σε μια «τάξη-εργαστήρι που αξίζει τον κόπο να ονειρευόμαστε, όπου ο δάσκαλος καλείται δημιουργικά ως εκπαιδευτικός να γίνει παραγωγός και σκηνοθέτης του μαθήματός του, ακόμη και μέσα από τις αντιρρήσεις του, αν έχει και μέσα από τις δικές του ερμηνείες, αν το θελήσει».
Για κάποιους η Ιστορία δεν είναι μάθημα αλλά κατηχητικό, είπε ο Ηλίας Νικολακόπουλος από το Πανεπιστήμιο Αθηνών και επισήμανε ότι «το βιβλίο δεν αναιρεί μύθους, αλλά μόνο εξ απαλών ονύχων». Ιδιαίτερα επικριτικός για τον πραγματικό ρόλο της Εκκλησίας σε αυτή τη διαμάχη ήταν ο Χρήστος Λούκος από το Πανεπιστήμιο Κρήτης.
Ο καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου Στέφανος Πεσμαζόγλου υποστήριξε ότι «εκπαιδευτικά το βιβλίο αρνήθηκε να εξυπηρετήσει την καλλιέργεια της μισαλλοδοξίας και της έχθρας» και πρόσθεσε ότι «τα περισσότερα βιβλία που προηγήθηκαν καλλιέργησαν λιγότερο ή περισσότερο την αντιπαλότητα και την εχθρότητα, ανάγοντας σε αξιωματική αλήθεια ότι Ελληνες και Τούρκοι υπήρξαν και θα παραμείνουν προαιώνιοι εχθροί».
Ο καθηγητής Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου Κωνσταντίνος Ρωμανός σημειώνει ότι στο βιβλίο «περιορίζεται η Ελληνική Επανάσταση σε ελάχιστες γραμμές και απλά αναφέρονται τα ονόματα οπλαρχηγών χωρίς ειδική μνεία στη δράση τους. Ωραιοποιείται η οθωμανική δεσποτεία, καθώς υποστηρίζεται ότι ο λαός αφηνόταν να ζει σύμφωνα με τα ήθη και τα έθιμά του και ότι οι σουλτάνοι συνήθιζαν να διατηρούν θαυμαστή τάξη. Για την Καταστροφή της Σμύρνης αναφέρεται ότι «χιλιάδες Ελληνες συνωστίζονται στην παραλία προσπαθώντας να μπουν στα πλοία και να φύγουν για την Ελλάδα» και δεν γίνεται αναφορά στις συνθήκες φυγής του ελληνικού πληθυσμού».
Από την πλευρά της, η καθηγήτρια Μαρία Ρεπούση σημείωσε ότι «η συγγραφική ομάδα δεν θα δεχθεί διόρθωση από το λεγόμενο -ας μου επιτραπεί- εθνικιστικό λόμπι. Δεν διεκδικούμε το αλάθητο. Το βιβλίο είναι εργαλείο, δεν είναι Βίβλος. Θα συγκεντρωθούν οι παρατηρήσεις των εκπαιδευτικών και αφού ακολουθηθεί η έγκυρη διαδικασία, θα ανταποκριθούμε στις παρατηρήσεις τους».
Το υπουργείο Παιδείας περίμενε ευνοϊκή απόφαση από την Ακαδημία Αθηνών, στην οποία το είχε στείλει προς κρίση, όμως τελικά η κρίση της Ακαδημίας προκάλεσε... κρίση και άρνηση στο αίτημα για απόσυρση του βιβλίου από την κυρία Μαριέττα Γιαννάκου, κρίση και σε εμάς που προσπαθούμε να βγάλουμε μια άκρη σ' αυτή την ιστορία.
Τα συμπεράσματα των ακαδημαϊκών αποτελούν κόλαφο για τους συγγραφείς του βιβλίου. «Το βιβλίο πάσχει πρώτον ως βιβλίο ιστορίας. Οι αδυναμίες του αποκαλύπτουν ότι οι συγγραφείς δεν έχουν αρκετές ιστορικές γνώσεις και καθόλου ιστορική σκέψη. Ούτε εμπειρία συγγραφής βιβλίων έχουν», αναφέρουν χαρακτηριστικά στη γνωμοδότηση τους οι ακαδημαϊκοί, που απορρίπτουν τη λύση των διορθώσεων. Στην πολυσέλιδη γνωμοδότηση το βιβλίο κρίνεται αναλυτικά, για κάθε περίοδο στην οποία αναφέρεται. Χαρακτηριστικές είναι οι παρατηρήσεις για την παρουσίαση της Επανάστασης του 1821. «Δεν έχει τις προβλεπόμενες θεματικές ενότητες: "Οι Έλληνες εκφράζουν τους καημούς και τις ελπίδες τους", "Σούλι, Μάνη, Σφακιά", "Εξεγέρσεις των Ελλήνων"», αναφέρεται χαρακτηριστικά.

Τελικά, όχι μόνο δεν είμαστε ικανοί να δημιουργήσουμε Ιστορία ανάλογη με αυτή του ενδόξου παρελθόντος μας, αλλά κατά πως φαίνεται δεν μπορούμε καν να συμφωνήσουμε σε αυτή που ήδη έχουμε...

Μπορείτε να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα κατεβάζοντας και διαβάζοντας το βιβλίο:
http://www.antibaro.gr/society/istoria_math_1_23.pdf
http://www.antibaro.gr/society/istoria_math_24_53.pdf
http://www.antibaro.gr/society/istoria_math_54_73.pdf
http://www.antibaro.gr/society/istoria_math_74_93.pdf
http://www.antibaro.gr/society/istoria_math_94_113.pdf
http://www.antibaro.gr/society/istoria_math_114_138.pdf

Μια τρύπα στα σύννεφα απελευθερώνει το φώς

Η λατρεία του φωτός είναι τόσο ριζωμένη στη συνείδησή μας, που όταν κλείσουμε μάτια μας για τελευταία φορά, αυτό που περιμένουμε να δούμε είναι το λευκό φως που θα μας καθοδηγήσει στην άλλη πλευρά, στην αλήθεια.
Αποδώσαμε στο φως πολλές ερμηνείες, τόσο αρχαίες όσο το πρώτο βλέφαρο που άνοιξε και το αντίκρισε, τόσο αληθινές όσο εμείς που κινούμαστε μέσα του.

• Η αντίδραση του γυμνού ματιού στην ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία με παλμό από 400 μέχρι 700 νανόμετρα. (επιστημονική προσέγγιση)
• Η δύναμη του Απόλλωνα. Η επίκλησή του “Δήλιος” σημαίνει τον Θεό που κάνει δήλα και ορατά τα πάντα, αλλά και τα πάντα ορά -“πανδερκές έχων φαεσίμβροτον όμμα” σύμφωνα με τον 34ο Ορφικό Ύμνο, δηλαδή ως ο θεός που η ματιά του φωτίζει τους θνητούς και παρατηρεί τα πάντα. (μυθολογική προσέγγιση)
• Η δημιουργία του Θεού σύμφωνα με το βιβλίο της Γένεσης 1:3 "και είπεν ο Θεός γενηθήτω φως και εγένετο φως". (θεολογική προσέγγιση)
• "Eτούτο το τοπίο είναι σκληρό σαν τη σιωπή, σφίγγει στον κόρφο του τα πυρωμένα του λιθάρια, σφίγγει στο φως τις ορφανές ελιές του και τ' αμπέλια του, σφίγγει τα δόντια. Δεν υπάρχει νερό. Mονάχα φως. O δρόμος χάνεται στο φως κι ο ίσκιος της μάντρας είναι σίδερο. Mαρμάρωσαν τα δέντρα, τα ποτάμια κ' οι φωνές μες στον ασβέστη του ήλιου". Γιάννης Ρίτσος από τη Ρωμιωσύνη (λογοτεχνική προσέγγιση)

Το φως αποκαλύπτει όσα κρύβονται στο σκοτάδι. Με μικρές τομές στην καθημερινότητα, το φως θα εισχωρήσει στα πιο σκοτεινά σημεία μέσα μας και έξω από εμάς. Ας το ακολουθήσουμε...